مجله اینترنتی استاربینو

بیوگرافی داریوش اقبالی همراه با جزئیات و حاشیه ها و عکس ها و تصاویر اینستاگرام

داریوش اقبالی (زادهٔ ۱۵ بهمن ۱۳۲۹ تهران) معروف به داریوش، خواننده، بازیگر و فعال اجتماعی ایرانی است، که در زمینه موسیقی راک و پاپ ایرانی فعالیت می‌کند.

زندگینامه داریوش اقبالی

دیپلمه است، اصالتا اهل میانه (آذربایجان شرقی) است و سال های اولیه زندگی خود را در میانه و کرج سپری کرده است، به گفته خود، او با موسیقی بزرگ شده است و بخصوص به ترانه‌ های آذری تعلق خاطر دارد و تابحال سه بار ازدواج کرده است!  جنس صدای وی باس می‌باشد. داریوش عضو سازمان عفو بین‌الملل است.

آغاز کار هنری

اولین بار در ۹ سالگی در جشنی در مدرسه‌ اش در شهرآرا به روی صحنه رفت رفت و سرود خواند، دوران دبیرستان در مدرسه، مان مراسمات هنری به اجرای برنامه‌ های هنری می‌ پرداخت. در ۱۳۴۹ با حسن خیاط‌ باشی (کارمند رادیو و تلویزیون ملی ایران) آشنا شد و همین آشنایی موجب ورود رسمی او به موسیقی حرفه‌ ای شد در همین سال او در سن ۲۰ سالگی با ترانه به من نگو دوست دارم با آهنگسازی ترانه‌ سرا و آهنگساز جوان درویش مصطفی جاویدان به شهرت رسید.

حاشیه ها

کودکی و جوانی داریوش اقبالی
دوران کودکی او در کرج و میانه گذشت. پدرش محمود اقبالی، از ملاکان شهرستان میانه بود. اولین بار در سن ۹ سالگی، در جشنی در مدرسه‌اش در شهرآرا به روی صحنه رفت. دوران دبیرستان را در دبیرستان‌هایی هم‌چون فارابی، کرج، رازی و دبیرستان آزادگان تهران‌پارس گذراند و در مراسم و همایش‌ها، به اجرای برنامه‌های هنری می‌پرداخت.

فرزند طلاق داریوش اقبالی
کودکی تاریکی داشتم و فرزند طلاق بودم و دچار سردرگمی. دو برادرم نیز قربانی هیولای اعتیاد شدند و فوت کردند. در تنهایی و انزوا، صدا و آواز برایم شد مرهم زخم هام.

داریوش در زندان داریوش اقبالی
داریوش در دوران پهلوی و به علت خواندن آهنگ‌ های سیاسی مدتی زندانی شد. قبل تر از آن نیز بخاطر درگیری لفظی با اشرف تبعید و زندانی شد بود، مدتی را نیز به علت تصادف در زندان به سر برده است، اولین بار هم بدلیل خونه مجردی که اجاره کرده بود و به همراه دوستانش مواد مخدر مصرف می کرد به زندان افتاده بود.

اسیدپاشی داریوش اقبالی
وی در یک از برنامه های زنده خود مورد حمله اسید پاشی زنی به نام مریم قرار گرفت. او ادعا کرده بود که بخاطر داریوش از همسرش طلاق گرفته ولی داریوش به عشق او بی اعتناعی کرده و زمانی که فهمید داریوش به گوگوش علاقه دارد بعد از بی محلی های اش تصمیم به نابودی وی گرفته است، در این حادثه بخشی از صورت داریوش سوخت که علت ریش گذاشتن وی بخاطر سوختگی بخشی از صورتش می باشد.

خروج از ایران داریوش اقبالی
بعد از حمله اسید پاشی به صورتش برا معالجه به لندن رفت. با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، دیگر به ایران بازنگشت و فعالیت خود را در خارج از کشور ادامه داد، می گوید پس از خروج ۲ سالی در انگلیس زبان خوانده و تحصیل کردم و همانجا بود که با ایرج جنتی عطایی و بابک بیات آلبوم وطن پرنده در خون را تهیه کردیم. سپس به دعوت مرکزی به لس آنجلس آمده و مقیم آمریکا شدم، برای مدتی نیز در فرانسه زندگی کردم.

عشق اول داریوش اقبالی
او که ادعا می کند فقط یکبار عاشق شده است و آن هم به زمان جوانی او و پیش از انقلاب ایران مربوط می‌ شود که دختر مورد علاقه اش در حادثه رانندگی فوت می کند و ترانه شقایق را در غم او می‌ خواند.

ازدواج اول با گوگوش داریوش اقبالی
در سالهای ۵۵ تا ۵۶ روابط عاشقانه داریوش و گوگوش که به تازگی از بهروز وثوقی طلاق گرفته بود خبر ساز تمامی تیترهای خبری مجلات و مطبوعات آنروزها بود و این روابط که به یک ازدواج پنهانی ختم شد یکسال و نیم بطول انجامید. در آن روزها به روایتی بهروز وثوقی بارها خواسته بود که با داریوش کتک کاری کند و برای مدت ها او را تهدید می کرده پس از آنکه داریوش توسط یک زن مورد حمله با اسید قرار گرفت او که هفتاد درصد شنوائی اش را از دست داده بود مدتی بعد از ایران خارج و به انگلیس رفت برای معالجه و خوب ظاهرأ این پایانی بود برای روابط عاشقانه گوگوش و داریوش …

ازدواج دوم داریوش اقبالی
داریوش اقبالی بعدها با زنی بنام فیروزه ازدواج کرد و از او صاحب دختری بنام بیتا شد و آنها مدت ها در ایالت کالیفرنیا آمریکا زندگی می کردند که در نهایت از هم جدا شدند.

ازدواج سوم داریوش اقبالی
سومین ازدواج داریوش با زنی بنام ونوس می باشد که از سال ۲۰۰۳ با یکدیگر ازدواج کردند و صاحب پسری بنام میلاد می باشند، این دو در حال حاضر با یکدیگر زندگی می کنند.

ترک اعتیاد و بنیاد آینه داریوش اقبالی
من در سال ۲۰۰۰ پس از سالها تلاش سرانجام توانستم با استفاده از روشهای صحیح و حمایت دوستان و خیرخواهان پاکی خود از چنگال اعتیاد را بدست آورم آنجا با خود عهد بستم تا این هدیه و پیام را و روش صحیح ترک اعتیاد را با دیگران نیز سهیم شوم و بنیاد غیرانتفاعی آینه را تاسیس کردم. از زمان تأسیس این بنیاد تاکنون نزدیک به ۴۰ هزار نفر ترک اعتیاد کرده‌ اند.
بنیاد آینه، با هدف یاری‌رسانی به معتادان، بیشتر با کمک افرادی که خود زمانی معتاد بوده‌اند، فعالیت می‌کند. این بنیاد به همت داریوش اقبالی، تأسیس شد. این بنیاد یک پایگاه اینترنتی دارد که به بخش‌های مختلف تقسیم شده‌است. در این پایگاه برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی نیز تهیه و پخش می‌شود. علاوه بر این، بنیاد آینه سمینارهای مختلفی را نیز جهت پرداختن به مسائل اعتیاد، معتادان و خانواده‌های آن‌ها برگزار می‌کند.

یک روز کاری داریوش اقبالی
صبح را با موسیقی آرام، نرمش و گاه قدم زدن با آرامش در حیاط خانه شروع میکنم. گاه هم به ورزشگاه میروم و یا استخر. در روز ایمیلهایم را چک میکنم و کارهای جدید را گوش میکنم. با خانواده ام وقت میگذارم. در روزهایی که در کنسرت یا مسافرت نیستم تمام روز در استودیوی کامپیوتری منزلم روی آلبومهایم کار میکنم.

خوانندگان مورد علاقه داریوش اقبالی
صدای خوب را از هر کس که باشد دوست دارم. برای مثال در گذشته از صدای نادر گلچین، محمودی خوانساری، عماد رام، پوران و الهه لذت میبردم و اکنون نیز از صدای دوستانی نظیر ابی، سیاوش قمیشی، محسن نامجو و .. و همچنین جوانان داخل ایران نظیر محسن چاوشی که معتقدم کارهایشان مانند چشمه ای خودجوش است.

بشردوستی داریوش اقبالی
داریوش عضو سازمان عفو بین‌الملل است. وی به جز اهمیت به ترک اعتیاد و رهایی به مسائل اجتماعی، پناه‌جویان ایرانی، گروه‌های جوامع اقلیت و کودکان کار نیز توجه دارد. وی در سال‌های اخیر با کمک دانشجویان کمپین حمایت از این افراد را تأسیس نمود.

بازیگری داریوش اقبالی
داریوش در اوج شهرتش در دو فیلم یاران (۱۳۵۳)، ساخته محمد دلجو و امیر مجاهد با اجرای ترانه یاران با صدای فریدون فروغی برای این فیلم، و فریاد زیر آب (۱۳۵۶) به همراه فرزانه تأئیدی و شهره و به کارگردانی سیروس الوند ایفای نقش کرد، و در این فیلم دو ترانه فریاد زیر آب و اجازه را نیز به عنوان موزیک متن فیلم، مورد اجرا قرار داد.

مفهوم ترانه‌ها و جریان‌سازی داریوش اقبالی
داریوش با سبک صدایی خاص و استفاده از مضامینی همچون آزادی، صلح و عشق طرفداران خاص خود را داشته‌است و دارد. شعرهای ترانه‌هایش از شاعرانی مانند مولوی، حافظ، احمد شاملو، نادر نادرپور، حسین منزوی و سیمین بهبهانی و ترانه‌سرایانی همچون اردلان سرفراز، شهیار قنبری و ایرج جنتی عطایی است. وی با آهنگسازان بنامی چون فرید زلاند، بابک بیات، اسفندیار منفردزاده، واروژان، حسن شماعی زاده و بابک افشار همکاری داشته‌است. داریوش هرگز با عقاید تحمیلی به اجتماع خود سازگار نبود. این موضوع سبب گشت تا ترانه‌های او در رابطه با عشق، صلح، آزادی و عدالت سروده شوند. داریوش، در آلبوم دنیای این روزای من ترانه‌ای به نام قیصر خواند، که آن را به بهروز وثوقی تقدیم کرد. سال ۲۰۰۰ سال رویش داریوش نام دارد. داریوش کارش را ادامه داد تا اینکه در آلبوم سال ۲۰۰۰ گفت سال ۲۰۰۰ سالی است که همه از هم‌همه‌های یکی شدن به من شدن روی می‌آوردند. وی به دلیل خواند قطعه‌هایی زیاد در مورد اجتماع و آزادی و عشق پاک به خواننده جریان‌ساز مشهور است.

آهنگ‌های برتر داریوش اقبالی
براساس نظر سنجی که با عنوان فهرست ۱۰۰ ترانه برتر ماندگار تاریخ موسیقی ایران توسط شبکه من و تو صورت گرفت، ترانه دستای تو از داریوش در صدر ماندگارترین ترانه‌های ایرانی قرار گرفت. از جمله ماندگارترین آثار داریوش می‌توان به ترانه‌های دست‌های تو، شقایق، چشم من، دوباره می سازمت وطن، بچه‌ها، بوی گندم، به من نگو دوست دارم، خونه، یاور همیشه مؤمن، شام مهتاب، فریاد زیر آب، جشن دلتنگی، ای عشق، نون و پنیر و سبزی، سال سقوط سال فرار، دنیای این روزای من و سراب رد پای تو اشاره کرد.

کنسرت‌های داریوش اقبالی
داریوش کنسرت‌های بیشماری را در تالارهای بزرگ جهان از جمله: ومبلی لندن، تالار کارنگی نیویورک، مرکز هنرهای نمایشی جان اف کندی واشینگتن دی‌سی، آنکست گلوبن استکهلم، گریک تیتر لس آنجلس، اوبرهاوزن، دِ دولن روتردام، تئاتر سلطنتی دروری لین لندن، پاله دو کنگره مونترال، دانشگاه پانتئون-آسا پاریس، روی تامسون هال کانادا، کاخ کولوسئوم سزار لاس وگاس، تئاتر نوکیا کالیفرنیا، مرکز تجارت جهانی دبی، پالادیوم لندن، یوهانس برامس هامبورگ، مالمو آرنا، اورنج کانتی و گیبسون آمفی تئاتر لس آنجلس به اجراء درآورده است.

افتخارات داریوش اقبالی
جایزه مرکز بین‌ المللی حقوق بشر ۲۰۱۴
جایزه رون سیمونز رِو رونالد رایت، بابت حمایت از حقوق اقلیت سازمان شِر ۲۰۰۵
تقدیرنامه شهرداری لس آنجلس ۲۰۰۵
نشان صلح در فستیوال فیلم، موسیقی و رسانه‌ های تصویری بحرین
لوح افتخار از سوی وزیر فرهنگ کانادا
لوح افتخار از سوی وزارت فرهنگ سوئد

فعالیت های هنری داریوش اقبالی

آلبوم‌ها:
به من نگو دوست دارم (۱۹۷۱/۱۹۷۸)
چشم من (۱۹۷۳/۱۹۷۴)
مسبب (۱۹۷۵)
شقایق (۱۹۷۵/۱۹۷۶)
سال ۲۰۰۰ (۱۹۷۷)
فریاد زیر آب (۱۹۷۷)
جنگل (۱۹۷۸)
داریوش از وطن می‌گوید (۱۹۸۰)
سلام ای خاک خوب مهربانی (۱۹۸۰)
ندیم (۱۹۸۲)
پرنده مهاجر (۱۹۸۳)
امروز (۱۹۸۴)
نازنین (۱۹۸۶)
خاموش نمی‌رید (۱۹۸۷)
خاک خسته (۱۹۸۹)
نون و پنیر و سبزی (۱۹۹۰)
زندونی (۱۹۹۱)
امان از (۱۹۹۲)
سفره سین (۱۹۹۴)
بچه‌های ایران (۱۹۹۵)
آشفته بازار (۱۹۹۶)
آهای مردم دنیا (۱۹۹۷)
گل بیتا (۲۰۰۰)
معشوق همین جاست (رومی) (۲۰۰۳)
دوباره می‌سازمت وطن (۲۰۰۳)
راه من (۲۰۰۵)
معجزه خاموش (۲۰۰۹)
دنیای این روزای من (۲۰۱۰)
انسان (۲۰۱۱)
معشوق همین جاست (حافظ) (۲۰۱۲)
صفر (۲۰۱۶)

عکس ها و تصاویر اینستاگرامی بیوگرافی داریوش اقبالی