مجله اینترنتی استاربینو

بیوگرافی ایرج رحمانپور همراه با جزئیات و حاشیه ها و عکس ها و تصاویر اینستاگرام

ایرج رحمانپور (زاده۲۰ بهمن ۱۳۳۵ کوهدشت لرستان)، شاعر، خواننده و ترانه سرای ایرانی است.

زندگینامه ایرج رحمانپور

او دارای آثار نوشتاری و موسیقایی دربارهٔ فرهنگ و هنر منطقهٔ زاگرس و موسیقی لوری است.

آغاز کار هنری

وی از دهه پنجاه تا کنون به سرایش ترانه و خوانش این آثار مشغول است. او در ترانه‌هایش از مجموعه زبانهای لوری مینجایی و لوری لکی استفاده می‌کند. آثار او نقش ویژه‌ای در احیا زبان لکی و آشنایی مردم با اشعار مینجایی داشته است.

حاشیه ها

کودکی ایرج رحمانپور
وی در خرم آباد زاده شد و کودکی و نوجوانی را در سرزمین پدری‌اش کوهدشت سپری نمود. از کودکی با توجه به توانایی اش در آواز خوانی به آواز روی آورد. زندگی در یک منطقهٔ باستانی و آشنایی با فرهنگ و هنر «سرزمین مفرغ» او را به مطالعهٔ زبان و فرهنگ کهن سوق داد.

ازدواج ایرج رحمانپور
او متأهل، دارای چهار فرزند و از سال۱۳۷۰ ساکن تهران است. وی هم اکنون در زمینه فرهنگ عامه و زبان پژوهش می‌کند.

سبک ایرج رحمانپور
بن مایهٔ آوازهای او را “هوره” و “مویه” تشکیل می‌دهد. او از موسیقی کار، آیینهای نمایشی، موسیقی سوگ، موسیقی جشن، حماسه، لالایی‌ها و اسطوره‌ها بهره می‌برد. رحمانپور موسیقی قدیمی و ملودیهای فولکلور را با جریانهای اجتماعی و سیاسی تاریخ معاصر تلفیق نموده است. به همین دلیل اورا “حنجره زخمی زاگرس” نامیده‌اند.

موضوعات آثار هنری ایرج رحمانپور
او با موضوعات زیر آثار هنری خلق نموده است: آوارگان شیمیایی حلبچه، زلزله زدگان بم، زلزله زدگان رودبار و منجیل، جنگ ایران و عراق، خودسوزی زنان در ایلام و لرستان، فقر و اعتیاد، وطن پرستی، تنهایی انسان معاصر، نابودی فرهنگ، با یاد حسین پناهی (شاعر و بازیگر)، با یاد حسین شیدایی (بازیگر)، در بزرگداشت انفال (کشتار کردهای عراقی) درگوتنبرگ سوئد.

فعالیت های هنری ایرج رحمانپور

آثار:

مجموعه اشعار:
مجموعهٔ کامل اشعار لوری مینجایی و لوری لکی وی در کتابی با عنوان «تونه می‌نویسم سرزمینم»، «تو را می‌نویسم، سرزمینم» (سرزمینم، منظور مناطق لورنشین است) توسط سهراب آزادی گردآوری و به همراه ترجمهٔ فارسی منتشر شده است. برخی شعرهای وی در نشریات منتشر شده است.

ترانه سرا و خوانندهٔ:
جَرَس (۱۳۵۹)
بهارباد(۱۳۶۹) -به آهنگسازی علی اکبر شکارچی
«آینه اشک»(۱۳۷۲)
«گل آتش» (۱۳۷۶)
«سفر امید» (۱۳۸۳)
«ستین اشکسه» (۱۳۸۵)
«آسو» (۱۳۸۷)
آرش(شعر حماسی دارجنگه،نوشاد ابوالوفایی)
هچایه (۱۳۸۹)
وانو (۱۳۹۱)
ایلبار(۱۳۹۵)

تک آهنگ ها:
چَمَر ۱۳۶۸
سرود وطن، صدا و سیمای تهران ۱۳۶۸
بانو بهار ۱۳۶۹
ساقی ۱۳۷۰
موسیقی فیلم «آخرین تک‌سوارایل»، ساختهٔ محمد سیف زاده۱۳۷۷
بشنو، جهان بشنو ۱۳۷۷ (با همکاری گروه موسیقی چهل دف)
زلزله بم ۱۳۸۳
تَژگا ۱۳۹۰
هِنا ۱۳۹۱
آواز در “پوئم سمفونی حلبچه” ساخته بیژن کامکار(۱۳۹۰)

ترانه سرای آلبوم موسیقی:
«کوهسار» (۱۳۶۲)
«داغ شقایق» (۱۳۶۶)
«میراث» (۱۳۷۰)
«تال» (۱۳۷۰)
«چوپی» (۱۳۷۸)
«همدنگ» و «همراز» (۱۳۸۰)
«راز انار» (۱۳۸۷)

عکس ها و تصاویر اینستاگرامی بیوگرافی ایرج رحمانپور