مجله اینترنتی استاربینو

بیوگرافی سالومه ام‌سی همراه با جزئیات و حاشیه ها و عکس ها و تصاویر اینستاگرام

سالومه ام‌سی (به انگلیسی: Salome Mc) اولین خواننده زن رپ فارسی است که از سال ۲۰۰۲ تا به کنون فعالیت داشته‌است و مشغول به کار بوده و آهنگ‌های وی، مخلوطی از موضوعات سیاسی، اجتماعی و شخصی را در بر می‌گیرند، سالومه خود را «غیر سیاسی» می‌خواند و در مصاحبه‌های متعدد تأکید بر این دارد که اشعارش را براساس درگیری‌های شخصی می‌نویسد.

زندگینامه سالومه ام‌سی

سالومه ام سی هنرمند هیپ هاپ و چند‌رسانه‌ای ایرانی است. وی پروژه‌های صوتی/تصویری او در فستیوال‌ها و نمایشگاه‌های متعدد دنیا از جمله بینال ونیز نمایش داده شده‌اند. او مدرک کارشناسی در رشته طراحی پارچه را از تهران و مدرک کارشناسی ارشد را در زمینه هنری‌های صوتی/تصویری از ژاپن دارد.

آغاز کار هنری

وی فعالیت خود را از سال ۱۳۸۰ (۲۰۰۲) آغاز کرد.

حاشیه ها

فلسفه سالومه ام‌سی
سالومه همیشه تأکید داشته که چالش‌هایی که به عنوان رپ خوان در جامعه وجود ایران دارد فقط به جنسیت او مربوط نمی‌شود. «شاید من اولین دختری بودم که برای رپ خواندن پا در استودیو گذاشت، ولی اطرافیانم پس از گذراندن حیرت اولیه اکثراً مرا تشویق می‌کردند. اهمّ چالش‌هایی که در جامعه ما حضور داشت برای رپرهای مرد هم مطرح بود و هست. البته نظرات آلوده به تبعیض جنسی که از نادانی سرچشمه می‌گیرند را تا حدی همیشه باید تحمل کنیم ولی این یک مشکل جهانی هست. خوشبختانه من توانستم در طول سال‌ها شنوندگانی داشته باشم که شاید از نظر کمیت زیاد نباشند ولی همه دارای عقل سلیم‌اند و دور از این نوع رفتارها هستند.

توجه سطحی و ناراحتی سالومه ام‌سی
وی از توجه سطحی ای که رسانه‌های خارجی به خاطر «اولین رپ خوان زن ایران» بودنش نشان می‌دهند نیز ناراضی است و می‌گوید: «ولی بزرگترین مشکلم رسانه‌های خارجی هستند که فکر می‌کنند چون دخترم و از ایرانم و رپرم، حتماً دارم در زمینه حقوق زنان می‌خوانم و به خودشان زحمت نمی‌دهند که متن‌هایی را که به انگلیسی هم ترجمه می‌کنم تا سوءتفاهم پیش نیاید، بخوانند تا بدانند من سخنم از انسانیت است.»

ابزار قدرت بخشی سالومه ام‌سی
او همچنین اعتقاد دارد که هیپ هاپ می‌تواند ابزاری برای قدرت بخشی باشد و می‌گوید: «هیپ هاپ فقط یک ابزار است مانند آموزش و پرورش، می‌توان آن را برای آگاهی بخشی انسان در مورد حقوق و موقعیت اش به کار برد تا متوجه توانایی‌های بالقوه خود شود و در آخر، قدرتمندتر شود. بله؛ ولی من دوست ندارم گنده گنده صحبت کنم. فکر می‌کنم تغییر آرام و به صورت محلی صورت می‌گیرد و در نتیجه ترجیح می‌دهم به جای شعار دادن و دادن زدن، تجربه‌های خودم را به استعاره بیان کنم و امیدوار باشم الهام‌بخش یکی دو نفر باشم.»

انعطاف پذیری سالومه ام‌سی
در جای دیگر می‌گوید که نظرش در مورد هیپ هاپ در طول سال‌ها تغییر کرده و دیگر مثل گذشته سخت گیر نیست: «هیپ هاپ یه ابزاره مثل همه ابزارهای بیانی دیگه. می شه به هر نحوی استفاده اش کرد و بستگی به استفاده‌کننده اش داره که چه کسیه، کجاست، هدفش چیه؟ حتی خود یک نفر می تونه در دوره‌های مختلف برداشت‌های مختلف داشته باشه و نحوه استفاده اش از هیپ هاپ تغییر کنه. خود من، نحوه شعرگوییم در طول این ده یازده سال فعالیتم دوره‌های متعدد داشت، چون خود زندگیم دارای مراحل مختلف بود. به نظرم مخصوصاً در دنیای امروز ارتباطی و فردگرایی نمی شه هیچ ابزار بیانی ای رو محدود کرد، هر شخصی می تونه تعاریف و برداشت خودش رو داشته باشه.»

زیرزمینی‌ بودن سالومه ام‌سی
سالومه شاید یکی از زیرزمینی‌ترین هنرمندان ایرانی باشد و در مصاحبه‌ای اشاره می‌کند که حتی اگر دولت ایران مشکلی با هیپ هاپ نداشت، او همچنان فعالیت زیرزمینی خود را خواهد داشت و معتقد است که هنری که بخواهد روی زمین باشد، مجبور است با سیستم‌های متعددی بسازد و در نتیجه محدود شود. در جواب سؤالی مربوط به اینکه آیا اگر حکومت اجرای هیپ هاپ را آزاد کند رپ خوانان کمتر سیاسی خواهند بود، گفته است: «فکر می‌کنم آنهایی که از نظر اجتماعی آگاه هستند کار خود را ادامه خواهند داد و کسانی که از وقایع اجتماعی/سیاسی سوءاستفاده کردند تا توجه‌ها را جلب کنند، راه‌های دیگری را برای مطرح کردن خود خواهند یافت.»

ام سی نام سالومه ام‌سی
در مورد بخش «ام سی» نامش نیز چنین توضیح می‌دهد: «برای من از اوایل به‌طور غریزی این احساس وجود داشت که رپر بودن جنبه سرگرم‌کنندگی و تأثیر لحظه‌ای و «دستا بالا» ی بیشتر داره و ام.سی. کسیه که روی شعر و محتوا و تأثیر دراز مدت تأکید داره. شاید بشه گفت رپر بیشتر به عضلات خطاب می کنه و ام.سی. به سلول‌های مغز. البته هیچ خط معینی وجود نداره و خیلی از ام.سی.‌ها رپر هستند و خیلی از رپرها ام.سی.»

تحصیلات سالومه ام‌سی
پس از دریافت بورسیه تحصیلی از دولت ژاپن (به انگلیسی: MEXT Scholarship)، سالومه در سال ۲۰۱۰ به ژاپن مسافرت و فوق لیسانس خود را در زمینه هنرهای صوتی/تصویری (به انگلیسی: Audio/Visual Arts)‌ دریافت کرد. وی در زمینه تجربه‌اش در ژاپن می‌نویسد: «توانستم به درک عمیق‌تری از موسیقی برسم و راه‌های جدیدی که برای بیان سبک جدید زندگی ام من را خوشبخت تر می‌کند بیابم: دور از زندگی شهری و نزدیک تر به طبیعت.»

فعالیت مستقل سالومه ام‌سی
پس از همکاری با هیچ‌کس برای اولین بار، مدتی روی آهنگ‌های تکی خود کار کرد. در سال ۲۰۰۶ بود که اولین آلبومش را به همکاری شیرعلی (رپ خوان ایرانی/آلمانی) با عنوان «هذیان» (به انگلیسی: Delirium) بیرون داد. همه آهنگ‌های این آلبوم به زبان فارسی و آلمانی هستند. آهنگ «مأیوس نشو» (به آلمانی: Gib Nicht Auf)از این آلبوم در مسابقه موسیقی زیرزمینی تهران اونیو، رتبه چهارم را آورد.

تک آهنگ‌های سالومه ام‌سی
در سال ۲۰۰۹، میکس تیپی را از تک آهنگ‌های متعدد خود به نام «هبوط» بیرون داد که توجه زیادی را جلب کرد و او را در فینالیست‌های جایزه “Freedom to Create Prize” قرار داد و همچنین جایزه((Female Change Maker)) را به خود اختصاص داد. آهنگ «شک» از این میکس تیپ نیز رتبه اول را در کاتگوری هیپ هاپ مسابقه تهران اونیو کسب کرد.

پس از انتخابات ۸۸ سالومه ام‌سی
آهنگ‌هایی چون «درد مزمن من»(به انگلیسی: Constant Pain of Mine) و «سبز شدیم در این خاک» (به انگلیسی: Grown Green On This Land)که پس از انتخابات ۸۸ منتشر کرد توجه زیادی را از رسانه‌های خارجی جلب کرد و در روزنامه‌هایی چون «گاردین» (به انگلیسی: The Guardian) انگلیس و «کنتینته» برزیل آهنگ وی معرف هیپ هاپ فارسی شد. در سال ۲۰۱۲ آهنگ «شاه مست و شیخ مست»(به انگلیسی: Drunk Shah, Drunk Elder)[۱۴] با سخنرانی از سید محمود طالقانی و شعری از ملک الشعرای بهار در همخوان، به عنوان اولین آهنگ از آلبوم سوم سالومه «هستم رسماً» پخش شد و به زودی در میکس تیپ: آهنگ‌های آزادی برای ایران قرار گرفت.

اولین آلبوم تکی رپ خوان زن ایرانی سالومه ام‌سی
در سال ۲۰۱۳ آلبوم سوم سالومه به نام «هستم رسماً» (به انگلیسی: I Officially Exist) بیرون آمد که اولین آلبوم تکی از یک رپ خوان زن ایرانی است. این مجموعه اولین آهنگ انگلیسی وی به عنوان «روایت سالومه»[۱۶] و اولین آهنگ رپ/متال به همکاری فردریک سادرلاند از بند Puissance سوئد را شامل می‌شود. سحر سرشار، فیلم ساز ایرانی/آمریکایی در اکتبر ۲۰۱۳ پروژه کیک استارتری را برای تهیه مستندی در مورد سالومه، اولین رپ خوان زن ایران آغاز کرد و پس از جمع‌آوری بودجه لازم، به ژاپن سفر کرد. در حال حاضر این پروژه در مرحله ادیت است.

آهنگ چشما رو من از هیچ‌کس؛ سالومه ام‌سی
این اثر در سال ۱۳۸۲ یعنی نقطه آغازین موسیقی زیرزمینی منتشر شد به همراهی هیچ‌کس که شروعی جدید در رپ فارسی و موسیقی زیرزمینی ایران بود که این دو هنرمند باعث شدند رپ به سمت بازخوانی آثار خوب و تاپ کشیده شود همچنین رسانه‌های هیپ هاپی خارجی درمورد اولین آرتیست‌های رپ فارسی از هیچ‌کس و سالومه این اثر در رپ فارسی یاد کنند. این اثر جز اولین ترک‌های رپ فارسی به یاد می‌آید که یه نوع سبک جدید بود در زمانی که آهنگساز و امکاناتی نبود که رپرهای ایرانی برای تولید آثار خود از ان استفاده کنند.

تارو پود Warp and Weft سالومه ام‌سی
این پروژه در سال ۲۰۱۴ تولید و منتشر شد که با همکاری یکی از رپرهای بااستعداد به نام «کوهسار» شکل گرفت. این اثر تا به حال بیشترین بازخورد را نسبت به دیگر آثار منتشر شده این هنرمند داشته و تا به حال از طرف چند کارگردان آمریکایی پیشنهاد موسیقی متن فیلمی را داشته و بصورت اختصاصی در سایت و کانال یوتیوب (به انگلیسی: You Tube) و صفحه ساندکلود (به انگلیسی: Soundcloud) رسمی ایشان جای گرفته‌است. مضمون کار سیاسی و اجتماعی هست توصیف‌های بسیاری در این اثر می‌توان مشاهده کرد.

سبک شرقی سالومه ام‌سی
می‌توان اینگونه بیان کرد که در تشبیه زندگی فردی است که رو به موسیقی آورده و تمام زندگی اش شده است؛ که سعی به گفتن مشکلات فردی و عقیدتی زندگی یک شخص می‌شود و سعی شده از نقاط مختلف به موضوع نگاه شود. از نکات مهم آهنگ وجود یک سبک شرقی که می‌توان گفت مختص سالومه است اشاره کرد. متن شعر را در صفحه رسمی ساندکلود و سایت رسمی ایشان می‌توان دریافت نمود.

چهره‌ای دیگر از سانسور از زبان سالومه ام‌سی
مختصر و مفید برایتان بگویم: برای هنرمند ایرانی که بخواهد از ابزارهای تحت کنترل دولت استفاده کند، قرار گرفتن در معرض سانسور امریست بدیهی و قابل انتظار. دولت کنترل عظیمی را روی بخش‌های متعدد زندگی شهروند ایرانی دارد که در شهرهای بزرگ مثل تهران غلیظ تر می‌شود، و برای کسی که فعالیتش در حیطه هنر یا ارتباطات باشد، فشار این نظارت بیش از هرچیزی دیگر حس خواهد شد… گفتنی‌ها در این مورد زیاد است و خوشبختانه فعالان اجتماعی غیرتمند ایرانی هم کم نیستند که برای بهتر کردن شرایط آزادی بیان و دیگر زمینه‌های حقوق بشر در ایران، تلاش‌های خود را دریغ نمی‌کنند؛ ولی این نوشتار، موضوعش سانسوری نیست که از طرف دولت ایران به ما تحمیل می‌شود.

فشارهای زندگی سالومه ام‌سی
حقیقتش این است که من به عنوان یک آهنگساز زیرزمینی، با اجتناب کردن از ابزارهای تحت کنترل دولت در زندگی هنری ام، فشار این سانسور را کمتر حس کردم. درست است که نمی‌توانستم اجراهای زنده داشته باشم، ولی اکثر ما دهه شصتی‌ها که در دوران جنگ به دنیا آمدیم و در دوران پس از جنگ شخصیت خود را یافتیم، کلاً انتظارات زیادی نداریم.

وصلت با موسیقی سالومه ام‌سی
وصلت من با موسیقی، در اتاق خواب بدون پنجره‌ام، با گوش دادن به نوارهایی که حداقل ده دور کپی شده بودند اتفاق افتاد. شاید برای همین باشد که وقتی استودیوهای تهران دیگر اجازه ضبط موسیقی رپ را نداشتند، باز به اتاق خوابم روی آوردم و استودیوی مینیمالی را در گوشه‌ای از آن بنا کردم. ساختن موسیقی در میان چهاردیواری که برایم هر لکه و سوراخ و سنبه‌اش آشناتر از خال‌های صورت خودم بود و چنان با شخصیتم تطابق داشت که با آنکه دیگر در ایران زندگی نمی‌کنم، آهنگ‌هایم را همچنان در استودیوی خانگی‌ام می‌سازم. شاید باید از وزارت ارشاد و دست‌اندرکاران تشکر کنم که با بستن مسیرهایی، من را به یافتن راهکارهای جدید سوق داده و نه تنها در بلوغ هنری‌ام که در خودشناسی‌ام نیز کمک کرده‌اند.

خودسانسوری سالومه ام‌سی
گفتنیست که در زندگی هنری من، آن خودسانسوری که به خاطر خانواده و دوستان و آشنایان و مخاطبان موسیقی‌ام بر خودم اعمال کرده‌ام و می‌کنم، نقش مهمتری نسبت به سانسور دولتی داشته و دارد. از وقتی که از خانواده جدا شده‌ام و زندگی مستقل را آغاز کردم، به پدیده خودسانسوری زیاد فکر می‌کنم: با توجه به اینکه اعمال این سانسور تصمیمی است که خودم گرفته‌ام، کجا اختیار من تمام و کجا نفوذ دیگران شروع می‌شود؟

شخصیت سالومه ام‌سی
فرض کنیم اگر شخصیت من ایجاب می‌کند که خشنودی پدر و مادرم را مقدم بر رضایت خلاقیتی‌ام بدانم، آیا صرف نظر کردنم از بیان مفاهیم خاصی بر مبنای این جنبه شخصیتی‌ام، انتخاب آزادانه‌ای نبوده است؟ ولی اگر شخصیت من که رضایت افراد خاصی را مقدم بر ارضای بیانی خودم می‌داند، نتیجه مستقیم بار آمدن در جامعه پدرسالار و مداخله‌گر ایران باشد چه؟ تعدد دایره‌های معیوبِ از این قبیل، این حقیقت را آشکار کرده‌است که آزادی مطلقی وجود ندارد. این‌ها مباحث محبوب من برای فکر در اتوبوس یا در اتاق انتظار مطب دکتر است، ولی موضوع این مقاله خودسانسوری نیز نیست. دوست دارم در این متن در مورد نوع دیگری از سانسور که از زمان شروع به فعالیتم در معرض آن قرار گرفته‌ام، صحبت کنم.

بلاگ سال ۲۰۰۱ سالومه ام‌سی
سال ۲۰۰۱ سالی بود که نوشتن بلاگی را در مورد رپ و هیپ‌هاپ آغاز کردم. به واسطه همین بلاگ بود که بعدها با تنی چند از رپرهای تهرانی آشنا شدم و به تبع آن، مقدمات ورود من به عرصه رپ نوپای ایرانی که هنوز نه تعریفی داشت و نه تکلیفی، مهیا شد. سال ۲۰۰۱ همچنان سالی بود که گوشهایم برای اولین بار با اسامی و مفاهیمی چون «مرکز تجارت جهانی»، «القاعده»، «بن لادن» و «جنگ با تروریسم» آشنا شد. سالی که رسانه‌های غربی توجه خود را به خاورمیانه‌ای برگرداندند که تقریر آن در اذهان عموم از قرن نوزدهم تا به حال تغییر خاصی نکرده بود: صحراهای بی‌انتها. چادرهای مجلل سلطنتی. شترهای مزین. فرش‌های جادویی. زنان نقاب‌دار مرموز. قصه‌های هزار و یک شب…

سایه فضای رعب و وحشت سالومه ام‌سی
البته در سایه فضای رعب و وحشت پس از ۱۱سپتامبر سال ۲۰۰۱، از جنبه‌های اگزوتیک فاکتور گرفته شد و تأکید بیشتری روی تصاویری که فرومایگی فرهنگ خاورمیانه نسبت به تمدن متجدد غربی را القا می‌کرد، قرار گرفت. صحراهای خشن. مردان عمامه‌دار زورگو. زنان سرتاپا سیاه بدون حق و حقوق. کودکانی که حق مدرسه رفتن را ندارند و در سنین پایین مجبور به ازدواج می‌شوند. رسانه‌هایی که دنبال ترافیک بیشتر بودند، با گزارش‌های انتخابی، اغراقی یا تقلیلی، به این تصورات دامن زدند و در این فضایی که صفات انسانی از مردم خاورمیانه زدوده شده بود، سیاستمداران آمریکایی به راحتی توانستند حمایت عموم را برای دو جنگ پربها ـ چه مالی و چه جانی ـ جلب کنند.

اینترنت و تکنولوژی ارتباطات و نظر سالومه ام‌سی
چنین شد که در این عصر اینترنت و تکنولوژی ارتباطات، دیدگاهی نئو- اوریانتالیست که زاده اتمسفر متشنج وقت بود، موفق شد موزاییک خاورمیانه را به صورت یک برهوت واحد جلوه دهد که تا به امروز همچنان در توجیه تلفات جنگ‌های بی پایان و حمله‌های هوایی و هواپیماهای بدون سرنشین مؤثر بوده و باشد. در این میان اتفاق دیگری نیز رخ داد: داستان‌های منتخب از مردم بومی سرزمین شن و آفتاب که برای به دست آوردن ذره‌ای حق و حقوق انسانی ـ که گویا در غرب از ازل وجود داشته‌است ـ می‌جنگیدند به نوعی پورنوی خودبرتربینی برای مصرف‌کننده غربی تبدیل شد. به زودی من هم نصیبم را از این روند گرفتم و تحت عنوان جذابی چون «اولین رپ‌خوان زن ایران» مبحث این نوع گزارشگری شدم.

نسخه نهایی سالومه ام‌سی
ولی چیزی نگذشت که فهمیدم حکایت من فقط تا جایی که با روایت این رسانه‌ها هم راستا باشد، ارزش بیانی دارد و هرچیزی که در چشم‌انداز از پیش تعیین شده آن‌ها نگنجد، نادیده گرفته شده و حذف خواهد شد. ارزش خبری من رابطه مستقیم با جنسیت و ملیتم دارد و هرچیز که من را فرای یک زن و یک ایرانی، به عنوان یک انسان و یک شهروند دنیا روایت کند، سزاوار راه یافتن به نسخه نهایی خبر را ندارد.

تجربه سانسور سالومه ام‌سی
نمونه‌های این نوع سانسور را آنقدر تجربه کرده‌ام که برای من مانند سانسور دولت ایران قابل پیش‌بینی شده، و رد کردن مصاحبه‌هایی که آشکارا دنبال داستان تکراری و بدون نوانس «زن سرخورده‌ای که با تمام قدرت در برابر سیستم قرون وسطایی ضدزن و ضد موسیقی می‌ایستد تا بتواند زندگی خود را به استانداردهای بسیار مترقی غربی برساند»؛ عادتی دیرین. نه آنکه رد من معنی خاصی برای آن‌ها داشته باشد، نه. وقتی می‌بینند که تو خود را به عنوان یک «قربانی» (victim) نمی‌بینی، اکثراً علاقه‌شان ناپدید می‌شود و توجه خود را به شخص دیگری که مشکلی با «قربانی» داستان بودن ندارد، متمایل می‌کنند.

چارچوب و ناراحتی سالومه ام‌سی
برای من جالب است که این نوع گزارشگری، با ادعای «توانمندسازی» یا «قدرت بخشی» (empowerment) به موضوع منتخبشان، آن‌ها را نه به عنوان یک انسان که مجموعه‌ای از هزاران کنش و واکنش آگاهانه و ناآگاهانه است، بلکه به عنوان یک اوبژه تک بعدی که قربانی عوامل پیش‌بینی شده است، نمایش می‌دهند تا بتوانند در چارچوبی که از پیش بریده و میخ زده‌اند، قابش بگیرند. مگر نه این است که این سیستم‌هایی که ما را «قربانی» کرده‌اند نیز کمابیش در پی همین هدف هستند؟ از دید من این دو نوع سانسور فرقی اساسی باهم ندارند… و حقیقتش آن است که این نوع سانسور نئوـ اوریانتالیستی، من را بیش از سانسور جمهوری اسلامی مضطرب کرده و می‌کند.

پروژه ۱+۱ مستندی از سالومه و پروژه مسافر
پروژه ۱+۱ (۱n1.ch) که همکاری سالومه با Shing02 را که در میسر ساخت و تولید این اثر بالا آمده و در این لینک می‌توانید آهنگ «مسافر» و هم فیلم کوتاه مربوط به فرایند ساخت آن را مشاهده کنید همچنین گزارش Jackie Perreira، خبرنگاری که در کل هفته با سالومه و عوامل دیگر پروژه بودند را بخوانید. در آخر مقاله نیز پادکستی را از Reilynn Yamane خواهید یافت که با مصاحبه‌هایی از سالومه و شینگوتو، جوانب دیگرای را نسبت به این هفته همکاری که در هاوایی که صورت گرفت رونمایی می‌کند.

فعالیت‌های دیگر سالومه ام‌سی
سالومه همچنین به عنوان اولین زن گرافیتی کار ایران شناخته شده‌است. ولی از این لقب راضی نیست و می‌گوید: «گرافیتی را ۱۰–۱۱ سال پیش کار می‌کردم ولی کارهام خیلی ابتدایی موندند و ادامه ندادم. مشکل این بود که برای گرافیتی کار کردن در جاهایی که واقعاً تأثیر گذار بودند باید نصف شب کار می‌کردیم و من باید ۹ شب خونه می‌بودم. برای رپ کردن با قوانین خانواده‌ام درگیر شدم ولی برای گرافیتی نشدم. این نشون می ده که گرافیتی اونقدر هم برام مهم نبود.»

هنر معاصر و ویدئو آرت سالومه ام‌سی
وی در زمینه هنر معاصر و ویدئو آرت/ساند آرت (به انگلیسی: Video Art, Sound Art) نیز فعالیت دارد و در گالری‌ها و موزه‌های متعدد دنیا نمایشگاه‌های متعددی داشته‌است. آهنگ‌هایی چون «مسخ» (به انگلیسی: Metamorphosis) و «فلک»(به انگلیسی: Eternal Return) که به عنوان موسیقی متن ویدئوهای خود ساخته است، مورد استقبال شنوندگان هیپ هاپ نیز قرار گرفته‌است.

فعالیت های هنری سالومه ام‌سی

آلبوم‌ها:
هذیان ۱۳۸۵
هبوط ۱۳۸۸
هستم رسماً ۱۳۹۲
ناخوشاگاه ۱۳۹۶

تک‌آهنگ‌ها:
چشما رو من سالومه (با همراهی هیچ‌کس)  ۱۳۸۲
مأیوس نشو سالومه (با همراهی شیرعلی) ۱۳۸۲
پترولیکا سالومه (با همراهی پوسات (رپ ترک) ۱۳۸۳
می خوام تنها باشم سالومه (با همراهی یوسف بلک (رپ آمریکایی) ۱۳۸۶
تقسیر من سالومه (با همراهی تهم) ۱۳۸۶
عنکبوت سالومه ۱۳۸۹
چیز خاصی نیستی سالومه ۱۳۸۹
یه زن سالومه (با همراهی فردین) ۱۳۹۱
مرض عشق سالومه (با همراهی فردلیک سادرلاند (رپر آمریکایی) ۱۳۹۲
بهای رهایی سالومه (با همراهی سپلیتسکندر (رپر آمریکایی) ۱۳۹۲
هیچ انقلابی سالومه (با همراهی وپن اکس (رپ آمریکایی) ۱۳۹۲
شاه مست شیخ مست سالومه (با همراهی آیت ال.. طالقانی ۱۳۹۲
Road To Nothing سالومه (با همراهی Bastian Killjoy) ۱۳۹۳
خلاء سالومه (با همراهی Don Porcella)  ۱۳۹۳
تارو پود Warp and Weft سالومه (با همراهی کوهسار) ۱۳۹۴
زامبی سالومه (با همراهی رپرهای خاورمیانه؛ ای و سئوکوتی) ۱۳۹۴

ویدئوها:
داد بزن صدات برسه (۱۳۸۷)
سبز شدیم در این خاک (۱۳۸۸)
شاه مست و شیخ مست (۱۳۹۱)
آکوئافوبیا «: ویدئو/ساند آرت (۱۳۹۱)
گناه وجود (۱۳۹۲)
مسافر: ویدئو (۱۳۹۵)

آثار صوتی/تصویری برگزیده:
کودکی گمشده: انیمیشن کوتاه (۱۳۸۰)
آکوئافوبیا : ویدئو/ساند آرت (۱۳۹۱)
حجب: ویدئو/ساند آرت (۱۳۹۲)
دگرگیسی نقال: چیدمان عکس/ویدئو/صوت (۱۳۹۲) ”
تاروپود: اثر برگزیده (۱۳۹۴)
مستند: پروژه ۱+۱ (۱۳۹۵)

عکس ها و تصاویر اینستاگرامی بیوگرافی سالومه ام‌سی