مجله اینترنتی استاربینو

بیوگرافی محمد جمشیدی به همراه داستان زندگی شخصی و عکس های اینستاگرامی

محمد جمشیدی جعفرآبادی (متولد ۰۸ مرداد ۱۳۷۰ شهرکرد) بازیکن حرفه‌ای تیم ملی بسکتبال ایران است که در پست‌های فوروارد و پست ۳ بازی می‌کند.

زندگینامه محمد جمشیدی 

فعالیت ورزشی

با ۱٫۹۸ سانتی‌متر قد بازیکن فوروارد، پست ۳ و عضو تیم ملی بسکتبال ایران در رده‌های پایه و مسابقات کاپ آسیا ۲۰۱۲ توکیو و تیم باشگاهی دانشگاه آزاد می‌باشد.

بهترین بازیکن آسیا

وی می گوید : اصلا به این موضوع فکر نمی کردم که جزو بهترین‌ها باشم. آنقدر فکر و ذکرمان قهرمانی بود که به چیز دیگر فکر نمی‌کردم. فکرم تا بعد از فینال یک لحظه سمت آن موضوع نبود. فقط دوست داشتم فینال برویم و استرالیا را ببریم. این آرزوی من بود که جزو بهترین‌ها باشم اما اصلا به آن فکر نمی کردم. اما تورنمنت خوبی داشتم و تا فینال خوب کار کردم. به نظرم در تمام بازی‌ها جزو خوب‌های مسابقه بودم و تا می‌توانستم به تیم کمک کردم. در بازی فینال خوب نبودم و اصلا حواسم به این اتفاق‌ها هم نبود. زمانی که بازی تمام شد به من گفتند که بمان. آن لحظه فهمیدم در بین بهترین‌ها هستم و خب باورم نمی‌شد. حتی اولش با خودم گفتم در فینال بد بودم اما انتخاب شده‌بودم و خیلی خوشحال شدم.

خدا را شکر وضعیت مالی خوبی دارم اما درآمد در یک رشته ورزشی‌ مقایسه‌ای است. مثلا بسکتبال در مقایسه با کشتی ورزش ثروتمندی است اما در مقایسه با فوتبال نه. در مقایسه با دیگر کشورها نیز فکر می‌کنم جز چین شرایط یکسانی با دیگر کشورهای آسیایی داریم. البته با وضعیت کنونی قیمت دلار فکر نمی‌کنم شرایط یکسان باقی مانده باشد. اما خب این را هم بدانیم که بسکتبال ورزش بسیار سختی است.

زندگی شخصی

محمد جمشیدی متولد شهرکرد است، او بسکتبال را با حضور در باشگاه بسکتبال هیئت شهرکرد آغاز کرد. محمد حمشیدی هم‌اکنون دانشجوی مهندسی عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد است.

حاشیه ها

هنرمند کاربلد

واقعا هدفمند نیستم اما یک کارایی می‌کنم. اول بسکتبالیست بودم و بعد فهمیدم هنر هم بلدم و علاقه دارم. من چشم باز کردم بسکتبال را دیدم اما آشنایی‌ام با هنر به دوران راهنمایی بازمی‌گردد. دوران راهنمایی بود که با دوستی به نام سید مهدی رضوی روی یک نیمکت بودیم که خط کار می‌کرد و خط بسیار خوبی داشت. معلم هنر تکلیف می داد از نوشتن او لذت می بردم. بعد از روی دست او می نوشتم.

انقدر مغرور بودم از او نمی‌خواستم به من آموزش بدهد و فقط از روی دستش تقلید می‌کردم. وقتی وارد ورزش حرفه‌ای شدم و آمدم تهران این ماجرا تمام شد. یک روز اتفاقی در خانه یکی از دوستان بودیم که وسایل خطاطی داشت و من هم گفتم قبل می‌نوشتم. وقتی نوشتم دوستم گفت‌ خیلی خوب است و تشویقم کرد و برای من وسیله خرید که دوباره کم کم شروع کردم. کلاس هم نرفتم و خودم یاد گرفتم. به کالیگرافی (نقاشی خط) علاقه بیشتری دارم و در این قسمت فعالیت می‌کنم. به موسیقی هم علاقه دارم. چهار سال پیش سنتور زدم اما درگیر مسابقه شدم و رها شد. اخیرا با یکی از اساتید صحبت کردم تا تحت آموزش قرار بگیرم.

عکس های اینستاگرامی بیوگرافی محمد جمشیدی