مجله اینترنتی استاربینو

بیوگرافی بابک بیات (علی‌ بیات) همراه با جزئیات و حاشیه ها و عکس ها و تصاویر اینستاگرام

علی‌ حسین بیات زرندی مطلق معروف به بابک بیات (زادهٔ ۲۳ خرداد ۱۳۲۵ در تهران – درگذشتهٔ ۵ آذر ۱۳۸۵ در تهران)، آهنگساز، نوازنده، تنظیم‌کننده و آهنگساز فیلم ایرانی بود.

زندگینامه بابک بیات (علی‌ بیات)

ساز تخصصی وی پیانو بود و در سال های ۱۳۴۶ تا ۱۳۸۵ فعالیت میکرد.

آغاز کار هنری

از سن ۱۹ سالگی در اپرای تهران و زیر نظر خانم اولین باغچه‌بان، آقای ثمین باغچه بان و نصرت‌الله زابلی با موسیقی کلاسیک و جهانی آشنا شد و در حدود پنج سال همکاری خود را با این اپرا ادامه داد.

حاشیه ها

تولد بابک بیات
بابک بیات در سال ۱۳۲۵ در شهر تهران به دنیا آمد.

دوستان بابک بیات
بعد از اپرا با محمد اوشال آهنگساز و رهبر ارکستر جاز فولکوریک دوستی عمیقی پیدا کرد که این دوستی به ادامه هارمونی و آکومپانی مان و فراگیری دیگر اشتیاقات موسیقایی بیات منجر شد.

ایرج جنتی و بابک بیات
ایرج جنتی عطایی شاعر و ترانه سرا و نمایشنامه نویس که از دوران کودکی تا قبل از انقلاب با بابک بیات همگام با هم موسیقی ترانه را ادامه دادند، در زندگی بیات و خانواده اش بسیار مؤثر بود، که این دوستی به ساخت ترانه‌های بسیاری از جمله: غریبه، جنگل، بن‌بست، خونه، فریاد زیر آب، علی کنکوری، تپش، خاتون، سایه، خورجین (بانوی شرقی)، فصل بد خاکستری (روح بزرگوار)، سقف، هیچ‌کسی مثل تو نبود، طلایه دار (ای بزرگ موندنی) و بسیاری ترانه‌های دیگر منجر شد.

موسیقی فیلم بابک بیات
بابک بیات موسیقی فیلم را با فیلم غریبه که با همراهی واروژان ساخته شد، شروع کرد. بعد از فیلم غریبه، بیات موسیقی فیلم‌های :خوشید در مرداب، شب آفتابی (با ترانه عروسک قصه من)، برهنه تا ظهر با سرعت، فریاد زیر آب، سریال چنگک و بسیاری موسیقی فیلم‌های دیگر را ساخت.

پس از انقلاب بابک بیات
بعد از انقلاب بابک بیات فعالیت موسیقی را در شرکت ابتکار، همراه با دوستش ابراهیم زال زاده و با کاست قاصدک، زندگی‌نامه صمد بهرنگی و به صورت ترانه‌های کودکانه خانم سیمین قدیری آغاز نمود. پس از آن کاست خروس زری پیرهن پری را به همراه احمد شاملو و کاست‌های سکوت سرشار از ناگفته هاست و چیدن سپیده دم را با صدای احمد شاملو موسیقی ساخت.

مرگ یزد گرد بابک بیات
بابک بیات موسیقی فیلم را در بعد از انقلاب با فیلم مرگ یزد گرد ساخته بهرام بیضایی ادامه داد و در سال ۱۳۶۲ موسیقی فیلم‌های نقطه ضعف و ریشه در خون را ساخت و در سالهای بعد برای فیلم‌های شاید وقتی دیگر و مسافران ساخته‌های بهرام بیضایی، سریال سلطان و شبان، کشتی آنجلیکا، عروس، پرده آخر، طلسم، مرسدس، جهان پهلوان تختی، دستهای آلوده، اتوبوس، قرمز، دو زن، شیدا و در حدود ۹۰ فیلم سینمایی موسیقی نوشته است و آخرین سریالی که وی برای آن موسیقی ساخته است سریال ولایت عشق است.

کاندیدا شدن بابک بیات
بابک بیات در سال ۱۳۶۹ پس از چند بار کاندیدا شدن برای موسیقی فیلم بالاخره این سال وقتی که از پنج کاندیدای موسیقی فیلم سه بار نام او را اعلام کردند جایزه سیمرغ بلورین فجر را برای فیلم عروس دریافت کرد.

سیمرغ بلورین بابک بیات
همچنین در سال ۱۳۷۵ وقتی که از بین چهار کاندیدا دو بار نامش اعلام شد، مجدداً سیمرغ بلورین را دریافت نمود.

جایزه اول بابک بیات
در خانه سینما برای فیلم ساحره جایزه اول موسیقی فیلم را دریافت کرد.

بهترین آهنگسازی بابک بیات
در جشن گزارش فیلم جایزه بهترین آهنگسازی را برای صد سالگی سینما از آن خود کرد.

تقدیر از بابک بیات
در سال ۱۳۸۱ در مراسمی که در شیراز برگزار شد از بابک بیات و چهار هنرمند بزرگ دیگر ایران تقدیر به عمل آمد. همچنین در همین سال و در مراسمی دیگر از بابک بیات به خاطر یک عمر تلاش در زمینه ترانه ایران تقدید شد که در این مراسم پیامهایی از ایرج جنتی عطایی، بهرام بیضایی و… قرائت گردید.

سرزمین خورشید بابک بیات
از دیگر فعالیت‌هایی بابک بیات در این سال‌ها ساخت قطعه کرال و ارکسترال «سرزمین خورشید» بود، که در سال ۱۳۷۶ توسط ارکستر سمفونیک تهران و به رهبری «فریدون ناصری» اجرا شد.

تدریس بابک بیات
بابک بیات در کنار ساخت موسیقی، حدود هشت سال در دانشگاه‌های تهران مشغول به کار بود و موسیقی فیلم تدریس می‌کرد.

شاگردان و همکاری های بابک بیات
بابک بیات به آموزش خوانندگان زیادی از جمله محمد اصفهانی، حامی، مانی رهنما، نیما مسیحا پرداخت. وی ترانه‌های بسیاری را با کلام ترانه‌سرایانی چون ایرج جنتی عطایی، بابک صحرایی، پیام پارسا، شهرام دانش و … و با صدای خوانندگانی همچون داریوش اقبالی، ابراهیم حامدی، عارف، ستار و گوگوش ساخته‌ است.

خانواده بابک بیات
وی در مصاحبه با ماهنامه نسیم هراز اصالت پدرش را متولد ده مامونیه که اکنون شهرستان شده می‌داند. بخشی از مصاحبه وی: می‌پرسم: «اصالت‌شان مربوط به کجا بود؟» می‌گوید: «پدر من مال اطراف تهران بود و در شانزده سالگی آمده بود تهران. در اطراف تهران جایی که به ساوه نمی‌رسد یک جایی بود به نام «مامونیه.» جایی که الان فرودگاه زده‌اند نزدیک مامونیه است. تنها ده فارس آنجا بوده. اسمش هم از مام می‌آید به معنای مادر. ده‌های دیگر هم آن اطراف بودند که همه‌شان ترک‌زبان بودند مثل قاسم‌آباد و غیره. این ده که پدرم از آنجا بوده همه‌شان فارس بودند. ایرانی اصیل صحبت می‌کردند. طبق گفته ایشان نام واقعی وی: یک اسم و فامیلی خیلی دراز داشتم: «علی حسین بیات زرندی مطلق.» وقتی بزرگ‌تر شدم زرندی را برداشتم و شد بیات مطلق و یک اسم مستعار هم برای خودم انتخاب کردم به نام بابک. شدم بابک بیات و همه من را به این اسم می‌شناختند.

آرامگاه بابک بیات 
بابک به زندگی گذشته خود می‌بالید و از بیان آن ترسی نداشت. از محله‌های جنوب شهر تهران و از آشنایی با ایرج جنتی عطایی در همین محله‌ها. سرآسیاب دولاب، خیابان شهباز، شکوفه، کرمان، و آن همه خاطره از خانه محقری که حتی کوچکترین صدایی به گوش همسایه‌ها می‌رسید و آغاز آهنگسازیش از همین خانه محقر ۴۸ متری بود؛ و خاطرات شیرین زندگی گذشته اش با پدر و مادر و دو برادرش که سراسر تعریف از عاطفه و مهربانی و فداکاری والدینش برای او بود. زمزمه کردن هنگام رفتن به دبیرستان با کفش سوراخ و ساختن ملودی تازه، در حالی که سرمای طاقت فرسا از سوراخ کفش تمام وجودش را فرا گرفته بود. میدان ژاله، چهارراه آبسردار و راه مدرسه و پدرش که دوست داشت او یک ورزشکار شده و به دانشگاه افسری برود و زندگی نظامی را شروع کند. اما او با این تفکر پدر جنگید و موسیقی را دنبال کرد و به همین دلیل بدون حمایت پدر راه خود را ادامه داد.

مرگ پسر بابک بیات
مرگ پسرش در زندگی بابک بسیار اثرگذار بود. پسرش «مانی» که ده سال از بهترین دوران زندگی بابک را رقم زد تنها سرمایه ذهنی پدرش بود. بعد از مانی، بابک صاحب پسران دیگری شد به نامهای «بامداد» و «باربد». نام دختر ایشان «غزل» است.

درگذشت بابک بیات
او در تاریخ ۵ آذر ۱۳۸۵ به علت نارسایی کبدی درگذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

بزرگداشت بابک بیات
در سومین دوره مراسم سال‌نوای موسیقی ایران٬ بزرگداشت ۴ هنرمند درگذشته از جمله «بابک بیات» برگزار و از خانواده ایشان با اهداء تندیس یادبود قدردانی شد. این مراسم در آذر ۱۳۹۶ در تالار خلیج فارس بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران برگزار شد.

فعالیت های هنری بابک بیات

آهنگسازی:
بابک بیات خانه بدوش (منم آن خانه بدوشی)
عارف مادر بزرگ
عارف پرنده مهاجر
عارف غریبه (ای خدا)
عارف تپش (بین این همه غریبه)
عارف جهان پهلوان
احمد شاملو (دکلمه) سکوت سرشار از…
داریوش شهر غم
داریوش پسرم
داریوش پنجره (علی کنکوری)
داریوش رسول رستاخیز
داریوش شب آفتابی (عروسک)
داریوش طلایه دار
داریوش بن‌بست
داریوش جنگل
داریوش – ابی خونه
داریوش خورشید خانوم
داریوش فریاد زیر آب
داریوش هم غصه
داریوش چی بگم؟
داریوش با شما آیندگانم
داریوش بغض
داریوش دلم میخواد گریه کنم (رازقی)
ابی تپش
ابی خورجین
ابی خاتون
ابی سبد
ابی مولای سبزپوش
ابی تو چی هستی؟
ابی سایه
ابی خاکستری
ابی عاشقانه
گوگوش یه نفر یه روز میاد
گوگوش کتیبه
گوگوش هیچکی مثل تو نبود
گوگوش بوی سفر
گیتی پاشایی آشپزخونه
گیتی پاشایی ای وای ای وای
گیتی پاشایی مگه من و خواب ببینی
گیتی پاشایی دل بوالهوس
گیتی پاشایی جدایی
گیتی پاشایی کی میگه دنیا قشنگه
گیتی پاشایی صدف‌های شکسته
گیتی پاشایی این باشه باشه
منوچهر سخایی پشیمون
ستار مرثیه
ستار شهر غم
ستار شب و دیوار
ستار خانه به دوش
ستار خونه (خونه این خونه ویرون)
مرتضی برجسته دادا جان
مرتضی برجسته گمشده
مازیار شهید
رامش قسمت
پری زنگنه پاییزی
سیمین غانم مرد من
رامین دیگه عاشق نمیشم
رامین اگه هوسه یه دفعه بسه
شهره آواز فاصله
لیلا فروهر ملک جمشید
ضیا آتابای افسانه دل
ضیا آتابای بگذار آرام بگیرم
ضیا آتابای آخه آدم غمشو به کی بگه
فریدون فرخزاد ای خدا به کی بگم
فریدون فرخزاد از من نخواه عاشق بشم
فریدون فرخزاد هیچ کس حرفامو باور بکنه
ناصر صبوری طلسم
ناصر صبوری تو دروغاتم قشنگه
ناصر صبوری فقط عشقه که می مونه
حمید ناصرآبادی زندگی
هاتف خسته نشو
معین بچه‌های البرز
معین جدایی
معین وقتی تو با من نیستی
حامی هم گریه
حامی خاک سبز
حامی دلم گرفت
حامی لیلای من کو
حامی شب عشق
حامی سیاه و سپید
حامی دلم گرفت (با گیتار)
مانی رهنما پرنده
مانی رهنما مرگ ماهی‌ها
مانی رهنما سقوط
مانی رهنما مرثیه
مانی رهنما تموم شد ترانه
مانی رهنما مرسدس
مانی رهنما آی آدمها
مانی رهنما زنگی و رومی
مانی رهنما نازلی
مانی رهنما قاب عکس
مانی رهنما افسانه دل
نیما مسیحا رگبار
نیما مسیحا پروانگی
نیما مسیحا نازنینم خداحافظ
امیر سام شب قطبی
امیر سام آخرین ثانیه
فرجام محمدی شهرزاد قصه گو
میلاد رحیمی وقتی سکوت می‌کنی
میلاد رحیمی گله نیست
محمد اصفهانی پهلوانان نمی‌میرند
محمد اصفهانی ولایت عشق
محمد اصفهانی مرگ آفتاب
محمد اصفهانی خم می
محمد اصفهانی آسیمه‌سر
خشایار اعتمادی همسفر
خشایار اعتمادی بهونه
خشایار اعتمادی دیباچه
خشایار اعتمادی نوای غربت
خشایار اعتمادی منجی
خشایار اعتمادی دلشوره
حسین زمان مسافر
مهران مدیری پنجره
علی سهراب خسته نشو
علی سهراب دیدار
علی سهراب فردا که نیستی
علی سهراب من از سفر میام
علی سهراب همسنگر
علی سهراب جوانه
علی سهراب خاکستری
پرویز خوشرزم گریه
پرویز خوشرزم چله نشین
پرویز خوشرزم مرگ انسانها
پرویز خوشرزم غربت
پرویز خوشرزم جنگل
پرویز خوشرزم صخره
مهرداد شهسوار زاده دریا
مهرداد شهسوار زاده نامه‌های پاره
مهرداد شهسوار زاده سفر نکن
مهرداد شهسوار زاده مهتاب
آرش جوادی خانه‌ام ابریست
آرش جوادی می‌تراود مهتاب
آرش جوادی داروگ
منصور ترانه بی ترانه
منصور پرنده‌های بی وطن
مهرداد آسمانی شبستون چشات
یغما گلرویی علی کوچولو
اشکان اولین و آخرین
شهرام کاشانی دل بوالهوس

موسیقی فیلم:
غریبه (۱۳۴۹)
یرتوشیر (۱۳۵۱)
خورشید در مرداب (۱۳۵۲)
هیاهو (۱۳۵۳)
نها حامی (۱۳۵۵)
شب آفتابی (۱۳۵۶)
فریاد زیر آب (سیروس الوند – ۱۳۵۶)
برهنه تا ظهر با سرعت (۱۳۵۵)
مرگ یزد گرد (بهرام بیضایی – ۱۳۶۰)
نقطه ضعف (محمدرضا اعلامی – ۱۳۶۲)
سلطان و شبان (مجموعه، داریوش فرهنگ – ۱۳۶۲)
راه دوم (۱۳۶۳)
ریشه در خون (سیروس الوند – ۱۳۶۳)
ترسک (حسن محمدزاده – ۱۳۶۳)
آتش در زمستان (حسن هدایت – ۱۳۶۴)
اتوبوس (یدالله صمدی – ۱۳۶۴)
جستجو در شهر (۱۳۶۴)
صاعقه (۱۳۶۴)
سایه همسایه (اسماعیل خلج -۱۳۶۵)
ترنج (محمدرضا اعلامی – ۱۳۶۵)
تشکیلات (منوچهر مصیری – ۱۳۶۵)
طلسم (داریوش فرهنگ – ۱۳۶۵)
ایستگاه (یدالله صمدی – ۱۳۶۶)
شاید وقتی دیگر (بهرام بیضایی – ۱۳۶۶)
شکار (مجید جوانمرد – ۱۳۶۶)
گاویار (کیومرث پوراحمد – ۱۳۶۶)
گمشدگان (محمدعلی سجادی – ۱۳۶۶)
مزدوران (۱۳۶۶)
مکافات (منوچهر مصیری – ۱۳۶۶)
ویزا (بهرام ری‌پور – ۱۳۶۶)
شاخه‌های بید (امرالله احمدجو – ۱۳۶۷)
شب حادثه (سیروس الوند – ۱۳۶۷)
عروسی خوبان (محسن مخملباف – ۱۳۶۷)
کشتی آنجلیکا (محمدرضا بزرگ نیا – ۱۳۶۷)
تمام وسوسه‌های زمین (حمید سمندریان – ۱۳۶۸)
دستمزد (مجید جوانمرد – ۱۳۶۸)
دو سرنوشت (مهران تأییدی – ۱۳۶۸)
شب مکافات (۱۳۶۸)
شنا در زمستان (محمد کاسبی – ۱۳۶۸)
گل سرخ (حمید تمجیدی – ۱۳۶۸)
پرده آخر (واروژ کریم‌مسیحی – ۱۳۶۹)
عروس (بهروز افخمی – ۱۳۶۹)
دو فیلم با یک بلیط (داریوش فرهنگ – ۱۳۶۹)
آقای بخشدار (خسرو معصومی – ۱۳۷۰)
بهترین بابای دنیا (داریوش فرهنگ – ۱۳۷۰)
عشق من، شهر من (علی قوی‌تن – ۱۳۷۰)
قربانی (رسول صدرعاملی – ۱۳۷۰)
مار (مجید جوانمرد – ۱۳۷۰)
مسافران (بهرام بیضایی – ۱۳۷۰)
مو تو (محمدعلی نظریان – ۱۳۷۰)
خوش خیال (۱۳۷۱)
روز فرشته (بهروز افخمی – ۷۲/۱۳۷۱)
تماس شیطانی (حسن قلی‌زاده – ۱۳۷۱)
آتش در خرمن (سعید حاجی‌میری – ۱۳۷۱)
افعی (محمدرضا اعلامی – ۱۳۷۱)
بیا با من (مهدی ودادی – ۱۳۷۱)
دیدار (محمدرضا هنرمند – ۱۳۷۲)
جنگ نفت کشها (محمدرضا بزرگ‌نیا – ۱۳۷۲)
عروسی خون (مجید جوانمرد – ۱۳۷۳)
روز شیطان (بهروز افخمی – ۱۳۷۳)
توفان (محمدرضا بزرگ‌نیا – ۱۳۷۴)
سرزمین خورشید (احمدرضا درویش – ۱۳۷۵)
دیپلمات (داریوش فرهنگ – ۱۳۷۵)
حرفه‌ای (اسماعیل فلاح‌پور – ۱۳۷۵)
مردی شبیه باران (سعید سهیلی – ۱۳۷۵)
پهلوانان نمی‌میرند (حسن فتحی – ۱۳۷۵)
مرسدس (مسعود کیمیایی – ۱۳۷۶)
جهان پهلوان تختی (بهروز افخمی – ۱۳۷۶)
ساحره (داود میرباقری – ۱۳۷۶)
قرمز (فریدون جیرانی – ۱۳۷۷)
معصوم (داود توحیدپرست – ۱۳۷۷)
فریاد (مسعود کیمیایی – ۱۳۷۷)
دو زن (تهمینه میلانی – ۱۳۷۷)
شیدا (کمال تبریز – ۱۳۷۷)
ولایت عشق (مجموعه، مهدی فخیم‌زاده – ۱۳۷۸)
دست‌های آلوده (سیروس الوند – ۱۳۷۸)
سام و نرگس (ایرج قادری – ۱۳۷۹)

نوازندگی:
خاکستری (۱۳۵۶)
بت‌شکن (۱۳۵۵)
مراد برقی و هفت دخترون (۱۳۵۳)
علی کنکوری (۱۳۵۲)
شیر توشیر (۱۳۵۱)
غریبه (۱۳۵۱)
فدایی (۱۳۵۱)

عکس ها و تصاویر اینستاگرامی بیوگرافی بابک بیات