بیوگرافی مجتبی حیدرپور
بیوگرافی مجتبی حیدرپور به همراه داستان زندگی شخصی و عکس های اینستاگرامی
مجتبی حیدرپور (زادهٔ شهریور ۱۳۶۷، سرخس) بازیکن تیم ملی هندبال ایران است که در گوش چپ بازی میکند.
زندگینامه مجتبی حیدرپور
فعالیت ورزشی
حضور در تیم ملی ایران
حیدرپور در مسابقات قهرمانی مردان آسیا در سال ۲۰۱۴ با تیم ملی هندبال ایران مدال برنز را به دست آورد.
او همچنین در مسابقات قهرمانی جهان در سال ۲۰۱۵ عضو تیم ملی بود، ولی به دلیل مصدومیت از حضور در مسابقات قهرمانی آسیا در سال ۲۰۱۶ باز ماند.
آینده هندبال
به نظر من امیدی به هندبال نیست و یا این رشته از ورزش حذف میشود یا اینکه باید یک مدیر کارامد وارد شود. مهدوی با کسالتی که داشت نتوانست راه خود را ادامه دهد و کارهای مورد نظرش را انجام نداد چون کمکی به وی نشد و همه ما ملیپوشان میدانیم که کسانی که در فدراسیون بودند و یا در کنار وی بودند، کمک خوبی به او نکردند شرایط به گونهای شد که امروز بگوییم اگر لیگ برگزار نشود، بهتر است و بازیکنان میدانند که حداقل باید دنبال شغلی باشند. اینکه ما برویم در یک هر شهر دیگر با یک دستمزد ناچیز بازی کنیم درست نیست.
پیشنهادهای کم
پیشنهادهایی شنیدیم که فکر میکنم اگر در خانه بمانم، بهتر است. پیشنهادی داشتم که نصف مبلغ سال گذشته بود و زمانی که من در مورد آن مبلغ احساس نارضایتی کردم به من گفتند در این شرایط تیمی وجود ندارد. با این شرایط من به شخصه در لیگ بازی نمیکنم.
شرایط در هندبال نامناسب است و به نظر من انتخابهای اشتباه به لیگ ضربه زد. فصل گذشته منیزیم تیم قهرمان شد اما فدراسیون تیم دوم لیگ را به عنوان تیم برتر لیگ انتخاب کرد. شاید بهتر بود از عنوان پدیده استفاده کنند نه اینکه تیم دوم برترین تیم باشد. همین مسائل باشگاهها را دلسرد کرد.
باشگاههای هندبال مشکلی در بودجه و پرداخت ندارند فقط دلسرد هستند که دلیل آن هم عدم ثبات مدیریتی و تغییرات مداوم در فدراسیون است. زمانی کوزهگری در راس فدراسیون بود و کارهایی انجام داد ولی ادامهدار نبود. مدیران همواره تنها معطوف به رده خاص شدند. کوزهگری معطوف به تیم بزرگسالان شد و تیم در جام جهانی حاضر شد و در آسیا مقام گرفت. مهدوی هم به پایه توجه کرد اما اطرافیان وی هم اجازه ندادند تا در این بخش خوب عمل کند. مهدوی کسالت داشت و همین امر باعث شد تا نتواند بیشتر در فدراسیون باشد.با این شرایط هندبال نباشد و در آن بازی نکنیم بهتر از دوری از خانواده بدون داشتن هیچ ثمرهای است.
انگیزه تمرین نیست
بعد از چند بازی دوستان در قطر حتی انگیزه برای تمرین کردن هم ندارم و وقتی شرایط لیگ جدید و تاخیرهای مداوم در آغاز آن و بی پولی تیمها را دیدم و از طرفی مطالبات فصل گذشته خود را هم دریافت نکردم، بیانگیزه شدم. تیم قهرمان ۵۰ تا ۷۰ درصد ار قرارداد بازیکنان را پرداخت نکرد و ما نمیدانیم حتی باید به کجا شکایت کنیم.
یک سال زحمت کشیدیم و نتیجه آن را ندیدم از طرفی فصل پیش رو را هم چندان امیدوارکننده نمیبینم. دو سال درآمدی نداشتیم و کسی نیز از ما حمایت نکرد از طرفی هم وزارتخانه زیاد به هندبال توجه نمیکند چون فعالیت خاصی از آن نمیبیند. هندبال لیگ مستمر و پخش تلویزیونی ندارد از طرفی هم در جهان و آسیا عنوانی ندارد و بعد از راهیابی به جام جهانی نگاه به این رشته در وزارت ورزش تغییر کرد.
۲۰ سال است در این ورزش زحمت کشیدیم و زمانی که میخواهیم درآمدی داشته باشیم لیگ نداریم. تیمهایی هم که هستند بیشتر دوست دارند با بازیکنان بومی خود شرکت کنند چون لیگ فعال و پویایی نداریم بعلاوه لیگ پخش تلویزیونی ندارد و این انگیزه تیمها را کم میکند باید برای این رشته یک فکر اساسی کرد.
دیدگاه شما