مجله اینترنتی استاربینو

بیوگرافی صابر حردانی به همراه داستان زندگی شخصی و عکس های اینستاگرامی

صابر حردانی (متولد ۶ آبان ۱۳۷۵در رامهرمز) یک بازیکن فوتبال اهل ایران است.

زندگینامه صابر حردانی 

فعالیت ورزشی

بخشی از مصاحبه

صابر متولد چه سالی هستی و اهل کجایی؟

من “صابر حردانی” هستم متولد سال ۱۳۷۵ که بزرگ شده رامهرمز هستم.

فوتبال را از چه سنی آغاز کردی؟

من تقریبا از ۹ سالگی در تیم‌های رامهرمزی مانند نیرو، شاهین و مهرگان بازی کردم و سپس از حدود سال ۹۱ در تیم فولاد تست دادم و پس از اینکه در تست قبول شدم به عضویت تیم جوانان این باشگاه درآمدم که آقایان احمد پور و جادری مربیان من در این مقطع بودند. بعد از آن به تیم امید فولاد رفتم که آقای جادری در امید هم مربی ما بود و پس از وی آقای نادریان سرمربی تیم شد که در کل این سال‌ها در پایه‌های فولاد سه قهرمانی و یک نایب قهرمانی کشوری کسب کردیم.

امسال چند بازی برای فولاد کردی؟

این فصل من ۱۵ بازی کردم که اغلب به‌عنوان یار تعویضی وارد میدان می‌شدم و اتفاقا سال قبل هم در دوره آقای سعداوی ۷ بازی برای فولاد انجام دادم.

این فصل از نظر صابر حردانی چطور بود و نظرت درباره افت فولاد در نیم‌فصل چیست؟

در کل این فصل فصل خوبی بود و ما تا یک جایی خوب پیش رفتیم ولی فوتبال بالا و پایین زیاد دارد اما اتفاقاتی افتاد که من می‌گویم اتفاقات فوتبالی بودند و باعث شدند نتوانیم به روند خوب‌مان ادامه دهیم. ولی خدا را شکر می‌کنم توانستیم رتبه نسبتا خوبی را کسب کنیم و باید توجه کنیم که تیم ما به نسبت خیلی از تیم‌های دیگر تیم جوان‌تری بود و در بسیاری از بازی‌ها مصدومان زیادی داشتیم.

در یک سری از بازی‌های فولاد، شما با وجود حضور بازیکنان تکنیکی و خلاق، خیلی از بازی مستقیم استفاده می‌کردید، دلیل این قضیه چه بود؟

من نمی‌توانم درباره تاکتیک تیم صحبت کنم ولی دراین حد می‌گویم مربیان ما خیلی در تمرینات تاکتیک‌های مختلف را با ما کار می‌کردند، اما گاهی شرایط بازی‌ها جوری رقم می‌خورد که چاره‌ای جز بازی مستقیم نبود. ضمن اینکه به قول آقای پورموسوی تیم‌ها امسال جلوی فولاد خیلی بسته بازی می‌کردند و این خیلی کار ما را سخت می‌کرد اما در کل اصلا مربی نمی‌گفت از دفاع به جلو توپ بکشیم.

پس از گلی که در هفته پانزدهم به تراکتور زدی، در هر بازی خانگی فولاد هواداران انتظار داشتند تو در ترکیب ثابت باشی. چقدر دوست داشتی فیکس بازی کنی و پست مورد علاقه‌ات چیست؟

من به‌عنوان یک جوان دوست داشتم بازی کنم اما فرقی نداشت به‌صورت ثابت یا ذخیره به میدان بروم زیرا هم‌پستی‌های بسیار خوبی در فولاد داشتم. من ترجیح می‌دهم در پست وینگر یا بال چپ بازی کنم اما آقای پورموسوی معمولا در وینگر راست از من استفاده می‌کرد که هیچ مشکلی نیز با این پست نداشتم و ندارم و هر وقت در هر پستی برای فولاد بازی کرده‌ام نهایت تلاشم را به کار بسته‌ام.

تو رابطه بسیار خوبی با عبدالله کرمی داری. دلیل این صمیمیت چیست؟

عبدالله نه یک دوست و هم‌بازی بلکه برای من یک برادر است به این دلیل که همیشه از نظر اخلاقی و فوتبالی همیشه به من کمک کرده است و خیلی او را دوست دارم. در کل با همه بچه‌های تیم خیلی رابطه خوبی داریم و مثل برادر هستیم اما حساب عبدالله از بقیه جدا است.

به‌دور از جملات کلیشه‌ای چند جمله درباره سیدسیروس پورموسوی صحبت کن.

آقای پورموسوی خیلی حوش برخورد است و همیشه با بازیکنان برادرانه و صمیمی رفتار می‌کند و هیچوقت از او رفتار تندی ندیدیم. همیشه به بچه‌ها می‌گوید مثل اعضای خانواده‌تان می‌توانید با من صحبت کنید و حتی درد و دل کنید. از نظر فنی هم واقعا خوب کار می‌کند و من خیلی چیزها از او یاد گرفتم.

کمی درباره شرایط زندگی‌ات صحبت کنیم. شما چند فرزند هستید و تو فرزند چندم خانواده‌ای؟

سه برادر و خواهر دارم و من فرزند بزرگ خانواده‌ام. سال ۸۷ پدرم را از دست دادم و از همان موقع می‌شود گفت بار زیادی از خانواده بر دوش من بود. از نظر مالی در سطح پایینی بودیم اما در این دو سال که در لیگ برتر هستم شرایط بهتر است و خدا را شاکرم، هر چند که هنوز به جایی که می‌خواهم نرسیده‌ام و تمام هدف و آرزوی من خوشحال کردن مادرم است.

در این چند مدت اخیر که مطرح‌تر شدی، برخورد آشنایان با تو تغییر نکرده است؟

مسلما هر کس کمی به شهرت برسد اطرافیان جور دیگری با او رفتار می‌کنند اما من سعی کرده‌ام همیشه و با همه یک جور رفتار کنم و هیچ‌وقت خودم را بالاتر از کسی نمی‌دانم. همیشه تلاش می‌کنم به هدفم برسم و نتیجه را به خدا می‌سپارم.

الگوی فوتبالی‌ات در ایران و جهان؟

در ایران من بازی ساسان انصاری را خیلی دوست دارم، به‌ویژه اینکه سبک بازی‌ام هم شبیه اوست و در اروپا نیز ریبری را خیلی دوست دارم، اما هواداران فولاد مرا تیاگو صدا می‌زنند که به آن‌ها هم احترام می‌گذارم.

نظرت درباره اینکه برخی بازیکنان خوزستانی به حدی از پیشرفت می‌رسند قانع می‌شوند و مسیر اصلی را گم می‌کنند چیست؟

همیشه خیلی از آشنایان و مربیان درباره این موضوع با من صحبت کرده‌اند. به‌نظر من جنبه خود بازیکن خیلی مهم است و باید جنبه خود را بالا ببرد و حرفه‌ای زندگی کند. این که یک بازیکن مثلا یک میلیارد تومن پول بگیرد و دیگر به فوتبال اهمیت ندهد خوب نیست و من همیشه خیلی درباره این موضوع فکر می‌کنم.

به تیم ملی هم فکر می‌کنی؟

خیلی زیاد، تا به‌حال هر وقت می‌خواستم به رده‌های پایه تیم ملی دعوت شوم سنّم به تیم نخورده است و همیشه در فکرم بوده که برای رده بزرگسالان به تیم ملی دعوت شوم.

و صحبت آخر…

در اینجا از هواداران فولاد بسیار تشکر می‌کنم

که همیشه از من حمایت کردند. از مادرم نیز

که همیشه دعای خیرش پشت سرم بوده

تشکر می‌کنم و دستش را می‌بوسم. همچنین

از دایی‌هایم بهروز و پرویز آرمیده تشکر می‌کنم

که واقعا با اینکه وضع مالی مطلوبی نداشتند

همیشه من را حمایت کردند و در آخر از مربیانم

و همه کسانی که در مسیر پیشرفت من نقش داشتند قدردانی می‌کنم.

عکس های اینستاگرامی بیوگرافی صابر حردانی