مجله اینترنتی استاربینو

بیوگرافی مت غفاری به همراه داستان زندگی شخصی و عکس های اینستاگرامی

سیامک غفاری مشهور به مت غفاری (به انگلیسی: Siamak “Matt” Ghaffari) ‏ (۲۰ آبان ۱۳۴۰ در تهران) کشتی‌گیر فرنگی‌کار ایرانی-آمریکایی بود که برای ایالات متحده آمریکا کشتی می‌گرفت

زندگینامه مت غفاری

فعالیت ورزشی

او توانست در المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا مدال نقره بگیرد.

او ۳ مدال مسابقات جهانی نیز دارد و با ۴ مدال طلای

جام جهانی در تیم ملی آمریکا رکورددار است.

مهاجرت به آمریکا

غفاری در سال ۱۹۸۴ از دانشگاه ایالتی کلیولند در رشته

بازرگانی فارغ‌التحصیل شد. او پیش از المپیک ۱۹۸۸ با

ایرانیان تماس گرفت و مصرانه خواستار بازی برای ایران

در المپیک شد. غفاری از سال ۱۹۸۹ به عضویت تیم ملی

آمریکا درآمد و در دو المپیک ۱۹۹۲ و ۱۹۹۶ برای آمریکا شرکت کرد.

غفاری در دوران دبیرستان به توصیه پدربزرگ خود به آمریکا رفت و در آنجا درس خواند و تا مقطع فوق‌لیسانس تحصیلاتش را در رشته مدیریت بازرگانی ادامه داد. در هنگام تحصیل در دبیرستان فعالیت ورزشی در رشته کشتی را انتخاب کرد. او در کشور آمریکا ستاره کشتی شد و مدال‌های المپیک و جهان را در کشتی فرنگی به گردن آویخت. پس از خداحافظی از دنیای قهرمانی تندیس او در موزه افتخارات کشتی آمریکا نصب شد و سپس فعالیت مربیگری را دریکی از دانشگاه‌های آمریکا ادامه داد تا تجربه‌هایش را در اختیار جوانان قرار دهد. او ۳۸سال از ایران دور بوده است اما چندی پیش برای مدت کوتاهی به ایران آمد تا با سرزمین مادری پیوندی دوباره برقرار کند.

تهران و ایام نوجوانی

۲۰آبان ۱۳۴۰در تهران، خیابان خردمند جنوبی به دنیا آمدم.پدر و مادرم اصالتاً اهل ارومیه هستند . دوران ابتدایی راهنمایی را در تهران گذراندم و سپس در دبیرستان البرز که مخصوص دانش آموزان تیزهوش نمونه بود، مشغول به تحصیل شدم. پدربزرگم بازاری و کار اصلی خانواده ما تجارت چای بود.پدربزرگ ما به تحصیل فرزندان خود اهمیت می‌داد و شش پسر خود را برای ادامه تحصیل به آمریکا فرستاد و تنها پدرم در ایران ماند و در کار تجارت به پدربزرگ کمک می‌کرد. به هر صورت در کنار پدر،مادر و دو برادرم در تهران زندگی خوب و آرامی داشتیم . در آن دوران به خاطر قدبلندم به ورزش والیبال علاقه زیادی پیدا کردم و در گروه والیبال دبیرستان البرز عضو شدم که تیم ما در رقابت‌های آسیایی نیز حضور پیدا کرد.

مهاجرت به آمریکا

عموهای من در آمریکا زندگی می‌کردند و همه به مدارج بالای تحصیلی و علمی رسیدند. در تابستان ۱۳۵۵ به همراه پدربزرگم برای گذراندن تعطیلات و دیدار با عموهایم به آمریکا رفتم.در آنجا از محیط آموزشی و امکاناتش خوشم آمد و تصمیم گرفتم تا در این کشور اقامت بگیرم و ادامه تحصیل بدهم.پس از مهاجرت به آمریکا در شهر پاراموس واقع در نیوجرسی زندگی کردم و در آن شهر مدرک دیپلم خودم را گرفتم.

در آمریکا کشتی‌گیر شدم

هنگامی در دبیرستان درسم را ادامه دادم ورزش‌های زیادی برای انتخاب وجود داشت. ابتدا می‌خواستم رشته والیبال را ادامه دهم اما در آمریکا والیبال رشته‌ای مردانه محسوب نمی‌شود و در دبیرستان محل تحصیلم این رشته مخصوص بانوان بود.مسئولان دبیرستان به من گفتند که رشته دیگری را انتخاب کن، من هم رشته انفرادی کشتی را انتخاب کردم.

زیرا احساس می‌کردم که می‌توانم در این رشته موفق شوم و هم اینکه در ایران این رشته طرفداران زیادی داشت و من هم شانس خودم را در این رشته امتحان کردم.مربی من قهرمانی به نام بیل ساوج بود که در حقیقت هم مربی و هم معلم دبیرستان محسوب می‌شد. اولین بار پس از یک هفته تمرین در مسابقات کشتی شرکت کردم و در آن مسابقه مقابل کشتی‌گیری که سال پیش مقام دوم ایالت را کسب کرده بود با ضربه‌فنی به پیروزی رسیدم.خودم هم نمی‌دانم که چگونه او را ضربه‌ کردم و تنها لحظه‌ای را به خاطر دارم که شانه‌های او به تشک چسبیده بود.

آنجا مربیان به من می‌گفتند که تو ایرانی هستی و کشتی و قهرمانی در خون تو جاری است.همین صحبت‌ها باعث شد تا روحیه بگیرم و تمرینات خودم را به شکل جدی ادامه دهم.هرروز چند نوبت تمرین می‌کردم و تمریناتی مانند دو،کوهنوردی و وزنه‌برداری در برنامه‌ام بود تا این‌که توانستم با قهرمانی‌های متعدد خودم را به جامعه کشتی آمریکا معرفی کنم .

هشت سال ذخیره گارتنر بودم

ستاره سنگین‌وزن تیم ملی کشتی آزاد آمریکا در آن زمان بروس بومگارتنر بود. او در دنیای کشتی قهرمانی شناخته‌شده است که مدال‌های زیادی را در مسابقات جهانی و المپیک برای آمریکا کسب کرد. من کشتی‌های زیادی با گارتنر گرفتم و اغلب با نتیجه نزدیک کشتی را به او واگذار می‌کردم.اما کشتی و تمرین با گارتنر باعث رشد من شد.

در مسابقات المپیک ۱۹۸۴ لس‌آنجلس و ۱۹۸۸ سئول نیز حضور داشتم اما گارتنر نفر اصلی تیم آمریکا بود.پس از المپیک سئول گارتنر اعلام بازنشستگی کرد و من خودم را برای حضور در وزن ۱۳۰کیلو و ترکیب اصلی آمریکا در مسابقات جهانی آماده کردم اما پس از مدتی گارتنر اعلام کرد که تا مسابقات المپیک ۱۹۹۲ کشتی خواهد گرفت. البته در فاصله این سال‌ها در مسابقات بین‌المللی زیادی در کانادا ،کوبا و سوئد شرکت کردم و قهرمان شدم. سال ۱۹۸۹برای حضور در مسابقات جهانی مارتینی جانسون کشتی‌گیر وزن ۱۰۰ کیلو تیم ملی آمریکا با آسیب‌دیدگی مواجه شد.

مربیان به من گفتند که اگر وزن کم کنی در مسابقات جهانی کشتی خواهی گرفت. وزن طبیعی من در آن زمان ۱۱۰ کیلو بود ، به‌زحمت ۱۰ کیلو از وزن بدنم را کم کردم تا در مسابقات به روی تشک بروم اما بازهم با بدشانسی مواجه شدم و جیمز جانسون به‌یک‌باره اعلام کرد که مصدومیتش برطرف شده و می‌خواهد کشتی بگیرد. مربیان به خاطر اینکه جانسون در مسابقات انتخابی این وزن شرکت کرده بود و به مقام قهرمانی رسیده بود او را انتخاب کردند. البته در آن سال در مسابقات پان آمریکن دو مدال طلا در کشتی آزاد و فرنگی به دست آوردم و پس‌ازآن نیز همواره در این مسابقات حضور داشتم و قهرمان شدم.

در مارتینی کفش‌هایم را به زنده‌یاد سلیمانی دادم

در هنگام برگزاری مسابقات جهانی در سالن حضور داشتم و افسوس می‌خوردم که چرا کشتی نمی‌گیرم. در آنجا با علیرضا سلیمانی و دیگر کشتی‌گیران ایرانی آشنا شدم و به آن‌ها گفتم که من ایرانی هستم. در آن مسابقات سلیمانی وگارتنر به فینال فوق سنگین راه پیدا کردند .کفش‌های سلیمانی کیفیت لازم را نداشت و قابل‌استفاده نبود.من کفش‌هایم را تقدیم به سلیمانی کردم و به او گفتم با این کفش‌ها کشتی بگیر. به سلیمانی روحیه دادم و گفتم که مهارت اصلی گارتنر در زیر دو خم است و اگر بخواهی می‌توانی او را کنترل کنی و به پیروزی برسی.سلیمانی در آن مسابقه حساس مقابل گارتنر به برتری دست‌یافت و قهرمان جهان شد. پس‌ازاین مسابقات مربیان آمریکا و گارتنر تا یک ماه با من قهر بودند!

عکس های اینستاگرامی بیوگرافی مت غفاری