مجله اینترنتی استاربینو

بیوگرافی جبار قوچان نژاد به همراه داستان زندگی شخصی و عکس های اینستاگرامی

جبار قوچان نژاد نام یکی از مربیان مشهور والیبال ایرانی است که سال هاست در لیگ ایران مشغول به فعالیت است.

زندگینامه جبار قوچان نژاد

فعالیت ورزشی

خانواده ای ورزشی

او می گوید: ما یک خانواده کاملا ورزشی بودیم. ۸ برادر که همگی به ورزش روی آوردیم و در رشته‌های مختلف فعالیت کردیم. قبل از انقلاب بهترین تیم خراسان، تیمی بود به نام آریا. دو برادر بزرگم، جوانشیر و جهانگیر در آریا توپ می‌زدند و برای خود بازیکنان معتبری بودند. نسل بازیکنان آریا که تمام شد، عطا مهاجرانی و برادرش حشمت، ابومسلم را تشکیل دادند. یکی از برادرانم به نام جلیل در ابومسلم بازی می‌کرد و جزو بازیکنان خوب این تیم محسوب می‌شد. دو برادر دیگرم به نام‌های جعفر و رضا هم در تیم‌های محلی بازی می‌کردند و البته جمیل، پدر رضا در شاهین مشهد. من و جمال هم والیبال بازی می‌کردیم و البته به فوتبال هم کنارش می‌پرداختیم.

عموی رضا قوچان نژاد

شاید باورتان نشود اما از حیاط خانه پدری رضا و البته روی فرش‌های خانه‌شان. جبار قوچان‌نژاد پرده برمی‌دارد از روزهایی که رضا تنها ۳ سال داشت و علاقه او به فوتبال را اینگونه تفسیر می‌کند: «رضا و برادرش مهدی در خانه پدری ما در مشهد به دنیا آمدند. خانه ما خیلی بزرگ بود و یک طرفش جمیل، پدر رضا و خانواده‌اش زندگی می‌کردند. گاهی اوقات تعدادمان زیاد می‌شد و در حیاط خانه که ۳۰۰، ۴۰۰ متر می‌شد گل‌کوچک بازی می‌کردیم که رضا و برادرش مهدی، با ۳، ۴ سال سن هم بازی می‌کردند. جالب‌تر اینکه رضا از همان ۳ سالگی عاشق فوتبال بود. عشقش این بود که سر بخورد و تکل بزند، آن‌هم روی فرش و قالی که البته پاهایش زخم هم می‌شد!»

جبار قوچان‌نژاد از جمیل، پدر رضا صحبت کرد.

از او پرسیدیم آیا جمیل هم مانند رضا مهاجم بود که در جواب می‌گوید:

«جمیل در شاهین مشهد یک مهره کلیدی بود. آن زمان شاهین مشهد در لیگ خراسان حضور داشت اما باور کنید سطح لیگ استان مثل لیگ دسته اول فعلی بود. جمیل هافبک توانایی بود که در خط حمله هم بازی می‌کرد. او در این دو پست فوق‌العاده بود اما همانطور که گفتم بیشتر در خط میانی توپ می‌زد.»

امکانات کم ورزشی

همه ما به ورزش علاقه داشتیم و لباس‌های ورزشی در نقش‌های مختلف در خانه ما موجود بود اما توپ نه. برای حل این مشکل هم چند جوراب برمی‌داشتیم و آنها را داخل هم می‌گذاشتیم تا گرد شود و به شکل توپ دربیاید. با این توپ جورابی در حیاط، در خانه و در کوچه بازی می‌کردیم. رضا هم پا به پای ما می‌دوید و بازی می‌کرد، با اینکه تنها ۳ سال داشت. او با همین توپ جورابی فوتبال را آغاز کرد و سال‌ها بعد به تیم ملی ایران رسید. البته رضا همیشه علاقه‌مند بود که بدون توپ تکل بزند که به‌نظرم این کار او در کودکی در جنگندگی فعلی‌اش در زمین و توپ‌گیری‌های او نقش ویژه‌ای داشته.

عکس های اینستاگرامی بیوگرافی جبار قوچان نژاد