مجله اینترنتی استاربینو

بیوگرافی کافو به همراه داستان زندگی شخصی و عکس های اینستاگرامی

مارکوس اوانگلیستا د موراس (به پرتغالی: Marcos Evangelista de Morais) ملقب به کافو (متولد ۷ ژوئن ۱۹۷۰ در سائوپائولو) بازیکن فوتبال مشهور برزیلی است.

زندگینامه کافو

فعالیت ورزشی

پست او در فوتبال مدافع-هافبک راست بود و به گفته کارشناسان فوتبالی وی بهترین بازیکن تاریخ فوتبال در این پست بوده‌است.

کافو جهار بار در جام جهانی به همراه تیم ملی کشورش حضور داشت (۱۹۹۴-۲۰۰۲-۱۹۹۸-۲۰۰۶) و در سال‌های ۱۹۹۴ و ۲۰۰۲ برزیل موفق شد قهرمان جام جهانی فوتبال شود که در سال ۲۰۰۲، او کاپیتان تیم ملی فوتبال برزیل بود و جام قهرمانی را بالای سر خود برد. وی در مجموع ۱۴۲ بازی ملی برای کشورش انجام داده‌است و موفق شده‌است ۵ گل نیز به ثمر برساند.

دوران کودکی بیوگرافی کافو

کافو در ماه ژوئن ۱۹۷۰ به دنیا آمد و در تاریخ فوتبال برزیل بیشترین تعداد بازی را برای تیم ملی اش انجام داده است. او در خانه های کوچک شهر سائوپائولو بزرگ شده است (این ناحیه برزیل مکان بسیار خطرناکی است). او یک دانش آموز متوسط بود و در آخر نیز فوتبال را بر تحصیل ترجیح داد، که در آینده به دنیای فوتبال ثابت کرد که انتخاب نادرستی هم نبوده است. فوتبال حرفه ای کافو مطابق میل او آغاز نشد. بسیاری از باشگاه های فوتبال او را در سن پایین رد کردند. او حتی بعد از برنده شدن جام کوپا سائوپائولو رده سنی جوانان، نتوانست به باشگاه های کورینتیانس، پالمیراس، سانتوس، اتلتیکو راه پیدا کند. در همان سال به عضویت باشگاه فوتبال Campeonato Paulista درآمد، اما همه طول فصل را بر روی نیمکت نشست.

باشگاه های حرفه ای فوتبال

مربی کافو به او توصیه کرده بود که در سمت راست و عقب زمین بازی کند، و او نیز با این موضوع کاملا موافق بود. او هیچ گاه از دویدن در گوشه راست زمین خسته نمی شد و به خاطر این تحمل بالا و قدرت دویدن زیاد بسیار مشهور بود. در سال های ۱۹۹۲ و ۱۹۹۳ سائوپائولو به رقابت های Copa Libertadores بازگشت.

در سال ۱۹۹۴ کافو به عنوان برترین بازیکن سال فوتبال آمریکای جنوبی برگزیده شد. این به خوبی نشان می دهد که کافو چگونه و با چه کیفیتی به یک بازیکن مرغوب فوتبال تبدیل شده است. در سال ۱۹۹۵،‌ کافو به عضویت باشگاه فوتبال رئال ساراگوسا در آمد و همراه این تیم برنده Winners Cup شد. سپس به پالمیراس رفت و مدتی کوتاه در این باشگاه توپ زد و دوباره به اروپا بازگشت و به تیم رم ایتالیا پیوست. در سال ۲۰۰۱، او برنده Scudetto (قهرمانی سری A ایتالیا) شد. در باشگاه رم بود که به لقب “Pendolino” معروف شد (قطار تندرو)، زیرا با دوندگی خسته ناپذیرش، هیچ کس نمی توانست در سمت راست زمین جلودار او باشد و هر کسی را از پیش رو بر می داشت.

===

در سال ۲۰۰۴، به آس میلان رفت و دومین قهرمانی سری A فوتبال ایتالیا را همراه این تیم کسب کرد. در ۲۰۰۵ در اولین فینال جام باشگاه های اروپا مقابل لیورپول قرار گرفتند و به شکل عجیبی بازنده شدند. وقتی در ضربات پنالتی ۲-۰ جلو بودند، لیورپول نتیجه را ۲-۳ کرد و فاتح لیگ قهرمانان شد. این دیدار که از آن به عنوان معجزه استانبول یاد می کنند به عنوان به یاد ماندنی ترین فینال تاریخ لیگ قهرمانان اروپا برگزیده شده است. در سال ۲۰۰۷، او به همراه تیمش موفق به انتقام گیری از لیورپول شد و در فینال مسابقات با نتیجه ۲-۱ این تیم انگلیسی را دست خالی راهی انگلستان کردند، درنتیجه کافو موفق به کسب معتبرترین جام باشگاهی فوتبال اروپا شد. در ۲۰۰۸ نیز از فوتبال باشگاهی خداحافظی کرد و خود را بازنشسته اعلام نمود.

فوتبال در عرصه بین الملل

کافو دارای رکورد بیشترین تعداد بازی برای برزیل است،

۱۴۲ بازی رسمی که ۲۱ عدد از آن ها در جام جهانی فوتبال بوده است.

در دوره حضور کافو، برزیل موفق به کسب ۲ جام جهانی شد و ۱۶ بازی از آن ۲۱ بازی را برنده به رختکن رفت. اولین حضورش مقابل اسپانیا در سال ۱۹۹۰ بود. اولین حضور جام جهانی او در ۱۹۹۴ بود که به صورت ذخیره وارد بازی شد. او در بازی فینال در مقابل ایتالیا بازی کرد و همراه تیمش برنده شد. سپس موفقیت هایش را ادامه داد و در کوپا امریکا ۱۹۹۷ و ۱۹۹۹ جام قهرمانی را به خانه برد. در ۱۹۹۸ در فینال به فرانسه باختن، اما در تیم رویایی ۲۰۰۲ به سختی اما قاطعانه جام طلایی مسابقات را به برزیل بردند.

عکس های اینستاگرامی بیوگرافی کافو