مجله اینترنتی استاربینو

بیوگرافی رابین ویلیامز به همراه داستان زندگی شخصی و عکس های اینستاگرامی

در زندگی نامه ی رابین ویلیامز اینگونه آمده است که : رابین در ۲۱ جولای سال ۱۹۵۱ در شهر شیکاگوی آمریکا متولد شد. پدر وی یکی از افراد رده بالای شرکتهای سازنده خودروی فورد و مادر رابین یک مدل بود. دوران کودکی رابین بر خلاف آنچه که تصور میشود بسیار سخت بود. رابین ویلیامز در دوران کودکی از کوتاهی قامت و وزن زیاد رنج میبرد و همواره یکی از کسانی بود که مورد تمسخر همکلاسی هایش قرار میگرفت که با کارشان رابین را در مسیر مدرسه اذیت میکردند به همین علت او تصمیم گرفت برای فرار از این وضعیت به اجرای کمدی بپردازد و شروع اینکار را با در آوردن ادای مادربزرگش نزد مادرش انجام داد!

زندگینامه رابین ویلیامز 

فعالیت هنری

رابین ویلیامز پس از به اتمام رساندن تحصیلات متوسطه موفق گردید تا در دانشگاه و در رشته علوم سیاسی به تحصیل بپردازد اما خیلی زود از این رشته منصرف شده و از دانشگاه بیرون آمد تا بتواند به دانشگاه جیلارد برود و در آنجا در رشته نمایش ادامه تحصیل بدهد. رابین ویلیامز پس از فارغ التحصیلی از این دانشگاه به اجرای نمایش های گوناگون کمدی پرداخت که از جمله آنها ” استند آپ کمدی ” و ” نمایش های خیابانی ” بود. اولین نقش آفرینی ویلیامز در سینما در سال های ۱۹۷۸-۱۹۷۷ در فیلمی به نام ” روزهای خوش ” در نقش یک آدم فضایی عجیب به نام مورک اتفاق افتاد که با بازخورد مناسبی از جانب تماشاگران همراه بود.

رابین ویلیامز پس از سالها فعالیت مستمر در اجرای کمدی های صحنه ای و حضور در سریال های کمدی، سرانجام برای بازی در فیلم ” صبح بخیر ویتنام ” موفق به نامزدی اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد گردید. اما دوران موفقیت رابین ویلیامز در بازیگری از سال ۱۹۹۳ و پس از بازی در فیلم ” خانم داوت فایر ” شروع شد. در این سال او به واسطه حضور در نقش خانم داوت فایر موفق به دریافت جایزه گلدن گلاب شد و پس از آن در سال ۱۹۹۷ برای بازی در فیلم ” ویل هانتینگ نابغه ” موفق به دریافت اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.

نکاتی که احتمالا درباره رابین ویلیامز نمی دانید :

رابین ویلیامز در سال ۱۹۹۷ از طرف مجله ” سرگرمی های هفتگی ” به عنوان بامزه ترین مرد زنده دنیا انتخاب بشد.

روزی که قرار بود برای فیلم ” روزهای خوش ” تست بازیگری دهد، گری مارشال تهیه کننده این فیلم از او خواست که روی زمین بخوابد اما او بروی صندلی بصورت برعکس ( سر بر روی صندلی و پاها در هوا ) قرار گرفت و مارشال هم بلافاصله او را استخدام کرد! مارشال گفته بود که او تنها موجود بیگانه ای بود که تست بازیگری داده بود!

رابین ویلیامز قرار بود در سالهای ۱۹۸۷ و ۱۹۹۱ در اپیزودهایی از فیلم ” سفر ستاره ای ” حضور داشته باشد که به علت مشغله زیاد این همکاری محقق نگردید.

رابین یکی از طرفداران سرسخت ورزش راگبی می باشد.

در دانشگاه جولیارد به همراه کریسوتفر ریو درس می خوانده است. این دو نفر از زمان دانشگاه تا مرگ ریو در سال ۲۰۰۴ بهترین دوست باقی ماندند.

رابین ویلیامز و کریستوفر ریو زمانی که در جولیارد درس می خواندند، با یکدیگر پیمان بستند که اگر هرکدام از آنها در کار بازیگری موفق شد دست دیگری را هم بگیرد! در سالهای بعد کریستوفر ریو تبدیل به سوپرمن شد و ویلیامز نیز یکی از برترین کمدین های جهان لقب گرفت.

او عاشق ورزش دوچرخه سواری بود و گهگاهی به همراه قهرمان دوچرخه سواری لارنس ارمسترانگ تمرین میکرد.

رابین ویلیامز پس از اینکه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را برای بازی در فیلم ” ویل هانتینگ نابغه ” بدست آورد، برای معلم زبان آلمانی اش در دوبله یک نسخه کوچک تر از اسکارش را ارسال کرد و به رویش نوشت : ” ممنون برای اینکه من رو در آلمان معروف کردی “.

ویلیامز یکبار به یک خبرنگار گفته بود که وی در کشور اسکاتلند متولد شده در حالیکه او در واقع متولد شهر شیکاگوی آمریکا بوده است!

یک هفته پس از اینکه دوست صمیمی اش کریستوفر ریو دچار حادثه شد و برای همیشه فلج شد، به بیمارستانی که ریو در آن بستری بود رفت و پس از پوشیدن لباس پزشکان با لهجه ای روسی به سراغ ریو رفت و شروع به ایرادات سخنانی کرد و زمانی که ماسکش را از صورتش برداشت ریو به خنده افتاد. این اولین بار پس از حادثه اسب سواری بود که ریو از ته دل می خندید.

رابین ویلیامز برای بازی در فیلم ” فیلادلفیا ” پیشنهاد شده بود که در نهایت نقش به دنزل واشینگتن رسید.

رابین از حامیان دموکرات ها بود.

مهارت در تقلید صداهای مختلف را به این دلیل بدست آورد که در بچگی کسی با او همبازی نمیشد و او مجبور بود با تقلید صدا خودش را سرگرم کند!

جایزه سیسیل بی دیمیل در مراسم گلدن گلاب را به دوست صمیمی اش کریستوفر ریو تقدیم کرده بود.

نقش ریدلر در ” بتمن برای همیشه ” به او پیشنهاد شده بود، نقشی که سرانجام به جیم کری رسید.

از جمله علاقه مندان به بازی های کامپیوتری بود.

رابین ویلیامز زبان فرانسوی را به راحتی صحبت میکرد.

مدتها به الکل و مواد مخدر اعتیاد داشت و بارها برای ترک در مراکز بازپروری بستری شده بود.

رابین ویلیامز گیاه خوار بود.

دوست صمیمی جان تراولتا نیز بود.

رابین ویلیامز در پیاده روی مشاهیر هالیوود صاحب ستاره هست.

 فیلمها

شب در موزه: نبرد اسمیتسونین (۲۰۰۹)

شب در موزه (۲۰۰۶)

آر وی (۲۰۰۶)

ربات‌ ها (۲۰۰۵)

یک ساعت عکاسی (۲۰۰۲)

بی‌ خوابی (۲۰۰۲)

مرد دویست ساله (۱۹۹۹)

پچ آدامز (۱۹۹۸)

ویل هانتینگ خوب (۱۹۹۷)

دوستان (۱۹۹۷)

هملت (۱۹۹۶)

جومانجی (۱۹۹۵)

خانم دابت فایر (۱۹۹۳)

علاالدین (کارتون، دوبلر) (۱۹۹۲)

مرگ دوباره (۱۹۹۱)

بیداری‌ ها (۱۹۹۰)

انجمن شاعران مرده (۱۹۸۹)

ملوان زبل (۱۹۸۰)

به دام انداختن

چه رویاها می‌ آیند

شاه ماهیگیر

رئیس جمهور بعدی

عکس های اینستاگرامی بیوگرافی رابین ویلیامز