مجله اینترنتی استاربینو

بیوگرافی محسن مخملباف به همراه داستان زندگی شخصی و عکس های اینستاگرامی

محسن مخملباف نویسنده، تدوینگر، تهیه کننده و کارگردان ایرانی می باشد. او تاکنون بیش از ۲۰ فیلم بلند را ساخته است که برای آنها تاکنون بیش از ۵۰ جایزه را برنده شده است و همچنین در ۱۵ فستیوال فیلم عضو هیئت داوران بوده است.

زندگینامه محسن مخملباف

فعالیت هنری

از جوایز او می توان به جایزه بزرگ کلیساهای جهانی از جشنواره فیلم کن، مدال طلای فدریکو فلینی از یونسکو در پاریس، جایزه بهترین فیلم جشنواره آژاکسو فرانسه به خاطر کارگردانی فیلم سفرقندهار(۲۰۰۱) اشاره کرد. ضمن اینکه این فیلم او در سال ۲۰۰۵ به انتخاب مجله تایم یکی از صد فیلم برتر تاریخ سینمای جهان لقب گرفت. او که یکی از کارگردانان موج نوی سینمای ایران می باشد، در ده سال گذشته در بسیاری از فستیوال های بین المللی فیلم شرکت داشته است. در سال ۲۰۰۶ وی یکی از اعضای هیئت داوران فستیوال فیلم ونیز انتخاب شد. وی از سال ۲۰۰۵ و با انتخاب محمود احمدی نژاد به عنوان رئیس جمهور، از ایران خارج شد و از آن زمان در پاریس زندگی می کند.

مخملباف در تاریخ ۸ خرداد ۱۳۳۶ در تهران به دنیا آمد. او به دلیل فقر خانوادگی و کسب درآمد مجبور شد تا ۱۸ سالگی به شغل های مختلفی از جمله کارگری و شاگردی مغازه روی بیاورد. مخملباف که بدون پدر بزرگ شده بود در زندگی از فقر شدید رنج می برد. مادر او با یک وکیل ازدواج کرده بود که آن وکیل مرد بسیار شریف و مذهبی ای بود. مخملباف از این پدر جدید تاثیر می پذیرد و روحیه انقلابی گری در او به وجود می آید. او از سن پانزده سالگی در گروهی جنگ طلب که علیه محمدرضا پهلوی مبارزه می کردند عضو شد، به فعالیت سیاسی و مخفی پرداخت. در ۱۷ سالگی او به جرم چاقوزدن یک پلیس به مرگ محکوم شد. پس از مدت ۵ سال که از محکومیتش گذشت، و با انقلاب ایران، از زندان آزاد شد.

=

او عضو سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی بود. مخملباف بعد از انقلاب با شروع فعالیت حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی در این سازمان مشغول به کار شد.

مخملباف یکی از تاثیرگذارترین شخصیت های تاریخ سینمای ایران به حساب می آید. فیلم های او غالباً روابط بین جامعه فردی با محیطی سیاسی را به تصویر می کشد. در نتیجه این موضوع، به سرعت در بین مردم محبوب می شد. او در چندین ژانر مختلف از قبیل واقع گرا، فانتزی، سورئالیسم، مینیمالیسم و بیشتر راجع به زندگی روزمره به همراه بازگشتی به زندگی بچه گی، فیلم می ساخت. در دهه شصت یکی از پرکارترین سینماگران بعد از انقلاب بود. در بین آثار او کمتر می‌توان شباهتی پیدا کرد. تنوع سلیقه و دیدگاه در یک یک فیلمهای او دیده می‌شوند و منتقدان هیچگاه نتوانستند شخصیت سینمایی مخملباف را بشناسند. چون او در فیلم به فیلم دیدگاهش ۱۸۰ درجه تغییر کرده‌است.

در سال ۱۹۸۱، وی فیلمنامه ای را به نام توجیه(۱۳۶۰ ه.ش) نوشت که توسط منوچهر حقانی پرست کارگردانی شد. یک سال بعد نیز فیلمنامه ای برای فیلم مرگ دیگری(۱۹۸۲) نوشت که توسط محمدرضا هنرمند کارگردانی شد. اولین تجربه کارگردانی وی توبه نصوح(۱۳۶۱ ه.ش) نام دارد. سپس فیلم بایکوت(۱۳۶۲ ه.ش) را کارگردانی کرد . داستان این فیلم که درباره زمان قبل از انقلاب ایران می باشد، با بازی مجید مجیدی درباره مردی جوانی است که به علت فعالیت های کمونیستی به مرگ محکوم می شود. بسیاری از فیلم سازان معتقدند که داستان این فیلم بر اساس تجربیات شخصی مخملباف ساخته شده است. وی سپس در فیلم بایسیکل ران(۱۳۶۴ ه.ش) به خوبی توانست یاس و ناامیدی و استثمار را نشان دهد.

=

داستان این فیلم درباره مهاجری افغانی به نام نسیم بود که ناامیدانه به دنبال به دست آوردن پول برای همسر بیمارش می باشد. او برای پول درآوردن باید به مدت یکهفته با یک دوچرخه رکاب بزند. این فیلم برنده جایزه بهترین فیلم از جشنواره ریمینی، ایتالیا و ایزه بهترین فیلم از جشنواره فیلم هاوائی گردید. دستفروش(۱۳۶۸ ه.ش)، عروسی خوبان(۱۳۶۷ ه.ش) و شب های زاینده روز(۱۳۶۹ ه.ش) از دیگر فیلم های وی می باشد.

نوبت عاشقی(۱۳۶۹ ه.ش) نهمین فیلم مخلباف بود که او آن را به عنوان اولین فیلم “دوره سوم” خود یاد می کند. این عنوان سه فیلم رماتیک از وی می باشد که سه روایت مختلف از یک داستان را بیان می کند. ناصرالدین شاه آکتور سینما(۱۳۷۰ ه.ش) نیز عنوان فیلم بعدی به کارگردانی مخملباف می باشد که در بستری طنز تاریخ سینمای ایران را روایت می‌کند. این فیلم در دهمین جشنواره فیلم فجر ۱۳۷۰ کاندیدای بهترین فیلم و بهترین کارگردانی شد.

داستان این فیلم درباره عکاس باشی می باشد که در سفری به فرنگ با سینماتوگراف آشنا می شود و طی اتفاقاتی آن را نزد شاه قاجار که مخالف سینماست، می فرستد ولی شاه عاشق یکی از هنرپیشه‌های داخل یک فیلم قدیمی می‌شود و برای آن که به معشوق برسد، حکومت را رها می‌کند و به دنبال سینما می‌رود. علاوه بر جوایز داخلی این فیلم جوایزی بین المللی از قبیل جایزه ویژه هیئت داوران و جایزه انجمن جهانی منتقدان فیلم در بیست و هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کارلووی واری، جمهوری چک، دماغه طلایی کاری دی در بیست و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم تائور مینا، ایتالیا و جایزه ویژه هیئت داوران در دوازدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم استانبول را برنده می شود.

=

هنرپیشه (۱۳۷۱ ه.ش) نیز فیلمی به کارگردانی محسن مخملباف است که اکبر عبدی در آن در نقش بازیگر فیلم های کمدی و چالش های پیش روی زندگی شخصیش بازی می کند. از دیگر بازیگران فیلم می توان به فاطمه معتمدآریا، ماهایا پطروسیان، حمیده خیرآبادی، حسین پناهی، محمدرضا شریفی نیا و دخترش سمیرا مخملباف اشاره کرد.

این فیلم در یازدهمین دوره جشنواره فیلم فجر برنده سیمرغ بلورین بهترین صدابرداری، بهترین طراحی صحنه و لباس و همچنین مخملباف کاندید سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی گردید.فیلم بعدی او سلام سینما(۱۳۷۳ ه.ش) نام داشت که درباره اتفاقات روی داده در یک تجمع ۵هزار نفری که برای تست بازیگری مخملباف آمده اند، می باشد که این فیلم نیز برنده جایزه بهترین فیلم از جشنواره فیلم مونیخ در سال ۱۹۹۶ گردید. فیلم نون و گلدون(۱۳۷۴ ه.ش) وی نیز برنده جایزه ویژه هیئت داوران از جشنواره فیلم لوکارنو در سال ۱۹۹۶ گردید و نیز به عنوان یکی از ده فیلم برتر دهه ۹۰ از طرف مدیران جشنواره‌های جهانی در سال ۱۹۹۹ لقب گرفت.

گبه (۱۳۷۴ ه.ش) فیلم بعدی مخملباف می باشد که داستانی عاشقانه از دختری از ایل قشقایی دارد. این دختر عاشق یک غریبه مرموز می گردد که بنا به سنت ها نمی تواند با او ازدواج کند. داستان این فیلم بیشتر رمانتیک و غیرواقع گرایانه است و اتفاقات آن همانند یک رویا در زمان و فضا می گردند. این فیلم توانست جایزه بهترین کارگردانی و جایزه ویژه منتقدین از جشنواره فیلم سیتگس، اسپانیا، جایزه بهترین فیلم بلند آسیائی از جشنواره فیلم سنگاپور را برنده شود و در سال ۱۹۹۶، به انتخاب مجله تایمز به عنوان یکی از ده فیلم برتر جهان در آن سال معرفی گردید.

=

وی پس از کارگردانی فیلم مدرسه‌ای که باد برد(۱۳۷۶ ه.ش)، فیلمی چند اپیزودی به نام قصه‌های کیش(۱۳۷۷ ه.ش) با همکاری ناصر تقوایی و ابوالفضل جلیلی کارگردانی کرد. در این فیلم بازیگرانی همچون حسین پناهی، عاطفه رضوی و حافظ پاکدل بازی کرده‌اند. این اولین فیلمی بود که با همکاری چند کارگردان در ایران ساخته می شد. این فیلم در سال ۱۹۹۹ به جشنواره فیلم کن برده شد و در نهایت جزو ۵ نامزد نهایی دریافت نخل طلا شد. فیلم دیگر او در این سال به نام سکوت (۱۳۷۷ ه.ش) که به زندگی پر فراز و نشیب یک کودک نابینای علاقه‌مند به موسیقی و فقر و نداری توده مردم در تاجیکستان می‌پردازد، جایزه مدال طلا از طرف پارلمان ایتالیا و جایزه انسان، هنر، طبیعت را از جشنواره فیلم ونیز برنده شد.

سفر قندهار(۱۳۷۹ ه.ش) یکی از با افتخارترین فیلم های مخملباف می باشد. این فیلم داستانی ساختگی از سفری واقعی در افغانستان می باشد که قبل از حادثه ۱۱ سپتامبر اتفاق می افتد و در آن طالبان زنان را از حقوق شهروندی محروم کردند و یک زن افغان بزرگ شده غرب، به آنجا می رود و مانع خودکشی خواهرش می گردد. از جوایز این فیلم می توان به جایزه بزرگ کلیساهای جهانی از جشنواره فیلم کن، مدال طلای فدریکو فلینی از یونسکو در پاریس، جایزه «بهترین فیلم تماشاگران» از جشنواره بین‌المللی فیلم سینمای جنوب، فرانسه، جایزه «بهترین کارگردانی» از جشنواره بین‌المللی فیلم آرسنال، جایزه منتقدین بین‌المللی «فیبرشی» از جشنواره بین‌المللی فیلم تسالونیکی، یونان اشاره کرد.

=

از دیگر فیلم های او می توان به دوشنبه بازار(۱۳۸۳ ه.ش)، سردتر از آتش(۱۳۸۴ ه.ش)، سکس و فلسفه(۱۳۸۴ ه.ش)، فریاد مورچه‌ها(۱۳۸۶ ه.ش)، باغبان(۱۳۹۱ ه.ش) وپرزیدنت(۱۳۹۳ ه.ش) اشاره کرد. وی همچنین به خاطر مجموعه آثارش، جایزه شهر ایسن دوژور، فرانسه را در سال ۱۹۹۸، در سال ۲۰۰۲ جایزه فرانسووا تروفو، از جشنواره فیلم جیفونی، ایتالیا وجایزه بهترین سینماگر آسیای سال ۲۰۰۳ جشنواره پوسان کره جنوبی را برنده شده است.

بازیگری

داستان‌های جزیره (اپیزود سوم، تست دموکراسی)، ۱۳۷۷
نون و گلدون، ۱۳۷۴
سلام سینما، ۱۳۷۳
کلوزآپ، ۱۳۶۸

کارگردانی

پرزیدنت، ۱۳۹۳
باغبان، ۱۳۹۱
فریاد مورچه‌ها، ۱۳۸۶
سکس و فلسفه، ۱۳۸۴
سردتر از آتش، ۱۳۸۴
دوشنبه بازار، ۱۳۸۳
الفبای افغان، ۱۳۸۱
سفر قندهار، ۱۳۷۹
داستان‌های جزیره (اپیزود سوم، تست دموکراسی)، ۱۳۷۷
سکوت، ۱۳۷۷
قصه‌های کیش (اپیزود سوم: در)، ۱۳۷۷
مدرسه‌ای که باد برد، ۱۳۷۶
گبه، ۱۳۷۴

نویسندگی

بازنویسی ذهن، ۱۳۹۵
فریاد مورچه‌ها، ۱۳۸۶
شاعر زباله‌ها، ۱۳۸۴
روزی که زن شدم، ۱۳۷۹
سفر قندهار، ۱۳۷۹
تخته سیاه، ۱۳۷۸
سکوت، ۱۳۷۷
قصه‌های کیش (اپیزود سوم: در)، ۱۳۷۷
مدرسه‌ای که باد برد، ۱۳۷۶
سیب، ۱۳۷۶
گبه، ۱۳۷۴
نون و گلدون، ۱۳۷۴
سلام سینما، ۱۳۷۳
مرد ناتمام، ۱۳۷۱
هنرپیشه، ۱۳۷۱

نون و گلدون، ۱۳۷۴
سلام سینما، ۱۳۷۳
هنرپیشه، ۱۳۷۱
ناصرالدین شاه آکتور سینما، ۱۳۷۰
نوبت عاشقی، ۱۳۶۹
شب‌های زاینده‌رود، ۱۳۶۹
عروسی خوبان، ۱۳۶۷
دستفروش، ۱۳۶۸
بای‌سیکل ران، ۱۳۶۴
بایکوت، ۱۳۶۴
استعاذه، ۱۳۶۲
دو چشم بی‌سو، ۱۳۶۲

جوایز بین‌المللی

جایزه بهترین فیلم از جشنواره ریمینی، ایتالیا ۱۹۸۹، (بخاطر فیلم بایسیکل ران)
جایزه بهترین فیلم از جشنواره فیلم هاوائی، آمریکا ۱۹۹۱، (بخاطر فیلم بایسیکل ران)
جایزه بهترین فیلم از جشنواره تائورمینا، ایتالیا ۱۹۹۲، (بخاطر فیلم ناصرالدین شاه آکتور سینما)
جایزه بهترین فیلم از جشنواره فیلم کارلووی واری، جمهوری چک ۱۹۹۲، (بخاطر فیلم ناصرالدین شاه آکتور سینما)
جایزه بهترین فیلم انجمن منتقدین بین‌المللی فیپرشی از جشنواره فیلم کارلووی واری، جمهوری چک ۱۹۹۲، (بخاطر فیلم ناصرالدین شاه آکتور سینما)
جایزه بهترین کارگردانی از جشنواره فیلم کارلووی واری، جمهوری چک ۱۹۹۲، (بخاطر فیلم ناصرالدین شاه آکتور سینما)
جایزه ویژه هیئت داوران از جشنواره فیلم استانبول، ترکیه ۱۹۹۳، (بخاطر فیلم ناصرالدین شاه آکتور سینما)
جایزه مطبوعات از جشنواره فیلم سائوپائولو، برزیل ۱۹۹۵، (بخاطر تمامی آثار)

جایزه بهترین فیلم از جشنواره فیلم مونیخ، آلمان ۱۹۹۶، (بخاطر فیلم سلام سینما)
جایزه بهترین فیلم هنری از جشنواره فیلم توکیو، ژاپن ۱۹۹۶، (بخاطر فیلم گبه)
جایزه بهترین کارگردانی از جشنواره فیلم سیتگس، اسپانیا ۱۹۹۶، (بخاطر گبه)۱۲- جایزه ویژه منتقدین از جشنواره فیلم سیتگس، اسپانیا ۱۹۹۶، (بخاطر گبه)
یکی از ده فیلم برتر جهان در سال ۱۹۹۶، به انتخاب مجله تایمز، آمریکا ۱۹۹۶، (بخاطر فیلم گبه)
جایزه بهترین فیلم بلند آسیائی از جشنواره فیلم سنگاپور، سنگاپور ۱۹۹۷، (بخاطر فیلم گبه)
جایزه ویژه هیئت داوران از جشنواره فیلم لوکارنو، سوئیس ۱۹۹۶، (بخاطر فیلم نون و گلدون)
جایزه طلای جوانان از جشنواره فیلم لوکارنو، سوئیس ۱۹۹۶، (بخاطر فیلم نون و گلدون)
یکی از ده فیلم برتر دهه ۹۰ از طرف مدیران جشنواره‌های جهانی، ۱۹۹۹، (بخاطر فیلم نون و گلدون

جایزه مدال طلا از طرف پارلمان ایتالیا از جشنواره فیلم ونیز، ایتالیا ۱۹۹۷، (بخاطر فیلم سکوت)

جایزه انسان، هنر، طبیعت از جشنواره ونیز، ایتالیا ۱۹۹۷، (بخاطر فیلم سکوت)
جایزه شهر ایسن دوژور، فرانسه ۱۹۹۸ (به خاطر مجموعه آثار)
جایزه سردار هنر و ادبیات (شوالیه) فرانسه ۱۹۹۸، (بخاطر مجموعه آثار ادبی و سینمایی)
جایزه بزرگ کلیساهای جهانی از جشنواره فیلم کن، فرانسه ۲۰۰۱، (بخاطر فیلم سفر قندهار)
مدال طلای فدریکو فلینی از یونسکو در پاریس، فرانسه ۲۰۰۱، (بخاطر فیلم سفر قندهار)
جایزه بهترین فیلم جشنواره آژاکسو فرانسه (بخاطر فیلم سفر قندهار) ۲۰۰۱
جایزه «بهترین فیلم تماشاگران» از جشنواره بین‌المللی فیلم سینمای جنوب، فرانسه ۲۰۰۱، (بخاطر فیلم سفر قندهار)

جایزه «بهترین کارگردانی» از جشنواره بین‌المللی فیلم آرسنال، لاتویا ۲۰۰۲ (بخاطر فیلم سفر قندهار)
جایزه فرانسووا تروفو، از جشنواره فیلم جیفونی، ایتالیا ۲۰۰۲ (به خاطر مجموعه آثار)
سفر قندهار یکی از صد فیلم برتر تاریخ سینمای جهان به انتخاب مجله تایم، آمریکا، ۲۰۰۵
جایزه منتقدین بین‌المللی «فیپرشی» از جشنواره بین‌المللی فیلم تسالونیکی، یونان ۲۰۰۱ (بخاطر فیلم سفر قندهار)
چهارمین دوره جشنواره مستند تسالونیکا افتخار یک عمر دستاوردهای هنری و مشارکت‌های انسان دوستانه ۲۰۰۲
جایزه «بهترین فیلم» از جشنواره بین‌المللی فیلم داکیومنت آرت، آلمان ۲۰۰۲ (بخاطر فیلم الفبای افغان)
جایزه بهترین سینماگر آسیای سال ۲۰۰۳ جشنواره پوسان کره جنوبی ۲۰۰۳

عکس های اینستاگرامی بیوگرافی محسن مخملباف