بیوگرافی دیانه کروگر
بیوگرافی دیانه کروگر به همراه داستان زندگی شخصی و عکس های اینستاگرامی
دیانه کروگر (به آلمانی: Diane Kruger) (زاده ۱۵ ژوئیه ۱۹۷۶) بازیگر و مانکن پیشین آلمانی است. در آمریکای شمالی وی به خاطر ایفای نقش هلن در تروآ و نقش بریجت فون همرسماک در حرامزادههای لعنتی مشهور شد.
زندگینامه دیانه کروگر
فعالیت هنری
دایان کروگر نخستین بار در سینما حضور یافته و سال ۱۳۸۱ در ۲۶ سالگی در فیلم Whatever You Say به کارگردانی Guillaume Canet بازی کرده است. گرچه موفقیت این اثر نسبت به آثار شاخص بعدیش مانند فیلم پست فطرتهای لعنتی، بیشتر نبود اما تجربه خوبی برای دایان کروگر محسوب میشود و همکاری با هنرمندانی همچون فرانسوا برلئان، Guillaume Canet، Philippe Lefebvre و Daniel Prévost را تجربه کرد.
دایان کروگر در سال ۱۳۸۸ دورهی پرتلاشی را در عرصه سینما و تلویزیون گذراند و در آثار مهمی بازی کرده است. او در این سال با بازی در ۳ فیلم مهم سینما خود را به مردم معرفی کرد. آثار مهم دایان کروگر در این سال، بازیگری در فیلم Lascars به کارگردانی Emmanuel Klotz و Albert Pereira-Lazaro، فیلم پست فطرتهای لعنتی به کارگردانی کوئنتین تارانتینو و الی راث و فیلم آقای هیچ کس به کارگردانی Jaco Van Dormael محسوب میشود.
شاید یکی از مهمترین بخشهای بیوگرافی دایان کروگر بازی در فیلم پست فطرتهای لعنتی بوده است. دایان کروگر سال ۱۳۸۸ در ۳۳ سالگی در فیلم پست فطرتهای لعنتی نقش مهمی بازی کرده است که توانست با مهارت خود، آن نقش و همچنین خودش را میان مخاطبان سینما مطرح کند. او در این فیلم با کوئنتین تارانتینو همکاری داشته است. دایان کروگر توانست با بازی در فیلم پست فطرتهای لعنتی تجربه بازیگری موفقی برای خود رقم بزند و همکاری در کنار بازیگرانی نظیر برد پیت، الی راث، ملانی لارنت و کریستوف والتز بر تجارب او افزود.
دایان کروگر علاوهبر فیلم پست فطرتهای لعنتی، سال ۱۳۸۳ در ۲۸ سالگی در فیلم تروی نیز بازی کرده است. دایان کروگر اینبار با ولفگانگ پترسن یعنی کارگردان فیلم تروی و هنرمندانی چون برد پیت، اریک بانا، اورلاندو بلوم و جولیان گلاور همکاری داشت.
بخشی از فیلمشناسی
تروآ (۲۰۰۴)
گنجینه ملی (۲۰۰۴)
کریسمس مبارک (۲۰۰۵)
گنجینه ملی: کتاب رمز (۲۰۰۷)
جشن شکار (۲۰۰۷)
بدرود بافانا (۲۰۰۷)
عصر ظلمت (۲۰۰۷)
حرامزادههای لعنتی (۲۰۰۹)
آقای نوبادی (۲۰۰۹)
تنفس (۲۰۱۰)
فرینج (۲۰۱۰)
ناشناس (۲۰۱۱)
میزبان (۲۰۱۳)
فرشتههای نیکوتر (۲۰۱۴)
مریلند (۲۰۱۵)
پدران و دختران (۲۰۱۵)
نفوذی (۲۰۱۶)
در محوشدگی (۲۰۱۷)
“جی تی لروی” (۲۰۱۸)
دیدگاه شما