مجله اینترنتی استاربینو

بیوگرافی گاس ون سنت به همراه داستان زندگی شخصی و عکس های اینستاگرامی

 گاس ون سنت کارگردان، عکاس، موسیقی‌دان، نویسنده و فیلم‌نامه‌نویس در ۲۴ جولای ۱۹۵۲ در لویی ویل، ایالت کنتاکی آمریکا متولد شد. او متخصص ساخت فیلم های مستقل است اما کارگردانی چند فیلم مین استریم از جمله فیلم های “ویل هانتینگ خوب”،”یافتن فارستر” و”میلک” را برعهده داشته است.

زندگینامه گاس ون سنت

فعالیت هنری

او توانست نامزدی اسکار بهترین کارگردانی برای فیلم‌های ویل هانتینگ خوب در سال ۱۹۹۷ و میلک در سال ۲۰۰۸ را کسب نماید. او با ساخت اولین فیلم بلند خود با عنوان “شب بد(۱۹۸۵)” در دنیای هنر برای خود جایگاهی بدست آورد؛ این فیلم که بصورت سیاه و سفید ساخته شده بود، برای او در جشنواره های مختلف شهرت زیادی به همراه آورد، تا اندازه که از دید لس آنجلس تایمز به عنوان بهترین فیلم مستقل سال لقب گرفت و مورد توجه هالیوود قرار گرفت.

پس از آن ون سنت به ساخت فیلم های درام در ارتباط با گروه های حاشیه‌ای جامعه پرداخت و در این فیلم ها با بهره‌گیری از بازیگران جوان و آینده‌دار، بازیگران مشهور زیادی مانند مت دیلون در سال ۱۹۸۹ در فیلم “گاوچران‌های داروخانه”، ریور فینیکس و کیانو ریوز در سال ۱۹۹۱ در “آیداهوی اختصاصی خودم”، اوما تورمن در سال ۱۹۹۳ در فیلم “حتی دخترهای گاوچران هم افسرده می‌شوند” و نیکول کیدمن و خواکین فینیکس در سال ۱۹۹۵ در فیلم کمدی – درام “بخاطرش مردن(بر اساس داستان واقعی جرم و جنایت از پاملا اسمارت) را به منتقدان شناساند.

موفقیت فیلم های “ویل هانتینگ خوب” و “بخاطرش مردن” برای ون سنت انبوه ستایش عموم و منتقدان را به همراه آورد و به او کمک کرد تا پس از شکست بزرگ در فیلم “حتی دخترهای گاوچران هم افسرده می‌شوند” که چیزی نزدیک به یک فاجعه بود، موفقیتش را دوباره به دست بیاورد. او علاوه بر این در سال ۱۹۹۸ فیلم “روانی” (به کارگردانی آلفرد هیچکاک-۱۹۶۰) و در سال ۲۰۰۰ درام “یافتن فارستر” (به کارگردانی شون کانری) را بازسازی کرد.

از دیگر فیلم های او در مقام کارگردانی می توان از فیلم های “فیل(۲۰۰۳، برندهٔ جایزه نخل طلایی جشنوارهٔ فیلم کن)”، “آخرین روزها(۲۰۰۵)”، “پارانویید پارک(۲۰۰۷)” و “بی‌قرار(۲۰۱۱)” نام برد. فیلم ون سنت به نام “میلک”، یک اثر زندگی‌نامه‌ای بر پایه داستان زندگی هاروی میلک(نخستین سیاست‌مدار همجنسگرای آمریکایی) و نامزد هشت جایزه اسکار می باشد.

زندگی شخصی

گاس ون سنت بواسطه شغل پدرش که یک مجری بود، در طول سال های اولیه زندگی خود به نقاط بسیاری نقل مکان کرد. خانواده او سرانجام زمانی که او ۱۰ ساله بود در دارین، کانتیکت ساکن شدند. در زمان کودکی، او به هنر علاقمند بود و با استفاده از یک دوربین خانگی فیلم می ساخت. با کمک دوست خود، اریک ادواردز، ون سنت تلاش جدی خود برای ساخت اولین فیلم که یک درام خانوادگی ۲۰ دقیقه ای سیاه و سفید بود، انجام داد. ون سنت در دانشکده طراحی رود آیلند به تحصیل رشته نقاشی پرداخت، اما خیلی زود به رشته فیلمسازی گروید. او پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه در سال ۱۹۷۵، به لس آنجلس رفت و در آنجا به عنوان دستیار کارگردان “کن شاپیرو” به فعالیت پرداخت و در آنجا فعالیت حرفه ای خود را آغاز نمود.

فیلم‌های بلند بیوگرافی گاس ون سنت

شب بد (۱۹۸۵)
ولگرد دراگ‌استورها (۱۹۸۹)
آیداهوی اختصاصی خودم (۱۹۹۱)
حتی دخترهای گاوچران هم افسرده می‌شوند (۱۹۹۳)
به خاطرش مردن (۱۹۹۵)
ویل هانتینگ خوب (۱۹۹۷)
روانی (۱۹۹۸)
یافتن فارستر (۲۰۰۰)
جری (۲۰۰۲)
فیل (۲۰۰۳)
آخرین روزها (۲۰۰۵)
پارانویید پارک (۲۰۰۷)
میلک (۲۰۰۸)
بی‌قرار (۲۰۱۱)
سرزمین موعود (۲۰۱۲)
من مایکل هستم (۲۰۱۵)، تهیه‌کننده
دریای درختان (۲۰۱۵)
دره‌های عمیق (۲۰۱۵)

جوایز

آیداهوی اختصاصی خودم (۱۹۹۱)
جشنواره فیلم ونیز – بخش اصلی
جشنواره فیلم تورنتو – برندهٔ جایزهٔ منتقدان
ویل هانتینگ خوب (۱۹۹۸)
جشنواره فیلم برلین – بخش اصلی
جایزه اسکار بهترین کارگردانی (نامزد)
انجمن کارگردانان آمریکا – بهترین کارگردانی (نامزد)
یافتن فارستر (۲۰۰۰)
جشنوارهٔ فیلم برلین – برندهٔ جایزهٔ خانهٔ سینمای هنری آلمان
جری (۲۰۰۲)
جشنوارهٔ فیلم تورنتو – برندهٔ جایزهٔ ویژهٔ داوران
فیل (۲۰۰۳)
جشنوارهٔ فیلم کن – نخل طلا (برنده)
جشنوارهٔ فیلم کن – بهترین کارگردانی (برنده)
آخرین روزها (۲۰۰۵)
جشنوارهٔ فیلم کن – بخش اصلی
پارانویید پارک (۲۰۰۷)
جشنوارهٔ فیلم کن – برندهٔ جایزهٔ ویژهٔ شصتمین سال جشنواره (و برای مجموعه کارهایش)

عکس های اینستاگرامی بیوگرافی گاس ون سنت