مجله اینترنتی استاربینو

بیوگرافی فرانسوا تروفو به همراه داستان زندگی شخصی و عکس های اینستاگرامی

 فرانسوا تروفو نظری‌پرداز، کارگردان فیلم و منتقد سینمایی برجسته فرانسوی است. او که یکی از سردمداران جریان موج نو فرانسه در اواخر دهه ۵۰ و دهه ۶۰ میلادی بود، در دوران جوانی به عنوان یک نویسنده برای مجله فیلم پرنفوذ کایه دو سینما به فعالیت پرداخت و بواسطه انتقادهای تندش از فیلمسازی سنتی فرانسه و همچنین ارتقاء تئوری نویسنده(یک نظریه سینمایی است که تلقی‌اش از فیلمساز به مثابه یک آفرینشگر یا مؤلف اثر سینمایی می‌باشد)، مورد توجه قرار گرفت.

زندگینامه فرانسوا تروفو

فعالیت هنری

او معتقد بود کارگردان لزوما باید کنترل خلاق بر تمام جنبه‌های فیلم داشته باشد. فیلم‌های تروفو بدلیل داستان‌های جذاب و زیبا که باعث جلب اعتماد و باور تماشاگر می‌شد، عدم وجود پیچیدگی و ابهام خاص، پیوندهای عاطفی(از رابطه‌های زودگذر سبکسرانه تا عشق‌های سودایی و جنون‌آمیز) مورد توجه هستند. نخستین فیلمی که تروفو کارگردانی آن را به عهده داشت فیلم “چهارصد ضربه(۱۹۵۹)” بود که این فیلم، یکی از برجسته ترین نمونه‌های سینمای موج نوی فرانسه و در زمره شاهکارهای سینمای دنیا قرار میگیرد که این اثر جایزه بهترین کارگردانی جشنواره فیلم کن را بدست آورد.

این فیلم به همراه فیلم های “بوسه دزدیده شده(۱۹۶۸)”، “تخت و تخته(۱۹۷۰)” و”عشق در حال اجرا(۱۹۷۹)” که تروفو کارگردانی آنها را بر عهده داشته، نوعی از فیلم‌های زندگی‌نامه‌ای محسوب می‌شود. آثار برجسته دیگر او عبارتند از: “به نوازنده پیانو شلیک کن(۱۹۶۰، مخلوطی از خنده و تردید)”، “ژول و جیم(۱۹۶۱، داستانی از یک مثلث عشق،)”، “کودک وحشی(۱۹۷۱)”، “روز برای شب(۱۹۷۳، برنده جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی زبان)”، “داستان آدله اچ(۱۹۷۵، داستان یک عشق عقده شده)” و “آخرین مترو(۱۹۷۸)”.

او معمولا در فیلم های خود به بازیگری می‌پرداخت و تنها یکبار در فیلم تحت کارگردانی کارگردان دیگر(استیون اسپیلبرگ) با عنوان “برخورد نزدیک از نوع سوم(۱۹۷۷)” ایفای نقش کرد. او معمولا در کارهای خود از موضوعات سیاسی و اجتماعی دوری می‌کرد و تنها در جریان ناآرامی‌های ۱۹۶۸ فرانسه از خود چهره‌ای سیاسی نشان داد.

زندگی شخصی

فرانسوا تروفو در ۶ فوریه سال ۱۹۳۲ در پاریس بدنیا آمد. پس از ازدواج مادرش با رولند تروفو، نام خانوادگی ناپدری اش به او نسبت داده شد. با این وجود، در نهایت به فرانسوا اجازه زندگی با آنها داده نشد و پرستار مراقبت از او را به عهده گرفت و سپس تحت سرپرستی پدربزرگ و مادربزرگ مادری‌اش قرار گرفت.

بعنوان یک کودک علاقه‌مند سینما، تروفو مدرسه را ترک کرد و بدلیل قانون سرقت فرانسه دچار مشکل گردید. او بعدها به استخدام ارتش فراخوانده شد، اما بدلیل عقاید اخلاقی و دلایل مذهبی از حضور در ارتش انصراف داد. پس از آن او عشق خود به سینما را دنبال کرد و تحت تعلیم آندره بازن، منتقد برجسته فیلم که به تروفو فرصتی برای بیان ایده های خود از طریق نوشتن برای نشریه کایه دو سینما داد، زندگی حرفه‌ای خود را آغاز کرد. او سرانجام در ۲۱ اکتبر ۱۹۵۴ در سن ۵۲ سالگی درگذشت.

آثار بیوگرافی فرانسوا تروفو

چهارصد ضربه (۱۹۵۹)
به پیانیست شلیک کن(۱۹۶۰) مخلوطی از خنده و تردید
ژول و ژیم(۱۹۶۲)
پوست لطیف(۱۹۶۴) داستانی از یک مثلث عشقی
فارنهایت ۴۵۱(۱۹۶۶) اولین گرایش وی به داستان‌های علمی و تخیلی
بوسه‌های دزدکی (۱۹۶۸) بوسه های ربوده شده؛ داستان عشق شاعرانه ی یک مرد جوان به کریستین ویولونیست.
عروس سیاه‌پوش (۱۹۶۸)
پری دریایی می‌سی‌سی‌پی (۱۹۶۹)
کودک وحشی(۱۹۷۰) بر اساس یک داستان واقعی در قرن ۱۹، تلاش دکتری در متمدن کردن یک کودک وحشی
کانون زناشویی (۱۹۷۰)
دو دختر انگلیسی و مرد اروپایی(۱۹۷۱) داستان مردی که عاشق دو خواهر می‌شود.
دختری زیبا مثل من (۱۹۷۲)
روز به جای شب (۱۹۷۳) بیعتی با فیلمسازان که برنده اسکار فیلم خارجی زبان می‌شود.
داستان آدل ه(۱۹۷۵) داستان از یک عشق عقده شده
تغییر کوچک (۱۹۷۶)
مردی که زنها را دوست داشت (۱۹۷۷)
اتاق سبز (۱۹۷۸)
آخرین مترو (۱۹۸۰)
فیلمنامه دزد کوچک با همکاری کلود دو ژیوره
زنی در همسایگی (۱۹۸۱)
بالاخره یکشنبه (۱۹۸۳)

کتاب

سینما به روایت هیچکاک. فرانسوا تروفو، ترجمه پرویز دوایی

عکس های اینستاگرامی بیوگرافی فرانسوا تروفو