بیوگرافی برناردو برتولوچی

4 سال پیش
بیوگرافی برناردو برتولوچی
Rate this post

بیوگرافی برناردو برتولوچی به همراه داستان زندگی شخصی و عکس های اینستاگرامی

 برناردو برتولوچی، کارگردان و فیلم نامه نویس ایتالیایی که به خاطر فیلم هایی همچون آخرین تانگو در پاریس (۱۹۷۲) و آخرین امپراتور (۱۹۸۷) که برنده جایزه اسکار نیز شده است، معروف می باشد.

زندگینامه برناردو برتولوچی

بیوگرافی برناردو برتولوچی

فعالیت هنری

برتولوچی در ۱۶ مارس ۱۹۴۰ در منطقه امیلیا-رومانیا شهر پارما متولد شد. پدر او آتیلیو، شاعر، مورخ هنر و منتقد فیلم و مادرش استرالیایی بود. او که در یک خانواده هنرمند بزرگ شده بود در سن۱۵ سالگی شروع به نوشتن کرد و خیلی زود توانست اولین کتابش را بنویسد. پیر پائولو پازولینی فیلمساز بزرگ ایتالیایی نیز در این امر به وی کمک فراوانی کرد و همچنین در سال ۱۹۶۱ برتولوچی به عنوان دستیاراول پازولینی در فیلم آکاتونه با او همکاری کرد. برتولوچی یک برادر به نام جوزپه داشت،که کارگردان تئاتر و نمایشنامه نویس بود(برادرش در سال ۲۰۱۲ فوت کرد).

او در ابتدا آرزو داشت مانند پدرش تبدیل به یک شاعر شود. با این هدف،در سال ۱۹۵۸ وارد دانشکده ادبیات مدرن دانشگاه رم شد، که در آنجا حرفه ای فیلم سازی خود را به عنوان دستیار کارگردان با پازولینی آغاز کرد. او در سال ۱۹۶۱ بدون گرفتن مدرک از دانشگاه خارج شد. در سال ۱۹۶۲، در سن ۲۲ سالگی، او اولین فیلم خود را، با یک فیلمنامه که توسط پازولینی نوشته بود به نام دروگر شوم(۱۹۶۲)،ساخت که یک فیلم رازآلود و جنایی درباره قتل یک زن روسپی است.

فیلم های جنایی بیوگرافی برناردو برتولوچی

برتولوچی با استفاده از فلش بک جرم و جنایت و اشخاص مرتبط با آنها را نشان می دهد. این فیلم نسبت به فیلم قبل از انقلاب(۱۹۶۴) کمتر مورد تحسین منتقدان بود. جاده نفت(۱۹۶۵) تنها فیلم مستند بلندی برناردو برتولوچی درباره ستخراج و توزیع نفت است. قسمت اول این فیلم، با موضوع استخراج نفت در ایران فیلمبرداری شد.فیلم های بعدی او عشق و خشم (۱۹۶۹) و دنباله رو (۱۹۷۰) می باشد.

مطلب مرتبط:  بیوگرافی سارا بوتسفورد

رونق سینمای ایتالیا، که برتولوچی در آن زمان کار خود را شروع کرده بود، در سال ۱۹۷۰ با توجه به اثرات رکود اقتصاد جهانی در صنعت فیلم ایتالیا، کاهش یافت و او به عنوان کارگردان مجبور به تولید فیلم های خود به صورت مشترک با شرکت ها و بازیگرانی آمریکایی، سوئدی، فرانسوی، آلمانی، شد.

برتولوچی در سال ۱۹۷۲، با فیلم آخرین تانگو در پاریس، با بازی مارلون براندو و ماریا اشنایدر، ژانپیر لئو و ماسیمو جیروتی، جنجالی برپا کرد. این فیلم در مورد زن و مردی است که در زندگی دچار شکست عاطفی شده اند و وقتی به طور اتفاقی با هم آشنا می شوند، دو دید متفاوت نسبت به یک‌دیگر دارند.

زن به مرد علاقه مند ولی مرد با رفتار آزارگرانه‌ای که با این دختر دارد، در صدد انتقام از نوع جنس زن است. اصلی‌ترین جنجال این فیلم مرتبط با صحنه‌ای از فیلم بود که درآن سکس مقعدی به تصویر کشیده شده بود. ماریا اشنایدر بازیگر زن فرانسوی فیلم اعلام کرده که این قسمت در فیلمنامه نبوده و لحظاتی قبل از فیلم برداری به او این صحنه ها گفته شده و نباید برتولوچی این دختر ۲۰ساله را مجبور به بازی این سکانس می کرده است. حتی اشنایدر اشک‌های خود دراین صحنه را واقعی عنوان کرده‌است و در تاریخ ۳ فوریه سال ۲۰۱۱،قبل از مرگش اعلام کرد که او هنوز برتولوچی را برای این تجاوز عاطفی نبخشیده است.

شروع شهرت بیوگرافی برناردو برتولوچی

برتولوچی شهرت خود را با فیلم ۱۹۰۰ (۱۹۷۶)، که یک فیلم حماسی از مبارزات کشاورزان در امیلیا-رومانیا از آغاز قرن ۲۰ تا تا جنگ جهانی دوم، با بازی هنرپیشه های بین المللی رابرت دنیرو، ژرار دوپاردیو، دونالد ساترلند، می باشد. در این فیلم به مسائلی همچون مشکلات مواد مخدر و زنای با محارم پرداخته شده است. فیلم بعدی او تراژدی یک مرد مضحک(۱۹۸۱)، می باشد. در سال ۱۹۸۲ برتولوچی اروپا را به مقصد لس آنجلس را ترک کرد، جایی که او قرار بود فیلم ساقه قرمز را بسازد، اما پنج سال گذشت و این فیلم هرگز ساخته شده است.

مطلب مرتبط:  بیوگرافی ایوان ریچل وود

آخرین امپراتور (۱۹۸۷) نام فیلمی بعدی اوست که زندگی پویی، آخرین امپراتور چین را به تصویر درآورده است. این فیلم به طور مستقل در سه سال توسط تهیه کننده بریتانیایی، جرمی توماس، ساخته شد. این فیلم، جایزهٔ اسکار بهترین فیلم را در سال ۱۹۸۷ بدست آورد. او در ۶۰ امین مراسم اسکار، توانست تمام ۹ جایزه بخش هایی که نامزد شده بود را ببرد: بهترین فیلمبرداری، بهترین ویرایش فیلم، بهترین طراحی لباس، بهترین کارگردانی هنری دکوراسیون، بهترین موسیقی، نمره اصلی و بهترین صدا. آخرین امپراتور اولین فیلم سینمایی بود که تا کنون توسط دولت جمهوری خلق چین مجاز به نمایش در شهر ممنوعه شده بود.

سایر آثار

فیلم های بعدی او درام آسمانِ سرپناه(۱۹۹۰) و بودای کوچک (۱۹۹۳) می باشد.در فیلم بودای کوچک که یک فیلم درام ایتالیایی-فرانسوی و بریتانیایی می باشد، کیانو ریوز در نقش شاهزاده سیدارتا ایفای نقش می‌کنند. او پس از این دو فیلم به سینمای ایتالیه برگشت و فیلم زیبایی ربوده شده را در سال ۱۹۹۶ ساخت. این فیلم درباره دختر آمریکایی نوجوانی است که به توسکانی ایتالیا سفر می کند. پس از آن فیلم در محاصره(۱۹۹۸) را کارگردانی کرد.

فیلم بعدی او خیالباف‌ها فیلمی دراماتیک محصول سال ۲۰۰۳ بریتانیا/فرانسه با موضوع بیداری سیاسی، بحران بلوغ و آزادی جنسی در رویدادهای سال ۱۹۶۸ پاریس است. این فیلم را بر اساس رمان معصومان مقدس نوشته گیلبرت ادر نویسنده اسکاتلندی ساخته‌است.

برتولوچی در سال ۲۰۰۷ جایزه شیر طلایی جشنواره فیلم ونیز برای زندگی هنری خود را دریافت کرد، و همچنین در سال ۲۰۱۱ به دریافت نخل طلایی در جشنواره فیلم کن نائل گشت. در سال ۲۰۱۲، جدیدترین فیلم خود من و شما را در جشنواره فیلم کن به نمایش درآورد. این فیلم اقتباسی از کتاب نیکولو آمانیتی است.

مطلب مرتبط:  بيوگرافی نیلوفر خوش خلق
فیلم‌شناسی

دنباله‌رو ۱۹۷۰
La commare secca (1962)
پیش از انقلاب (۱۹۶۴)
جاده نفت (۱۹۶۵)
Il canale (1966)
شریک (۱۹۶۸)
عشق و خشم (۱۹۶۹, segment: “Agonia”)
دنباله‌رو (Il conformista, ۱۹۷۰)
The Spider’s Stratagem (Strategia del ragno, ۱۹۷۰)
La salute è malata (۱۹۷۱)
آخرین تانگو در پاریس (۱۹۷۲)
۱۹۰۰ (۱۹۷۶)
ماه (۱۹۷۹)
تراژدی آدم مضحک (La tragedia di un uomo ridicolo, 1981)
L’addio an Enrico Berlinguer (۱۹۸۴)
آخرین امپراتور (۱۹۸۷)
۱۲ registi per 12 città (۱۹۸۹, segment “Bologna”)
آسمان سرپناه (۱۹۹۰)
بودای کوچک (۱۹۹۳)
زیبایی ربوده شده (۱۹۹۶)
محصور (۱۹۹۸)
ده دقیقه بزرگ‌تر (۲۰۰۲, segment: “Histoire d’eaux”)
رؤیاپردازان (۲۰۰۳)
من و تو (۲۰۱۲)
اپیزود «داستان آب» از فیلم «دقایق مرده: ویولون‌سل» ۲۰۰۲

جوایز

جوایز سینمایی
۱۹۷۱: National Society of Film Critics Award for best director
۱۹۷۳: روبان نقره‌ای بهترین کارگردان
۱۹۸۷: جایزه اسکار بهترین کارگردانی
۱۹۸۷: جایزه اسکار بهترین فیلم‌نامه اقتباسی
۱۹۸۷: جایزه گلدن گلوب بهترین کارگردانی
۱۹۸۷: جایزه گلدن گلوب بهترین فیلم‌نامه
۱۹۸۷: جایزه دیوید دی دوناتلو بهترین کارگردان
۱۹۸۷: David di Donatello for Best Script
۱۹۸۷: روبان نقره‌ای بهترین کارگردان
۱۹۸۷: جایزه انجمن کارگردانان آمریکا
۱۹۹۷: Honorable Mention at the جشنواره فیلم لوکارنو
۱۹۹۷: Award special visual sensitivity in directing at the Camerimage
۱۹۹۷: Award for collaborating director – director of photography (ویتوریو استورارو) در Camerimage
۱۹۹۸: Recognition for free expression by the هیئت ملی بازبینی فیلم
۲۰۰۷: شیر طلایی به خاطر زندگی حرفه ای اش در جشنواره فیلم ونیز
۲۰۱۱: نخل طلا افتخاری در جشنواره بین‌المللی فیلم کن

عکس های اینستاگرامی بیوگرافی برناردو برتولوچی
Rate this post
0
برچسب ها :

دیدگاه شما

بدون دیدگاه