بیوگرافی باب فاسی
بیوگرافی باب فاسی به همراه داستان زندگی شخصی و عکس های اینستاگرامی
باب فاس بازیگر، رقاص و طراح رقص، فیلمنامهنویس و کارگردان آمریکایی است که بطور کلی بعنوان با استعدادترین و با نفوذترین کارگردان تئاتر در زمان خود شناخته شده است.
زندگینامه باب فاسی
فعالیت هنری
نخستین بار در برادوی در سال ۱۹۵۰ و با نمایش “رقص من یک آهنگ” ظاهر شد. او سپس به طراحی رقص برای فیلم های “بازی پاجاما(۱۹۵۴)” و “یانکیهای لعنتی(۱۹۵۵)”، طراحی و کارگردانی موزیکال برای فیلم های”خیریه لذت بخش(۱۹۶۶)” و “پیپین(۱۹۷۲)” پرداخت. او همچنین در سال ۱۹۵۵ در فیلم “خواهر من آیلین” که یک فیلم در سبک موزیکال بود بازی کرد. او در مقام کارگردانی نخستین فیلم خود را در سال ۱۹۶۹ با عنوان ” خیریه لذت بخش ” ساخت.
“کاباره” دومین فیلم به کارگردانی فاس در سال ۱۹۷۲ بود که برنده ۸ جایزه اسکار از جمله جایزه اسکار بهترین کارگردانی شد. این فیلم همچنین ۶ جایزه بفتا و ۲ جایزه گلدن گلوب را هم از آنِ خود کرد. کاباره از مهمترین فیلمهای تاریخ سینما در ژانر موزیکال شمرده میشود. در سال ۱۹۷۲، فاس با کسب جایزه اسکار برای فیلم “کاباره”، جایزه تونی برای فیلم “پیپین” و جایزه امی برای فیلم ” Liza with a “، تبدیل به تنها کارگردان تاریخ شد که توانسته است این جوایز را در طول یک سال بدست آورد. او با کارگردانی فیلم “لنی(۱۹۷۴)”، جایگاه ویژهای به عنوان یک کارگردان دارای سبک خاص بدست آورد و در سال ۱۹۷۹ کارگردانی فیلم “اینطور چیزها” را به عهده گرفت. این فیلم برنده نخل طلای جشنواره کن و همچنین چند جایزه اسکار گردید.
زندگی شخصی
کارگردان باب فاس در ۲۳ ژوئن سال ۱۹۲۷ در شیکاگو، ایلنویز متولد شد. او خیلی زود با نمایش استعداد غیر معمول خود در رقص، علاقهاش به رقاصی را نشان داد. پدر و مادر او با ثبتنام فاس در مرکز آموزش رقص، از علاقه و استعداد او حمایت کردند. در اوایل جوانی او به رقاصی در کلوب های شبانه مشغول شد. در انجا بود که او برای اولین بار با موضوع عملکرد واریته و بورلسک مواجه شد. او پس از فارغاتحصیلی از دبیرستان در سال ۱۹۴۵ برای گذراندن خدمت سربازی به نیروی دریایی ملحق شد.
پس از انجام دوره ضرورت خدمت نظامی خود، باب در شهر نیویورک ساکن شد و همچنان به رقاصی ادامه داد. فاس در ۲۳ سپتامبر ۱۹۸۷ در اثر حمله قلبی در بیمارستان دانشگاه جرج واشنگتن درگذشت، درحالی که فیلم “خیریه لذتبخش” او در سینمایی نزدیک به بیمارستان در حال نمایش بود.
فیلمشناسی
خواهر من آیلین (۱۹۵۵)
خیریه لذت بخش (۱۹۶۹)
کاباره (۱۹۷۲)
لنی (۱۹۷۴)
شازده کوچولو (۱۹۷۴)
اینطور چیزها (۱۹۷۹)
دیدگاه شما