مجله اینترنتی استاربینو

بیوگرافی سوزان ساراندون به همراه داستان زندگی شخصی و عکس های اینستاگرامی

 سوزان ساراندون یک هنرپیشه آمریکایی و فعال سیاسی اجتماعی می باشد. او که تا به حال توانسته است برنده جایزه اسکار و بفتا گردد، همچنین در فعالیت های اجتماعی و سیاسی حضوری پررنگ دارد. وی در سال ۱۹۹۹ به عنوان سفیر حسن نیت یونیسف انتخاب شد و در به خاطر فعالیتهایش در زمینه مبارزه با فقر جایزه حقوق بشر را دریافت کرده است. او فعالیت بازیگری را از سال ۱۹۷۰ و با فیلم جوی(۱۹۷۰) آغاز کرد. سپس در فیلم ها و مجموعه های مختلفی بازی کرد که برای برخی از آنها از جمله مرده متحرک راه رفتن مرد مرده(۱۹۹۵) برنده جایزه اسکار شد.

زندگینامه سوزان ساراندون

فعالیت هنری

او همچنین برای بازی در فیلم های شهر آتلانتیک(۱۹۸۰)، تلما و لوئیس(۱۹۹۱) روغن لورنزو(۱۹۹۲) و موکل(۱۹۹۴) توانست کاندید دریافت جایزه اسکار شود. او شش بار نامزد دریافت جایزه امی شده است. از جمله مجموعه های تلویزیونی که او برای آنها نامزد دریافت این جایزه ارزشمند شده است می توان به دوستان(۲۰۰۱)، دنیای مالکوم(۲۰۰۲)، برنارد و دوریس(۲۰۰۷) و تو جک را نمیشناسی(۲۰۱۰) اشاره کرد.

ساراندون در تاریخ ۴ اکتبر سال ۱۹۴۶ در نیویورک سیتی به دنیا آمد. نام اصلی او سوزان آبیگل تاملین بود. او نهمین و کوچکترین فرزند خانواده بود. پدرش فیلیپ لزلی تامیلن یک تهیه کننده تبلیغات، تلویزیون و خواننده کلوپ های شبانه بود. پدرش اصالتی انگلیسی ایرلندی ولزی و مادرش اصالتی ایتالیایی دارد. او در خانواده ای کاتولیک رومی بزرگ شد و در مدرسه کاتولیک در ادیسون نیوجرسی درس خواند. وی از دبیرستان ادیسون میز فارغ التحصیل شد و بلافاصله به دانشگاه کاتولیک آمریکا رفت و از سال ۱۹۶۴ تا ۱۹۶۸ در آنجا درس خواند. او مدرک کارشناسی خودش را در رشته هنر و تئاتر از این دانشگاه دریافت کرد.

در سال ۱۹۶۹، او برای بازی در فیلم درامی به کارگردانی جان جی آویلدسن به نام جوی(۱۹۶۹) به همراه همسر آینده اش کریس ساراندون انتخاب شد. او در این فیلم در نقش مهمی که یک نوجوان ناراضی بود که در دنیایی زیرزمینی و مخوف ناپدید می شود، ایفای نقش کرد. در بین سال های ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۲، وی در دو سریال آبکی تلویزیونی به نام های قسمتی از دنیا(۱۹۷۰ تا ۱۹۷۱) و جستجو برای آینده(۱۹۵۱ تا ۱۹۸۶) بازی کرد. او همچنین در یک فیلم در سبک کمدی به کارگردانی ماریو مونیچلی به نام بانوی آزادی (۱۹۷۱) بازی کرد.

راکی هارور

در سال ۱۹۷۵ وی در فیلم راکی هارور (۱۹۷۵) که یک فیلم در سبک موزیکال، کمدی و ترسناک به کارگردانی جیم شارمن بود ظاهر شد. در همین سال او در نقش اصلی فیلمی به نام فلفل بزرگ والدو (۱۹۷۵) در کنار رابرت ردفورد به نقش افرینی پرداخت. پس از بازی در فیلمی نه چندان موفق به نام آن سوی نیمه شب (۱۹۷۷) به کارگردانی چارلز جروت وی با ایفای نقش در فیلم های بچه زیبا(۱۹۷۸) و شهر آتلانتیک (۱۹۸۰) به کارگردانی لویی مال توانست خوش بدرخشد. او برای بازی در این فیلم نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین هنرپیشه زن شد. همچنین در جوایز جنی برنده جایزه بهترین هنرپیشه زن خارجی گردید.

جنجالی ترین فیلم ساراندون حضورش در فیلمی از تونی اسکات به نام گرسنگی (۱۹۸۳) بود. این فیلم خارج از رقابت در جشنواره فیلم کن ۱۹۸۳ نمایش داده شد. داستان این فیلم یک سبک مدرن خون اشامی بود و صحنه ای که در این فیلم جنجال به پا کرد صحنه همجنسبازی او با دیگر هنرپیشه زن فیلم کاترین دنو بود. او سپس در فیلم سیستم دوستی (۱۹۸۴) به کارگردانی گلن جردن و فیلم موسولینی و من (۱۹۸۵) بازی کرد.

جادوگران ایست‌ویک

جادوگران ایست‌ویک(۱۹۷۸) عنوان فیلمی کمدی فانتزی به کارگردانی جرج میلر بود که ساراندون در آن در نقش جین اسپوفورد در کنار جک نیکلسون بازی کرد. این فیلم توانست به جوایز بسیاری دست یابد. ساراندون نیز توانست نامزد دریافت جایزه بهترین هنرپیشه زن از جوایز ساترن گردد. ساراندون تا زمانیکه در کنار کوین کاستنر و تیم رابینز در فیلم بول دورهام (۱۹۸۸) به کارگردانی ران شلتون بازی نکرد نتوانسته بود در آ-لیست قرار بگیرد. اما پس از بازی در این فیلم به شهرت، محبوبیت و جایگاه ویژه‌ای دست یافت.دهه ۱۹۹۰ برای وی بسیار خوش یمن بود و او توانست چهار بار برای دریافت جایزه اسکار نامزد شود.

تلما و لوییز (۱۹۹۱) به کارگردانی ریدلی اسکات که در آن در نقش لوئیس الیزابت ساویر بازی می کرد اولین نامزدی اسکار بهترین بازیگر زن او بود. دومین نامزد اسکار او نیز با بازی در فیلم روغن لورنزو (۱۹۹۲) به کارگردانی جرج میلر به دست آمد.

همچنین وی برای بازی در این فیلم نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول زن نیز گردید. این فیلم بر اساس داستانی واقعی ساخته شده و تلاش پدر و مادر یک پسربچه به نام لورنزو که مبتلا به یک بیماری نادر و لاعلاج است را برای درمان او روایت می‌کند. سوزان ساراندون در نقش میشله مادر لورنزو ظاهر شد.

فیلم موکل

سوزان ساراندون سپس موفق شد برای بازی در فیلم موکل (۱۹۹۴) به کارگردانی جوئل شوماخر در رشتهٔ بهترین بازیگر نقش اول زن نامزد دریافتِ جایزه اسکار شود. همچنین توانست برنده جایزه بفتای بهترین هنرپیشه نقش مکمل زن شود. اما بلاخره با بازی در فیلم راه رفتن مرد مرده (۱۹۹۵) به کارگردانی تیم رابینز توانست جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن را از آنِ خود کند. او در این فیلم در نقش خواهر روحانی‌ای بازی می کرد که با یک زندانیِ محکوم به اعدام رابطهٔ خاصی تشکیل می دهد.

از جمله فیلم های دیگری که او بازی کرده است و برای بازی در آنها موفق به دریافت نامزدی جایزه گلدن گلوب شده است می توان به قصر سفید (۱۹۹۰) به کارگردانی لوئیس مندوکی، نامادری (۱۹۹۸) به کارگردانی کریس کلمبوس که علاوه بر آن جایزهٔ انجمن منتقدان فیلم سن دیگو را از آنِ خود کرد، ایگبی نزول می کند(۲۰۰۲) و برنارد و دوریس(۲۰۰۶) اشاره کرد.

او همچنین در بیشتر از دوجین فیلم مستند به روایتگری پرداخته است. بسیاری از این فیلم های مستند به معضلات سیاسی و اجتماعی می پردازد. علاوه بر این او به عنوان ارائه کننده در بسیاری از قسمتهای سریال مستند شبکه PBS به نام ذره بین مستقل حضور یافته است. در سال های ۱۹۹۹ و ۲۰۰۰ او میزبان و مجری برنامه مستند سه قسمتی اسطوره‌شناسی که تعدادی از سخنرانی‌های جوزف کمبل اسطوره‌شناس آمریکایی را در شش سال پایانی عمرش پوشش می‌دهد، حضور یافت.

دیگر فیلم ها

از دیگر فیلم های این بازیگر پرکار می توان به مایل هستید برقصیم؟ (۲۰۰۴) به کارگردانی پیتر چلسون، الفی (۲۰۰۴) به کارگردانی چارلز شایر، در دره الاه (۲۰۰۷) به نویسندگی و کارگردانی پل هگیس، استخوان‌های دوست‌داشتنی (۲۰۰۹) به کارگردانی پیتر جکسون، وال استریت: پول هرگز نمی‌خوابد (۲۰۱۰) به کارگردانی الیور استون، اطلس ابر (۲۰۱۲) به کارگردانی اندی و لانا واچوسکی، عروسی بزرگ (۲۰۱۳) به کارگردانی جاستین زاکهام، تمی (۲۰۱۴) به کارگردانی بن فالکون و فضول (۲۰۱۵) اشاره کرد.

جوایز و افتخارات

جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن (۱۹۹۵)
نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن (۱۹۹۴) برای فیلم موکل
نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن فیلم درام (۱۹۹۱)
نامزد دریافت بفتای بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم تلما و لوییز
نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل زن (۲۰۰۲)
نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن فیلم درام (۱۹۹۰)
نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن فیلم درام (۱۹۹۲)
نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن فیلم موزیکال یا کمدی (۱۹۸۸)
عملکرد فوق‌العاده توسط یک بازیگر نقش اول زن در نقش اصلی (۱۹۹۵)
نامزد عملکرد فوق‌العاده توسط یک بازیگر نقش اول زن در نقش اصلی (۱۹۹۴) برای فیلم موکل
جایزه انجمن منتقدان فیلم سن دیگو (۱۹۹۸)
جایزه بفتای بهترین بازیگر نقش اول زن (۱۹۹۴)
جایزه انجمن بازیگران فیلم برای بهترین بازیگر نقش اول زن (۱۹۹۵)
جایزه حلقه منتقدان فیلم لندن برای بازیگر زن سال (۱۹۹۱)
برنده بفتای بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم موکل در سال ۱۹۹۴

بخشی از فیلم‌شناسی

جو (۱۹۷۰)
بانوی آزادی (۱۹۷۱)
فیلم راکی هارور (۱۹۷۵)
آن سوی نیمه شب (۱۹۷۷)
شهر آتلانتیک (۱۹۸۰)
طوفان (۱۹۸۲)
گرسنگی (۱۹۸۳)
سیستم دوستی (۱۹۸۴)
موسولینی و من (۱۹۸۵)
جادوگران ایست‌ویک (۱۹۸۷)
بول دورهام (۱۹۸۸)
قصر سفید (۱۹۹۰)
تلما و لوییز (۱۹۹۱)
روغن لورنزو (۱۹۹۲)
باب رابرتز (۱۹۹۲)
بازیگر (۱۹۹۲)
زنان کوچک (۱۹۹۴)
موکل (۱۹۹۴)
راه رفتن مرد مرده (۱۹۹۵)
جیمز و هلوی غول‌پیکر (۱۹۹۶)
شفق (۱۹۹۸)
نامادری (۱۹۹۸)
هر جا غیر اینجا (۱۹۹۹)
گربه‌ها و سگ‌ها (۲۰۰۱)
مسیر مهتابی (۲۰۰۲)
مایل هستید برقصیم؟ (۲۰۰۴)
نوئل (۲۰۰۴)

جیمینی گلیک در لالاوود (۲۰۰۴)
عشق و سیگار (۲۰۰۵)
الفی (۲۰۰۴)
الیزابت‌تاون (۲۰۰۵)
عشق و سیگار (۲۰۰۵)
در دره الاه (۲۰۰۷)
افسون‌زده (۲۰۰۷)
مسابقه سرعت (۲۰۰۸)
برگ‌های علف (۲۰۰۹)
استخوان‌های دوست‌داشتنی (۲۰۰۹)
طاووس (۲۰۱۰)
وال استریت: پول هرگز نمی‌خوابد (۲۰۱۰)
تو جک را نمی‌شناسی (۲۰۱۰)
اطلس ابر (۲۰۱۲)
آربیتراژ (۲۰۱۲)
عروسی بزرگ (۲۰۱۳)
تمی (۲۰۱۴)
درباره ری (۲۰۱۵)
فضول (۲۰۱۵)
کریسمس مادرهای بد (۲۰۱۷)

عکس های اینستاگرامی بیوگرافی سوزان ساراندون