مجله اینترنتی استاربینو

بیوگرافی آلبرت اینشتین به همراه داستان زندگی شخصی و عکس های اینستاگرامی

 اینشتین در نوجوانی، علاقه چندانی به تحصیل نداشت پدرش از خواندن گزارش هایی که آموزگاران درباره پسرش می فرستادند، رنج می برد. گزارش ها حاکی از آن بودند که آلبرت شاگردی کند ذهن، غیرمعاشرتی و گوشه گیر است. در مدرسه او را “بابای کند ذهنی” لقب داده بودند. در حالی که بعدها به خاطر تحقیقاتش جایزه نوبل گرفت!

زندگینامه آلبرت اینشتین

زندگی شخصی

شاید شما نیز این جملات را خوانده یا شنیده باشید و شاید این پرسش نیز ذهن شما را به خود مشغول کرده باشد که چگونه ممکن است شاگردی که از تحصیل و مدرسه فراری بوده است، برنده جایزه نوبل و به عقیده برخی از دانشمندان، بزرگ ترین دانشمندی شود که تاکنون چشم به جهان گشوده است؟

با مطالعه دقیق تر زندگی این شاگرد دیروز، پاسخ مناسبی برای این پرسش پیدا خواهیم کرد. آلبرت بچه آرامی بود و والدینش فکر می کردند که کند ذهن است. او خیلی دیر زبان باز کرد، اما وقتی به حرف آمد، مثل بچه های دیگر «من من» نمی کرد و کلمه ها را در ذهنش می ساخت. وقتی به سن چهارسالگی پاگذاشت، با بیلچه سر خواهر کوچکش را شکست و با این کار ثابت کرد که اگر بخواهد، می تواند بچه نا آرامی باشد!

پدر و مادر آلبرت به بچه های کوچک خود استقلال می دادند. آنان آلبرت چهارساله را تشویق می کردند که راهش را در خیابان های حومه مونیخ پیدا کند. در پنج سالگی او را به مدرسه کاتولیک ها فرستادند. آن مدرسه با شیوه ای قدیمی اداره می شد. آموزش از طریق تکرار بود. همه چیز با نظمی خشک تحمیل می شد و هیچ اشتباهی بی تنبیه نمی ماند و آلبرت از هر چیزی که حالت زور و اجبار و جنبه اطاعت مطلق داشته باشد، متنفر بود.

تنفر اینشتین از مدرسه

اغلب کسانی که درباره تنفر اینشتین از مدرسه، معلم و تحصیل نوشته اند، به نوع مدرسه، شیوه تدریس معلم و مطالبی که این دانش آموز باید فرامی گرفت، کمتر اشاره کرده اند. بازخوانی یک واقعه مهم در زندگی اینشتین ما را با مدرسه محل تحصیل او آشناتر می کند:

روزی آلبرت مریض بود و در خانه استراحت می کرد. پدرش به او قطب نمای کوچکی داد تا سرگرم باشد. اینشتین شیفته قطب نما شد. او قطب نما را به هر طرف که می چرخاند، عقربه جهت شمال را نشان می داد.آلبرت کوچولو به جای این که مثل سایر بچه ها آن را بشکند و یا خراب کند، ساعت ها و روزها و هفته ها و ماه ها به نیروی اسرار آمیزی فکر می کرد که باعث حرکت عقربه قطب نما می شود. عموی آلبرت به او گفت که در فضا نیروی نادیدنی (مغناطیس) وجود دارد که عقربه را جابه جا می کند. این کشف تأثیر عمیق و ماندگاری بر او گذاشت.

در آن زمان، این پرسش برای آلبرت مطرح شد که چرا در مدرسه، چیز جالب و هیجان انگیزی مثل قطب نما به دانش آموزان نشان نمی دهند؟! از آن به بعد، تصمیم گرفت خودش چیزها را بررسی کند و به مطالعه آزاد مشغول شود.

راز نهفته در نبوغ او

بعد از مرگ انیشتین در ۱۹۵۵ مغز او توسط توماس تولتز هاروی برای تحقیقات برداشته شد. اما این کار به صورت غیر قانونی انجام شد. بعدها پسر انیشتین به او اجازه تحقیقات، در مورد هوش فوق العاده پدرش را داد. هاروی تکه هایی از مغز انیشتین را برای دانشمندان مختلف در سراسر جهان فرستاد. از این مطالعات دریافت می شود که مغز انیشتین در مقایسه با میانگین متوسط انسان ها، مقدار بسیار زیادی سلول های “گلیال” که مسئول ساخت اطلاعات هستند داشته است.

همچنین مغز انیشتین مقدار کمی چین خوردگی حقیقی موسوم به شیار “سیلویوس” داشته، که این مسئله امکان ارتباط آسان تر سلول های عصبی را با یکدیگر فراهم می سازد. علاوه بر این ها مغز او دارای تراکم و چگالی زیادی بوده است و همینطور قطعه آهیانه پایینی دارای توانایی همکاری بشتر با بخش تجزیه و تحلیل ریاضیات است.

سال شمار زندگی آلبرت انیشتین

– تولد: در تاریخ ۲۴ اسفند سال ۱۲۵۸ هجری شمسی ,در شهر اولم آلمان Ulm.
– نام پدر: هرمان انیشتین (۱۲۲۶-۱۲۸۱ ه. ش/ وی ۵۵ سال زیست).
– نام مادر: پائولین کخ (۱۲۳۷-۱۲۹۹ه.ش/ وی ۶۳ سال زیست).
– مادر انشتین ۱۱ سال از شوهرش هرمان جوانتر بود و آلبرت هنگامیکه پدرش ۳۲ ساله و مادرش ۲۱ ساله بود بدنیا آمد.
– هرمان یک مهندس برق بود که البته در کارهای اقتصادی زیاد وارد نبود.
– پائولین هم خانه دار بود و گهگاهی ویولن تدریس می کرد.

۱۲۵۹: در یک سالگی، انشتین به همراه خانواده مونیخ هجرت کرد.

۱۲۶۰: در دو سالگی، خواهرش ماجا (ماریا – مریم) بدنیا آمد. (او در سال ۱۳۳۰ هجری شمسی در سن ۷۰ سالگی از دنیا رفت).
۱۲۶۷: به مدرسه ی لوئیت پولد مونیخ وارد شد. (در سن ۹ سالگی).
۱۲۷۳: در حالی که انشتین ۱۵ ساله دانش آموز کلاس ششم بود، خانواده اش به ایتالیا هجرت کردند و انشتین در مدرسه ی شبانه روزی لوئیت پولد ماند.
۱۲۷۴: انشتین ۱۶ ساله، به خانواده اش در پاویا ملحق شد و سپس به مدرسه ی کانتونال در شهر آرا واقع در سوئیس رفت.

۱۲۷۵: تابعیت آلمانی اش را رسما انکار کرد. و تابعیت سوئیس را پذیرفت. در هفده سالگی از مدرسه ی شهر آرا دیپلم گرفت و سپس در مرکز صنعتی فدرال ETH در شهر زوریخ در رشته ی ریاضی و فیزیک ثبت نام کرد.
۱۲۷۹: پس از چهار سال در سن ۲۱ سالگی از مرکز صنعتی فدرال ETH فارغ التحصیل شد و دیپلم گرفت.

۱۲۸۰: در سن ۲۲ سالگی شهروند سوئیس شد.

۱۲۸۱: در سن ۲۳ سالگی در مؤسسه ای که امتیاز ثبت اختراعات را ارائه می کرد در شهر برن، استخدام شد. در این سال پدرش در سن ۵۴ سالگی درگذشت.
۱۲۸۲: در سن ۲۴ سالگی با میلوا ماریک (۱۲۵۴-۱۳۲۳/ وی ۶۹ سال زیست) – که ۴ سال بزرگتر از انشتین بود- ازدواج کرد. در آن زمان میلوا دختری ۲۸ ساله بود. آنها دو پسر داشتند. هانس آلبرت (۱۲۸۳-۱۳۵۲/ وی ۶۹ سال زیست) که مهندسی مکانیک شاخه ی هیدرولوژی خواند و در کارش موفق بود. و ادوارد (۱۲۸۹-۱۳۴۴/ وی ۵۵ سال زیست) و دچار بیماری شیزوفرنی علاج ناپذیری بود. آنها یک دختر هم داشتند بنام لیزرل (۱۲۸۱-نامعلوم؟) که قبل از ازدواج آنها از مادر و پدر دیگری بدنیا آمده بود و آنها او را به فرزند خواندگی قبول کردند. سرنوشت او نا معلوم است.

۱۲۸۴: در سن ۲۶ سالگی، در مجله ی Annalen der Physik آلمان مقاله ی مربوط به کوانتومهای نور و اثر فوتوالکتریک، مقاله ی مربوط به حرکت براونی ذرات در نظریه ی اتمی ، مقاله ی نسبیت خاص، مقاله ی همسانی انرژی و جرم، مقاله ی نظریه ی کوانتومی برای مواد حالت جامد در رابطه با گرمای ویژه و مقاله ی اصول نسبیت عام که اذعان می کرد که گرانش همانند شتاب است، را بچاپ رساند.

۱۲۸۸: در سن ۳۰ سالگی، در دانشگاه زوریخ دانشیار شد. کارهای بیشتری روی نظریه ی کوانتومی کرد.

۱۲۹۰: در سن ۳۲ سالگی، در دانشگاه کارل – فردیناند در شهر پراگ استاد کامل شد. خمیدگی نور در نور ستاره ها را هنگام خورگرفت (خورشید گرفتگی) پیش بینی کرد. (هرچند که مقداری که پیش بینی کرد غلط بود).
۱۲۹۱: در سن ۳۳ سالگی، در ETH (مرکز صنعتی فدرال/ یعنی همانجایی که چهار سال درس خوانده بود و دیپلم گرفته بود) استاد کامل شد.

۱۲۹۳: در سن ۳۵ سالگی، در دانشگاه برلین استا کامل شد. میلوا و فرزندانش را ترک کرد. این هنگامی بود که جنگ جهانی اول شروع شد.
۱۲۹۴: در سن ۳۶ سالگی، “بیانیه ای به اروپائیان” را با دیگران هم امضا شد که طبق آن خود را از نظامیگری آلمان جدا می دانست. مقاله ی معادلات نسبیت عام را بچاپ رساند.

۱۲۹۵: در سن ۳۷ سالگی، کتابی در رابطه با نسبیت عام بچاپ رساند.

رئیس انجمن فیزیک آلمان شد. تکانه ی کوانتاهای نور را محاسبه کرد که در سال ۱۲۹۶ مقاله ای با همین عنوان در رابطه با شبیه سازی گذار اتمی بچاپ رساند.
۱۲۹۶: در سن ۳۸ سالگی، مدیر مرکز قیصر- ویلهلم آلمان شد، (مؤسسه ای که تحقیقات آلمان را حمایت می کند) مقاله ی معادلات کیهانشناسی با ثابت کیهانی را بچاپ رساند وانبساط جهان را از معادلات فوق استخراج کرد.
۱۲۹۷: هنگامی که ۳۹ سال داشت، پایان جنگ جهانی اول و انقلاب در آلمان.

۱۲۹۸: در ۴۰ سالگی، از میلوا طلاق گرفت و با الزا انشتین لووتنتال (دختر خاله اش) (۱۲۵۵-۱۳۱۵/ که ۶۰ سال زیست) هنگامی که او ۴۳ سال داشت، ازدواج کرد. الزا از شوهر سابقش دو دختر داشت. الیزه (۱۲۷۶-۱۳۱۳/ که۳۷ سال زیست) و مارگوت (۱۲۷۸-۱۳۶۵/که ۷۷ سال زیست). هنگام ازدواج مادر این دو دختر با انشتین، آنها به ترتیب ۲۲ ساله و ۲۰ ساله بودند. بنابر قانون این دو دختر فامیلی انشتین را پس از ازدواج اخذ کردند. در این سال خمیدگی نوری در یک خور گرفت (خورشیدگرفتگی) مشاهده شد.
۱۲۹۹: همزمان با ۴۱ سالگی، اذهان عمومی، با تحریک ضد یهودها، به نظریه ی نسبیت عام و انشتین تاختند. در این سال مادرش در سن ۶۳ سالگی در گذشت.

۱۳۰۰: در۴۲ سالگی، اولین دیدارش از آمریکا.

۱۳۰۱:

در ۴۳ سالگی، کار بر روی نظریه ی میدانهای واحد. دیدار از کشورهای خاور دور. برنده ی جایزه ی نوبل در فیزیک “به پاس خدمات در فیزیک نظری و بویژه کشف قانونمندی اثر فوتو الکتریک”.
۱۳۰۳:

در ۴۵ سالگی، افتتاح مرکز انشتین در برج انشتین در پوتزدام. چاپ مقاله ی نظریه ی بوز- انشتین (بوز فیزیکدان هندیست) در باب افت و خیزهای آماری.
۱۳۰۶:

در سن ۴۸ سالگی، آغاز بحث با نیلس بور (فیزیکدان اتریشی) در باب تفسیر نظریه ی کوانتومی، در پنجاهمین همایش سال وی.
۱۳۰۸:

در سن ۵۰ سالگی، مقاله ای برای اذهان عمومی در رابطه با وحدت نظریه ی میدان گرانشی و میدان الکترومغناطیسی بچاپ رساند.

۱۳۰۹:

در سن ۵۱ سالگی، دیدار گسترده ای از آمریکا بخصوص در مرکز صنعتی کالیفرنیا داشت.
۱۳۱۱: در سن ۵۳ سالگی، بعنوان استاد کامل در مرکز تحقیقات مطالعات پیشرفته ی پرینستون انتخاب شد. با رعایت این مسأله که بعنوان استاد نیمه وقت در دانشگاه برلین هم باشد.
۱۳۱۲: در سن ۵۴ سالگی، نازیها در آلمان بر سر قدرت آمدند. انشتین ابتدا به انگلستان رفت و سپس از آنجا به آمریکا رفته و مقیم آمریکا شد.

۱۳۱۳: دختر اول الزا بنام الیزه انشتین درگذشت. در این سال انشتین ۵۵ ساله بود.

۱۳۱۴:

در سن ۵۶ سالگی، چاپ مقاله ای بزبان انگلیسی تحت عنوان: “آیا توصیف مکانیک کوانتومی از حقیقت واقعی می تواند کامل باشد؟” بهمراه ب. پوذولسکی و نیلس بور که بحث بی انتهایی را روی تفسیر کوانتوم بوجود آورد.
۱۳۱۵:

در سن ۵۷ سالگی، مرگ همسرش الزا.
۱۳۱۸:

در سن ۶۰ سالگی، وقوع جنگ جهانی دوم. انشتین نامه ای به ریاست جمهوری آمریکا، روزولت، نوشت از احتمال ساخت بمب اتمی او را آگاه کرد.
۱۳۱۹:

در سن ۶۱ سالگی، تابعیت آمریکا را پذیرفت ولی تابعیت سوئیس را از دست نداد.

۱۳۲۳:

همسر اول انشتین، میلوا ماریک در ۶۹ سالگی گذشت. در این زمان انشتین ۶۵ ساله بود.

۱۳۲۴: در سن ۶۶ سالگی، بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی. پایان جنگ جهانی دوم.

۱۳۲۵:

در سن ۶۷ سالگی، بعنوان سرگروه کمیته ی فوری دانشمندان اتمی خدمت کرد.
۱۳۲۷:

در سن ۶۹ سالگی، چاپ مقاله ی: “تعمیم نسبیت عام” بعنوان یک نمونه از تلاشها برای دست یابی به دیدگاه ریاضی جهان شمول برای نظریه ی میدانها.
۱۳۳۰:

در سن ۷۲ سالگی، خواهر انشتین در سن ۷۰ سالگی در گذشت.
۱۳۳۱:

در سن ۷۳ سالگی، ریاست جمهوری به او پیشنهاد شد ولی او نپذیرفت.
۱۳۳۴:

در ۳۰ فروردین ۱۳۳۴ در سن ۷۶ سالگی در بیمارستانی در شهر پرینستون بر اثر تصلب شرائین در گذشت.

مشخصات کلی

تاریخ تولد:
۱۴ مارس ۱۸۷۹

اولم

آلمان
تاریخ مرگ:
۱۸ آوریل ۱۹۵۵

Penn Medicine Princeton Medical Center

نیو جرسی

آمریکا
رشته فعالیت:
فیزیک
کودکان:
ادوارد اینشتین

هانس آلبرت اینشتین

لیسرل اینشتین
همسر:
السا اینشتین (ازدواج ۱۹۱۹–۱۹۳۶)

میلوا ماریچ (ازدواج ۱۹۰۳–۱۹۱۹)

عکس های اینستاگرامی بیوگرافی آلبرت اینشتین