مجله اینترنتی استاربینو

بیوگرافی ادوین هابل به همراه داستان زندگی شخصی و عکس های اینستاگرامی

 ادوین هابل ستاره شناس آمریکایی بود که تحولی عظیم در عقاید ما نسبت به طول عمر و ساختار جهان ایجاد کرد. او سحابیها را که به صورت توده‌های نور به نظر می‌رسیدند مورد مطالعه قرار داد. هابل نشان داد که در حقیقت اکثر این سحابیها کهکشانها را بر اساس شکل آنها طبقه بندی کرد. برای مثال: کهکشانهای مارپیچی و بیضوی. هابل همچنین با مطالعه اشعه‌های ساطع شده از این کهشکانها «انبساط جهان» را ثابت نمود. کار هابل در زمینه کهکشهانها اساس روش تقسیم بندی امروزین است.

زندگینامه ادوین هابل

زندگی شخصی

در بیستم نوامبر سال ۱۸۸۹ در مارش فیلد شهر میزوری آمریکا متولد می‌شود.

۱۹۱۰: پس از اخذ مدرک حقوق از دانشگاه شیکاگو به ریاضیات و ستاره شناسی روی می‌آورد.

۱۲ ـ ۱۹۱۰: از طرف مؤسسه «ردز» بورس می‌شود و در دانشکده «کوئین» دانشگاه آکسفورد به مطالعه فلسفه حقوق می‌پردازد.

۱۹۱۳: کار حقوقی خود را در ایالت کنتاکی آمریکا شروع می‌کند، اما این کار را بخاطر دنبال کردن علاقه‌اش به ستاره شناسی رها می‌کند.

۱۹۱۴: هابل در خلیج ویلیامز در شهر ویسکانسین به عنوان محقق در رصد خانه یرکیز مشغول به کار می‌شود. او به مطالعه سحابیها می‌پردازد و سعی می‌کند آنها را طبقه بندی کند. ملاک طبقه بندی هابل قرار داشتن یا نداشتن سحابیها در کهکشان راه شیری است.

۱۹۱۷:

هابل داوطلبانه در ارتش آمریکا و در جنگ جهانی اول خدمات شایانی می‌کند.

۱۹۱۹: در این سال هابل به آمریکا بر می‌گردد و کار خود را در رصدخانه مانت ویلسون واقع در پاسادنا ، ایالت کالیفرنیا ، دنبال می‌کند. او دوباره به مطالعه سحابیها می‌پردازد و با استفاده از تلسکوپ انکساری ۲۵۴ سانتیمتری (۱۰۰ اینچی) به مشاهدات خود ادامه می‌دهد. او بقیه زندگی خود را در رصدخانه مانت ویلسون)) به تحقیق و مطالعه می‌گذارند.

۱۹۲۳: او از ستاره‌های متغیر قیفاوسی به عنوان ملاک اندازه گیری فاصله استفاده می‌کند و فاصله سحابی امرأة المسلسله را (که امروزه کهکشان امرأة السلسله نامیده می‌شود) تعیین می‌کند. او نشان می‌دهد سحابی مذکور خارج از کهکشان راه شیری قرار دارد.

۱۹۲۴: هابل سحابیهای زیادی را کشف می‌کند. او نشان می‌دهد که تعدادی از این سحابیها ، کهکشان هستند.

۱۹۲۵: هابل توجه خود را به ساختار کهکشانها معطوف می‌کند و آنها را طبق شکلشان طبقه بندی می‌کند. او بعدا فاصله آنها را از کهکشان راه شیری و همچنین سرعت آنها را در فضا مطالعه می‌کند.

۱۹۲۹:

او نشان می‌دهد کهکشانها با سرعت خیلی زیادی از ما زیادتر می‌کند. ارتباط بین سرعت یک کهکشان و فاصله‌اش از زمین «قانون هابل» نامیده می‌شود. نسبت این دو عدد را «عدد ثابت هابل» می نامند.

دهه ۱۹۳۰: هابل پراکندگی کهکشانها را مطالعه می‌کند و متوجه می‌شود که این پراکندگی در تمام جهات یکسان است.

۱۹۴۰: هابل در لندن بخاطر اهمیت کارش در ستاره شناسی موفق به دریافت مدال طلای انجمن سلطنتی ستاره شناسی می‌شود.

۱۹۴۶: از جانب ریاست جمهوری آمریکا مدال افتخار می‌گیرد.

۱۹۴۸: تلسکوپ ۵۰۸ سانتیمتری (۳۰۰ اینچی) هابل در «مانت پالامار» کامل می‌شود و او برای مطالعه جرمهای دور دست از آن استفاده می‌کند.

۱۹۵۳: در ۲۸ سپتامبر و در «سن مارینو» کالیفرنیا از دنیا می‌رود.

۱۹۹۰: به افتخار «ادوین هابل» تلسکوپ فضایی هابل به فضا پرتاب می‌شود. این تلسکوپ ذرات بسیار دور و کوچک را مشاهده کرده و اطلاعاتی از آنها بدست می‌دهد.

عکس های اینستاگرامی بیوگرافی ادوین هابل