بیوگرافی مجتبی عابدینی

6 سال پیش
بیوگرافی مجتبی عابدینی
Rate this post

بیوگرافی مجتبی عابدینی به همراه داستان زندگی شخصی و عکس های اینستاگرامی
مجتبی عابدینی در مسابقات المپیک ۲۰۱۶ با غلبه بر شمشیربازان اوکراین،کره جنوبی و فرانسه،توانست به جمع چهار بازیکن برتر این رقابت ها صعود کند.

زندگینامه مجتبی عابدینی

بیوگرافی مجتبی عابدینی

زندگی شخصی مجتبی عابدینی

مجتبی عابدینی (زاده ۲۱ مرداد ۱۳۶۳ در سوادکوه ، مازندران ) عضو تیم ملی شمشیربازی ایران در اسلحه سابر است. وی با قهرمانی در مسابقات انتخابی المپیک تابستانی ۲۰۱۲ در کشور ژاپن به المپیک لندن راه یافت. در المپیک، در سابر مردان و نخستین بازی در برابر فلورین زالومیر از رومانی با نتیجه ۱۵ بر ۷ شکست خورد و در رتبه ۳۶ قرار گرفت. او در بازی های آسیایی ۲۰۱۰ کره جنوبی ، اینچئون توانست به همراه علی پاکدامن ، محمد رهبری و فرزاد باهر پس از شکست تیم شمشیربازی سابر از کشور چین به دیدار نهایی راه یابد. در مسابقه پایانی با شکست برابر تیم کشور میزبان به جایگاه دوم و نشان نقره مسابقات دست پیدا کرد. مجتبی عابدینی در فینال جام جهانی پادووا ایتالیا به مصاف زاتماری از مجارستان رفت و در نهایت با شکست ۱۵ بر ۱۲ برابر این شمشیرباز مدال باارزش نقره را به دست آورد.او در نیمه نهایی ن یز ۱۵ بر ۱۴ اوه از کره جنوبی را شکست داد. او ابتدا متئو نری و سپی هر دو از ایتالیا را شکست داده بود و سپس در یک دیدار حساس با نتیجه ۱۵-۱۴ برابر ساندرو بازادزده از گرجستان به برتری رسید.مجتبی عابدینی

مجتبی عابدینی پدیده شمشیر بازی کشورمان از زندگی خصوصیش میگوید. « مجتبی عابدینی » پدیده شمشیربازی ایران در المپیک ریو از قهرمانی شمشیربازی ایران در آسیا و فتح دنیا با شمشیر می گوید.

مطلب مرتبط:  بیوگرافی خوزه ماری باکرو

بخشی از مصاحبه مجتبی عابدینی

چند ماه پیش هم که ایتالیا را در فینال شکست دادیم و قهرمان جام جهانی شمشیربازی شدیم. با این که شمشیربازی ما الان روی قله دنیا ایستاده، اما هنوز هم آن طور که باید مردم جذبش نشده اند و امکاناتی درخور نتایجش نداشته است؟

به شما قول می دهم اگر آن تاریخ و فرهنگی که در ایران پشت شمشیربازی داریم، در هر ورزش دیگری داشتیم خیلی زودتر از این ها باید قهرمان بلامنازع دنیا بودیم. در تاریخ و افسانه های ایرانی به کرات از پهلوان ها و قهرمانانی یاد می شود که استادان شمشیربازی هستند، هم در قرآن از هنر شمشیربازی یاد شده است. اما با وجود این ها این رشته یکی از محروم ترین رشته های ورزشی ایرانی است.

عکسی از شما هست که آقای روحانی، رییس جمهور در مراسم بدرقه تان مشغول گپ و گفت با شماست؟

خوشبختانه بعد از المپیک نگاه ها به این رشته عوض شد. وقتی قهرمان جام جهانی سنگال شدیم، هم آقای روحانی، رییس جمهور پیام تبریک فرستادند، هم وزیر ورزش. نگاه ها به این رشته عوض شده، چون خواسته مردم این است و شک نکنید همیشه خواسته مردم به هر چیزی اولویت دارد.

همین مردم هم بودند که بعد از چهارم شدنتان در المپیک کمپین راه انداختند که پاداش مدال آوران به شما هم برسد؟ پاداش المپیک پرداخت شد؟

بله، دقیقا همین طور است که می گویید. در زمان وزیر قبلی

که اتفاقی نیفتاد. اما حدود چهار روز پیش آقای سلطانی فر

به آکادمی ملی المپیک و محل تمرین ما آمدند و با اعضای تیم

مطلب مرتبط:  بیوگرافی الحاجی گرو

ملی حرف زدند و همان جا قول دادند که پاداش مدال برنز را

به من و آقای فخری، سرمربی تیم ملی بدهند. به خود آقای

سلطانی فر هم گفتم که وزیری به خوش اخلاقی و بشاش

بودن و اهل تعامل بودن شما ندیده بودیم. واقعا آدم مثبتی هستند.

مجتبی عابدینی برای رسیدن به جایی که آیکون و نماد شمشیربازی شود، چه مسیری را طی کرد. کمی هم از سختی های مجتبی عابدینی شدن بگو؟

الان که این را می گویید برای خودم هم جالب است که حدود ۱۹ سال است در این

رشته کار می کنم. سال ۷۶ فقط ۱۴ سالم بود. ساعت یک می رفتم خانه و ناهارم

را می خوردم و بعد راه می افتادم می رفتم استادیوم شیرودی و تا ساعت نه شب

آن جا می دویدم و تمرین می کردم. حساب شمشیرهایی که توی این سال ها شکستم،

از دستم در رفته است. خب، این برای پسری که تازه سوم راهنمایی است، سبک زندگی جذابی نیست.

رفقایم تفریح می کردند؛ اصولا توی چهارده- پانزده سالگی پسرها خیلی مسئولیت

پذیر نیستند. اما من ول کن تمرین نبودم. سال ۱۳۷۹ که مدال طلای نوجوانان آسیا را

گرفتم، هم جبران تمام آن پیاده روی های مسیر خانه تا شیورزی را کرده بودم و هم

دیگر یک چیزی توی وجودم افتاده بود که نمی توانستم شمشیربازی را رها کنم.

بعد از ازدواج هم همیشه شرایط سخت تر می شود؟

۱۱ سال است که ازدواج کرده ام و با همه مسئولیت ها و هزینه هایی که

درگیرت می کند، به آدم محکم تری تبدیل شدم. فکر کنید توی این ۱۱ سال

مطلب مرتبط:  بیوگرافی وینچنزو یاکویینتا

زندگی مشترک، فقط دو سال تحویل را در خانه بودم. یک دختر پنج ساله و

هشت ماهه هم دارم که شاید سر جمع دو سال کنار «پارمید»، دخترم نبوده ام.

گفتن این چیزها آسان است، اما تحمل کردنش کار واقعا سختی است؛

حتی گاهی سخت تر از مسابقه دادن می شود.

عکس های اینستاگرامی بیوگرافی مجتبی عابدینی
Rate this post
0
برچسب ها :

دیدگاه شما

بدون دیدگاه