مجله اینترنتی استاربینو

بیوگرافی محمد علی کلی به همراه داستان زندگی شخصی و عکس های اینستاگرامی

 بیوگرافی محمد علی کلی قهرمان بوکس جهان: متولد ۱۷ژانویه ۱۹۴۲، در گذشت در ۳ ژوئن ۲۰۱۶ بر اثر پارکینسون. با بیوگرافی محمد علی کلی آشنا شوید

زندگینامه محمد علی کلی

زندگی شخصی

محمد علی که نام قبلی‌اش کاسیوس مارسلوس کلی جونیور بود در تاریخ ۱۷ ژانویه ۱۹۴۲

در لویس ویلِ کنتاکی آمریکا به دنیا آمد. وی یکی از مشهورترین بوکسرهای سنگین وزن

جهان بود که پس از گرویدن به اسلام در فعالیت‌های سیاسی ایفای نقش می‌نمود و به

این دلیل بیش از سایر قهرمانان ورزشی در جهان مطرح شد. وی در قرن بیستم عنوان

یکی از بزرگترین قهرمانان ورزشی را به خود اختصاص داد.

دوران کودکی محمد علی کلی (بیوگرافی محمد علی کلی)
محمد علی در شهر لوییس ویل کنتاکی دوران کودکی خود را سپری کرد. هنگامی که در سن ۱۲ سالگی دوچرخه کوچکش به سرقت رفت، مثل بسیاری از کودکان دیگر گریه کنان نزد پدرش نرفت؛ بلکه ماجرا را برای پلیس محلی شان، جو مارتین -که یک مربی بوکس هم بود- تعریف کرد. مارتین پیشنهاد کرد که راه مبارزه کردن را تحت نظر او یاد بگیرد و این پسر بچه ۱۲ ساله به سرعت تحت فرامین مارتین در امر یادگیری بوکس پیشرفت کرد. تا زمانی که به دبیرستان رفت و در کنتاکی موفق به کسب ۶ عنوان شد و با این موفقیت‌ها مسوولین مدرسه نمرات ضعیف درسی‌اش را نادیده گرفتند و اجازه دادند تا او فارغ ‌التحصیل شود.

دوران نوجوانی محمد علی کلی
در بازی‌های المپیک تابستانی سال ۱۹۶۰ در رم مدال طلای بوکس در رده سبکِ سنگین ‌وزن را کسب کرد و بعد از آن آموزش بوکس حرفه‌ای را زیر نظر آنجلو داندی ادامه داد و همزمان در همان سال‌ها بود که عقاید مذهبی خود را بروز داد. ضمن اینکه نتایج دور از انتظار و خیره کننده او در مسابقات و روحیه خستگی ناپذیرش موجب شده بود تا لقب مشت زن لویی ویل را از آن خود کند.

محمد علی کلی در ۲۹ اکتبر ۱۹۶۰

در شهر لویی ویل توانست در اولین مسابقه حرفه‌ای خود در ۶ راند توانست بر تونی هونساکر که رئیس پلیس فایتویل ویرجینیای شرقی بود پیروز شود.

از سال ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۳ این مبارزه گر جوان در ۱۵ مسابقه نفسگیر دیگر حریفانش را ناک اوت کرد. کسانی همچون تونی اسپرتی، جیم رابینسون، دانی فلیمن، داک سابدانگ، آلونزو جانسون، جرج لوگان، ویلی بسمانفو لامار کلارک( که در دوره اوج خود بیش از ۴۰ پیروزی قاطعانه داشت).

شاید هیجان انگیزترین و پر افتخارترین موفقیت کلی را در آن دوران پیروزی برابر سانی بنکس، آلخاندرو لاورانته و آرچی مور که سابقه ۲۰۰ پیروزی چشمگیر داشتند، باشد. اگرچه بنکس و لاورانته هر دو پس از این در مسابقات دیگر روی رینگ کشته شدند و کلی تنها مدعی عنوان قهرمانی در برابر سانی لیستون شد. رویارویی با سانی لیستون رقابتی بود که همه بوکسورها با هراس از آن حرف می‌زدند و بوکسوری به سن و سال کم کلی نتوانسته بود او را تاکنون شکست دهد و این عنوان را کسب کند.

مبارزه محمد علی کلی با سانی لیستون
کلی هدف بزرگ و انگیزهٔ خوبی داشت، اما لیستون هم از اعتماد به نفس بالایی برخوردار بود و برای هر مبارزه‌ای آماده! در راند نخستین سرعت بازی کلی موجب حیرت همگان شد، حتی لیستون نیز از این مساله شگفت زده شد. قبل از مسابقه آرچی مور و سوگار ری رابینسون به کلی هشدار داده بودند که مراقب سر خود باشد چرا که سانی ضربات سهمگینی دارد؛ ضمن اینکه از وزن بالای خود در تحت فشار گذاشتن حریف استفاده می‌کند. به همین دلیل کلی حسابی در راند اول شرایط را بررسی کرد و سعی می‌کرد به او فرصت ندهد.

در همان ابتدای راند سوم به طرز آشکاری لیستون خستگی خود را بروز داد و کلی از این مساله بیشترین سود را برد و با ضرباتی سنگین او را ضعیف‌تر کرد. در ثانیه‌های پایانی راند سوم با یکی از ضربات کلی زیر چشم سانی شکاف عمیقی خورد و همین خونریزی نیروی او را بیش از پیش تحلیل داد. در راند چهارم لیستون با بهره‌جویی از خستگی کلی کمی خود را جمع و جور کرد، اما بوکسور جوان با استفاده از همین نیروی جوانی تا راند ششم خود را سرپا نگه داشت و منتظر پایان مسابقه بود که به ناگاه لیسون پس از چند ضربه از درد به خود پیچید و اعلام کرد که بازویش در رفته و از ادامه مسابقه بازماند و کلی با قدرت خود را “پادشاه جهان” نامید و با فریاد از همه خبرنگاران حاضر در ورزشگاه خواست که در وصف قدرت نمایی او مقاله‌های جذابی بنویسند!

وی در یک رقابت نفس‌گیر و پر استرس بالاخره قهرمان جهان شد. اما باید پس از آن قدرت و توانایی خود را به سایرین هم نشان می‌داد.

کلی پیش از مسابقه لیستون را “خرس پیر و زشت” خوانده بود.

خود را هم با گردن آویزی که روی آن “شکارچی خرس” نوشته شده بود، در برابر دوربین عکاسان قرار می داد.

نورمن میلر، نویسنده‌ای که به مفهومی به نام “علی” (محمدعلی کلی) پرداخته، این حرکات او را استراتژی‌های از پیش اندیشیده شده می‌دانست: «او فهمیده بود که پیروزی در مشت زنی تا حد بسیار زیادی به اعتماد به نفس مربوط است. کلی تمام تلاش خود را کرد که حریف را پیش از رقابت ناراحت و از نظر روحی ضعیف کند. حریف باید عصبی و آشفته باشد تا محمد علی راحت‌تر با او مواجه شود. او به شیوه‌ای باورنکردنی به هدف خود دست یافت.»

در ماه نوامبر ۱۹۶۵ (میلادی) توانست قهرمان اسبق دنیا فلوید پترسون را شکست دهد. در راند دوازدهم داور مسابقه به علت شرایط فیزیکی بد فلوید، بازی را متوقف کرد و کلی را برنده بازی اعلام نمود.

کلی در مورد خود می‌گفت: «من خطرناکم، من درخت انداخته ام، با تمساح جنگیده ام، نهنگ شکار کرده‌ام، رعد را به زندان انداخته‌ام و به برق دستبند زده‌ام، هفته گذشته یک صخره را کشتم، من سریع ام … سریع.»

حاشیه ها

تغییر نام به محمد علی
در فاصله میان این دو مسابقه، کاسیوس به دلایل دیگری نیز مطرح

و معروف شد. او دین اسلام را پذیرفت و نام خود را به محمد علی

تغییر داد. اگرچه این مساله فقط از سوی عده اندکی پذیرفته شد

که او را محمد علی کلی بنامند. سال‌های ۱۹۶۶ و ۱۹۶۷ برای وی سال‌های پر مشغله‌ای بودند. چرا که او مجبور شد هفت بار از عنوان قهرمانی اش دفاع کند. هیچیک از قهرمانان سابق دنیا در طول یکسال این کار را در چنین دفعاتی انجام نداده‌اند.

در مارس ۱۹۶۶ در برابر یکی از سرسخت‌ترین حریفانش که یک بوکسور کانادایی به نام گئورگ چواالو بود در یکی از نفس‌گیرترین مبارزات به پیروزی رسید. چاوالو پیش از این در رده حرفه‌ای خود هرگز شکست نخورده بود.

عدم شرکت در جنگ ویتنام و شکست بر روی رینگ
در سال ۱۹۶۶ وی به از حضور در ارتش آمریکا برای جنگ ویتنام سر باز زد و اعلام کرد هرگز به روی همنوعان ویتنامی خود آتش نمی‌گشاید. همین مساله مدت‌ها سر زبان‌ها بود و پس از آن حتی از حضور در رقابت‌های بوکس به مدت ۵ سال محروم شد و گواهینامه بوکسش نیز به حالت تعلیق در آمد، البته مدتی بعد این محکومیت به ۳ سال کاهش پیدا کرد.

با وجود این، در مدت سه سالی که اجازه مشت زنی نداشت، همچنان در این عرصه حاضر بود: «من به خاطر پرستیژ یا به دلایل شخصی مبارزه نمی‌کنم. من می‌جنگم که به برادرانم که در آمریکا روی زمین خوابیده‌اند، روحیه بدهم، سیاهانی که با کمک‌های دولتی زنده‌اند، سیاهانی که چیزی برای خوردن ندارند، سیاهانی که چیزی از خود نمی‌دانند و سیاهانی که آینده‌ای ندارند.»

اعلام بازنشستگی بازنشستگی محمد علی کلی
در ۲۷ ژوئن ۱۹۷۹ محمد علی اعلام بازنشستگی کرد و با دنیای

پر هیجان رینگ و بوکس خداحافظی نمود. اگرچه در طی دو سال

پس از آن مسابقاتی هم انجام داد ولی در آخرین مسابقه خود

برابر ترور بربیک که ۱۲ سال از او جوانتر بود شکست خورد و پس

از این شکست در سال ۱۹۸۱ با رکورد ۵۶ پیروزی، ۳۷ ناک اوت

و ۵ شکست به طور کامل از بوکس کناره گیری کرد.

محمد علی کلی همیشه فاصله‌اش با حریف نسبت به سایرین

بیشتر بود و ضرباتش به سر از هر بوکسور دیگری بیشتر بود.

اگرچه شاید این مساله در طول یک مسابقه ریسک بیشتری

داشته باشد اما ضربات سنگین به اعضای بدن برای ناک اوت

کردن حریف از روی رینگ موثرتر است و کلی معتقد بود نمی‌خواهد

با فریب دادن دیگران قهرمان شود.

دوران پس از بازنشستگی و ابتلا به بیماری پارکینسون
در سال ۱۹۸۲ محمد علی دچار سندروم پارکینسون شد؛ اما

از محبوبیتش نزد مردم و هوادارنش چیزی نکاست و همچنان

مورد توجه میلیون‌ها تن در سراسر جهان بود. در سال ۱۹۹۶

افتخار روشن کردن مشعل المپیک را در جورجیای آتلانتا پیدا کرد.

مرگ محمد علی کلی اسطوره سنگین وزن بوکس جهان
محمد علی قهرمان و اسطوره سنگین وزن سابق بوکس جهان

در روز سوم ژوئن ۲۰۱۶ پس از ۳۲ سال تحمل بیماری پارکینسون

بر اثر مشکلات تنفسی در سن ۷۴ سالگی در بیمارستان از دنیا رفت.

عکس های اینستاگرامی بیوگرافی محمد علی کلی