مجله اینترنتی استاربینو

بیوگرافی روبرتو باجو به همراه داستان زندگی شخصی و عکس های اینستاگرامی

 روبرتو ساعت ۱۸ و ۱۵دقیقه روز شنبه ۱۸فوریه در سال۱۹۶۷ در خانه شماره ۳ خیابان مارکونی کالدونیو در ایالت ویچنتسا دیده به جهان گشود.

زندگینامه روبرتو باجو

فعالیت ورزشی

از همان کودکی مشخص بود که روبرتو باجو برای درس‌ خواندن زاده نشده است.

او حتی با توپ تنیس، فوتبال بازی میکرد. همبازی‌ های او معمولاً برادران بزرگترش بودند چون پدرش عاشق شکارکردن بود.

روبرتو باجو نیز عاشق شکار کردن بود و معمولاً با پدرش همراه میشد و به همین علت بود، که اولین لقب او شکارچی بود. چه کسی می‌ دانست لقب بعدی او “دُم‌ اسبی طلایی” خواهد بود؟ روبرتو ۱۳ساله در مسابقه‌ های ایالتی، ۴۲گل به ثمر رساند و آوازه‌ اش به گوش مردم ویچنتسا و جولیو ساوینی مربی تیم لانروسی (که به تازگی مهاجم نامدارش پائولو روسی را از دست داده بود) رسید.

ویچنتسا روبرتو باجو را به خدمت گرفت ولی خیلی زود باشگاه معتبر فیورنتینا با او قرارداد بست و در پنجم ماه می‌ سال ۱۹۸۵ به فلورانس رفت.

روبرتو در عین جوانی، بازی‌ های فوق العاده‌ ای را با پیراهن بنفش فیورنتینا انجام داد. سال۸۷ یک گل بسیار زیبا به ناپولی زد، تیمی‌ که مارادونا را در خود داشت. جالب اینکه کارلا، دروازه بان ناپولی چند سال بعد گفت: افتخار میکند که نخستین قربانی یکی از بهترین‌ های جهان شده است.

گرانقیمت‌ ترین بازیکن جهان

ماندن روبرتو باجو در فیورنتینا ممکن نبود. باجو دیگر ملی‌ پوش بود و یکی از ستارگان دنیای توپ گرد به شمار می‌ آمد.

انتقال رکوردشکن ۱۳ میلیون دلاری او از فیورنتینا به یوونتوس تورین، موجب گردید هواداران “روبی” در فلورانس ۳ روز شورش کرده و تمام شیشه‌ های باشگاه را خرد کنند. آنها سال‌ ها منتظر ظهور چنین ستاره‌ ای بودند ولی مسئولان فیورنتینا مجبور بودند او را بفروشند. یک ماه بعد، روبرتو باجو با درخشش مسحور کننده در جام جهانی، برای خود اعتبار بیشتری کسب نمود. او در ۲ بازی اول، روی نیمکت نشست.

سال ۹۱ روبرتو باجو در یووه نیمکت‌ نشین شد. تراپاتونی مربی آن‌ زمان یوونتوس به بهانه آمادگی‌ نداشتن، روبرتو را به زمین نفرستاد.

این اولین خاطره بد باجو بود ولی او خیلی زود جای اصلی خود را پیدا کرد و با زدن گل‌ های فراوان، به تیم اصلی بازگشت. باجو با بازوبند کاپیتانی در سال ۹۳ یوونتوس را فاتح جام یوفا کرد و تراپاتونی درباره او گفت: روبرتو باجو به لطف اعتماد به نفس، بلوغ و تجربه انکارناپذیرش از عهده کاپیتانی در خارج و داخل میدان برآمده است. در سال ۹۳ باجو تمامی‌جوایز انفرادی دنیای فوتبال را به خود اختصاص داد و بهترین بازیکن جهان شد.

حاصل تلاش او در یوونتوس ۱۴۱ بازی و ۷۸ گل در سری A بود. در میلان، روبرتو باجو یکی از بدترین دوران ورزشی خود را تجربه نمود. آمدن و رفتن مربیان متعدد، آسیب‌ دیدگی و نیمکت‌ نشینی‌ های بی‌ پایان، صبر روبرتو باجو را به سر آورد. او در این میان به علت آسیب‌ دیدگی و اختلاف نظر با ساکی، بازی‌ های یورو ۹۶ را نیز از دست داد.

پس از ۵۱ بازی و فقط ۱۲ گل، به بولونیا پیوست. این انتقال که در سال۹۷ اتفاق افتاد، بهترین تصمیم روبرتو باجو بود. او با بازی‌ های فراموش‌ نشدنی در بولونیا، طی ۳۰ بازی، ۲۲ گل به ثمر رساند و به وسیله چزاره مالدینی دوباره به تیم ملی بازگشت و در جام جهانی ۹۸ سومین حضورش در جام جهانی را تجربه نمود. این بار هم ضربات پنالتی عامل حذف او و تیمش در مرحله یک‌ چهارم نهایی رقابت‌ ها مقابل فرانسه میزبان بود.

در جام جهانی ۹۸ او رقیب اصلی دل‌ پیرو برای قرارگرفتن در ترکیب ثابت ایتالیا بود و به مراتب بهتر از دل پیرو بازی نمود.

با اتمام جام جهانی ۹۸ او به اینتر پیوست تا کنار رونالدو، زوج “روبی – رونی” را به وجود آورد امّا بر خلاف تصوراتش، آسیب‌ دیدگی او را رها نکرد و در ۲ فصل و ۴۱ بازی، فقط ۹ گل در سری A به ثمر رساند و برای حضور ثابت در میدان، به تیم برشا پیوست.

تا شروع این فصل سری آ روبرتو باجو ۳۹۴ بازی و ۱۸۱ گل زده بود و با توجه به ۷ گلش در این فصل تا هفته هجدهم با ۱۸۸ گل بهترین گلزن فعال سری A به شمار می رفت.

افتخارات روبرتو باجو

باشگاهی
یوونتوس
جام اروپا : ۱۹۹۲-۹۳
سری آ : ۱۹۹۴-۹۵
کوپا ایتالیا : ۱۹۹۴-۹۵

میلان
سری آ : ۱۹۹۵-۹۶

ملی ایتالیا
جام جهانی ۱۹۹۰ : سوم
جام جهانی ۱۹۹۴ : نایب قهرمان

فردی
گارین طلایی با وینچنزا (جایزه بهترین بازیکن در سری C1 ایتالیا) : ۱۹۸۵
جایزه براو (بهترین بازیکن زیر ۲۳ سال اروپا ) : ۱۹۹۰
جام اروپا (آقای گل) : ۱۹۹۰-۹۱
Onze d’Or: 1993
بهترین بازیکن سال از نظر مجله (World Soccer) ورلد ساکر : ۱۹۹۳
(Ballon d’Or) برنده توپ طلا : ۱۹۹۳
بهترین بازیکن سال فیفا : ۱۹۹۳
جام جهانی (برنده توپ نقره ای) : ۱۹۹۴
Onze de Bronze: 1994
(Ballon d’Or) جایزه نفر دوم : ۱۹۹۴
بهترین بازیکن سال فیفا (نفر سوم) : ۱۹۹۴
Don Balon Award: 1994
Onze d’Argent: 1995
Friendship Golden Guerin with AC Milan (Awarded by the fans to the club’s best player of the season): 1996
یکی از ۱۰۰ بازیکن برتر قرن ۲۰ (نفر ۱۶)

عضو تیم قرن ایتالیا : ۲۰۰۰
بهترین بازیکن قرن ایتالیا : ۲۰۰۰
Guerin d’Oro with Brescia (Awarded to the best footballer in a particular Serie A season): 2001
Scirea Career Achievement Award: 2001
Best Football Book’ Award at the Italian Football Oscars: 2001
Most Loved Player’ Award via Internet Polls: 2001
FIFA World Cup Dream Team: 2002
Most Loved Player’ Award at the Italian Football Oscars: 2002
Golden Foot: 2003
FIFA 100: 2004
UEFA Golden Jubilee Poll: 2004
Giuseppe Prisco award: 2004
Guerin Sportivo’s ‘۱۵۰ Grandi del Secolo’
Placar’s 100 Craques do Seculo
Planète Foot’s 50 Meilleurs Joueurs du Monde
Italy All-time XI by Football Italia
Juventus All-time XI by Football Italia
Brescia All-time XI by Football Italia
AC Milan Hall of Fame
یکی از ۵۰ اسطوره باشگاه یوونتوس
Italian Football Hall of Fame: 2011

عکس های اینستاگرامی بیوگرافی روبرتو باجو